💠 آقا فرزند حاج آقا ریحان الله کشفی بروجردی (نفر دوم از راست) در سال ۱۳۱۶ق در تهران متولد شد و مقدمات علوم دینی را در همین شهر فراگرفت و سپس به قم رفت و در فقه و اصول از درس حاج شیخ عبدالکریم و در سلوک از محضر میرزا جواد آقا ملکی تبریزی بهره برد. ✍ روزی یکی از دوستان سید مهدی کشفی از او میخواهد در خرابه‌های بیرون تهران که محل زندگی غربا و فقرا بود، به دیدن یکی از اهل معنا بروند. رفتند و دیدند در اتاق ویرانه بی‌دری، مردی بر بوریایی نشسته و قوری کوچکی جلویش بود. پیرمرد شروع به سخن کرد و گویی لقمان حکیم است. کشفی دلداده زیبایی سخن و استواری کلام وی شد و بیشتر اوقات به نزد آن حکیم گمنام می‌رفت. پیرمرد می‌گفت فرزند یکی از اعیان یزد بوده و در جوانی به تصرف و گوشه چشم یکی از اهل معنا، به ناگاه آتشی در وجودش برافروخته شده که به ناچار خانه را ترک کرده و سر به کوه و بیابان گذاشته و سرانجام به طهران آمده است. سید مهدی کشفی آن پیرمرد را دانشمندی حکیم و فیلسوفی عارف می‌خواند که به مقامات عالیه رسیده بود. یک روز پیرمرد از او و دوستش برخلاف معمول، وعده می‌گیرد که در فلان روز و فلان ساعت حتما به نزدش بروند. اما آن دو، موعد را فراموش کرده و با تأخیر می‌روند. وقتی وارد می‌شوند می‌بینند که پیرمرد در گوشه اتاق ویرانه خود جان سپرده است. آن دو با حسرت و حزن به غسل و کفن و دفن آن عارف شوریده پرداختند و دانستند که پیرمرد می‌خواست پیش از مرگ چیزهای ارزشمندی به آن دو بسپارد که محروم ماندند. 📚آئینه دانشوران ص۲۱۳ تا ۲۱۶ با تلخیص و تصرف. 🕌@tarikh_hawzah_tehran