گفتم: با فرمانده‌تون کار دارم گفت: الان ساعت ۱۲ هست ملاقاتی قبول نمی‌کنه! . رفتم پشت در اتاقش در زدم گفت: «کیه؟» گفتم: آقا مصطفی منم... سرش را از سجده بلند کرد؛ چشم‌هایش سرخ و رنگش پریده بود... نگران شدم! گفتم چی شده مصطفی؟ خبری شده، کسی طوریش شده؟ دو زانو نشست سرش را انداخت پایین، زل زد به مهرش گفت: یازده تا دوازده هر روز را فقط برای خدا گذاشتم! از خودم می‌پرسم کارایی که کردم برای خدا بوده یا برای خودم... 📚منبع: کتاب مصطفای خدا #شهید_مصطفی_ردانی_پور🕊 #اسوه‌های_مدیریت 🆔 @tashkilat_ir ▫️▫️▫️