⭕️این داستان تکراری نیست! 🔹چهارسال پیش که اصولگرایان با تک لیست وحدت یافته‌شان در رویای خود پیروز پیش از مسابقه انتخابات بودند به همه چیز فکر می‌کردند الا آن پیام سه چهار دقیقه ای سیدمحمد خاتمی که در آن دستور "تَکرار" صادر کرد و صدها هزار نفر را پای صندوق رای کشاند تا آن ترکیب شلم شوربا ژنرال های لیست آقای حدادعادل را ۳۰-۰ ببرند... این فرع ماجرا بود! 🔹کسی از مشارکت مردم تهران در انتخابات خبر دارد؟ ۵۰درصد بود، ۲درصد بیشتر از ۴۸درصد سال۹۰ که همه اصلاح طلبان آن را تحریم کرده بودند، مشارکت کشور چه؟ ۶۱درصد بود، ۳درصد کمتر از همان انتخابات سال۹۰ با مشارکت ۶۴درصدی!... داستان چیست؟ 🔹 داستان ساده بود، خیلی ها که تا سال۹۰ می‌آمدند و رای می‌دادند دیگر نیامدند! چرا ما نفهمیدیم؟ ساده است، همه جهان میفهمند که باران کوثری رای داده است، اکثر مردم میفهمند که فلان روشنفکر رای داده است، اکثر آشنایان میفهمند که فلان مدیر رای داده است، اما هیچکداممان هیچوقت متوجه قهر یک کارگر هفت کلاس درس خوانده کارخانه‌ای در جاده قدیم کرج نمی‌شویم، یا آن کشاورز که زمینش در بی‌آبی خشک شد و خودش و عیالش بعد سالها کار بر سر زمین برای پیدا کردن شغل سرایداری به شهر مهاجرت کردند، هزارها قشر هستند که مرگشان هم نمیفهمیم چه رسد به رای‌شان... 🔹 آنها نیامدند و ما فریب شلوغی چهارراه ولیعصر را خوردیم، بی تریبون‌های همیشه شکست‌خورده درست از همان لحظه ای که طبقه متوسط تَکرار کرد نیامد و ناامید شد! 🔹دی۹۶ را یادتان هست؟ آبان۹۸ چطور؟ سوت و کورترین نقطه‌های خرداد۸۸ شلعه آتش اعتراضات شد، بیش از ۳۰۰ نفر کشته شدند و آب از آب تکان نخورد... همان تحریم خاموش حاشیه‌ها به کف خیابان آمده بود و الباقی ماجرا!... من به همه لیست‌ها احترام دیپلماتیک میگذارم، به هیچکدامشان هم رای کاملی نمی‌دهم، اما اگر قرار است در به پاشنه‌ای دیگر بچرخد جمهوری اسلامی محکوم به تغییر گفتمان و الگوی سیاستگذاری به سمت همان خاموش شده‌هاست، آنها که حتی کسی متوجه رای ندادنشان هم نمیشود، امر سیاسی باید به سمت رویای آدم‌های شکست خورده برود، نجات همگانی در گرو احیای آرمان و است... 🔹من ریسک غضب رای پرسروصداها را به قرار گرفتن کنار حاشیه‌رانده شده‌های گرسنه به جان میخرم و باور دارم با طرح‌های صدبار امتحان پس داده نمی‌توان امید به معجزه صدویکم داشت! ✍🏻 @teribon