🌟خَرَّ به معنای افتادن به صورت در سجده است، که از سجده نزد خداوند برتر است و تواضع بیشتری بر انسان مؤمن می‌دهد. ✨📖✨ وَظَنَّ دَاوُودُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَخَرَّ رَاكِعًا (24 - ص) ⚡️داود دانست که ما او را سخت امتحان کرده‌ایم، در آن حال از خدا عفو و آمرزش طلبید و به سجده افتاد. ✨📖✨ إِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ إِذَا يُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ يَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ سُجَّدًا (107 - اسراء) ⚡️همانا کسانی که پیش از (نزول) آن معرفت و دانش یافته‌اند، زمانی که بر آنان می‌خوانند، سجده کنان به رو در می‌افتند‌. 💠اگر در دو آیۀ فوق دقت کنیم، زمانی که کسی از گناهی استغفار می‌کند؛ حس کند از سنگینی بار گناه کمرش خمیده و طاقتش کم شده است، بهتر است مثل حضرت داود علیه السَّلام در رکوع استغفار نماید و سپس به سجده رفته و صورت بر زمین بگذارد و بکشد. (یعنی از رکوع به خَرَّ بیفتد) گویی بار گناهانی که کمرش را خم کرده است با سجده و صورت بر زمین کشیدن در آستان حق‌تعالی با تضرع و درخواست بخشش، آن بار گناهان را با تکیه بر رحمت و عفو الهی بر زمین می‌گذارد؛ اما زمانی که انسان آیات الهی را می‌شنود نیازی به رکوع نیست بلکه از حالت قیام به سجده بیفتد و بر خداوند تضرع و زاری و خشوع نماید. 📌پس طبق آیات فوق رکوع برای استغفار، و خَرَّ برای شکر حضرت حق‌تعالی توصیه می‌شود. 🔍«خَرَّ رَاكِعًا» یعنی از رکوع به خَرَّ رفت و «خَرَّ ساجِداً» یعنی از قیام به خَرَّ رفت. (مانند: سجدۀ شکر و سجدۀ شنیدن آیات سجدۀ واجب) ✳️عنایت کنیم رکوع و سجده الزاما نیازی نیست که فقط در قالب نماز صورت گیرد بلکه انسان در هر حالتی می‌تواند استغفارش را در رکوع و شکرش را در سجده به جای آورد. 🆔 @telaavat