منافق یعنی بی‌شکل، یعنی بی‌رو، نه دورو! منافق مثل آب است. شکل ندارد.به شکل ظرفی است که در‌آن قرار‌می‌گیرد. به شکل محیطی است که در آن زندگی می‌کند. همینکه محیطش عوض شد، وضعش عوض می‌شود. او می‌بیند که منافع، آن‌به‌آن، جا‌ عوض می‌کند. او حرکت انتقالی منافع را می‌بیند، درنتیجه هیچ شکل نمی‌گیرد،تا درهر ظرفیت و موقعیت بتواند آن‌را پرکند و با آن هماهنگ شود و تمام بهره‌ها را ببرد. عامل و انگیزه‌ی این ‌بی‌شکلی، منفعت‌طلبی است. براثر همین عوامل، تزلزل،حیرت،جاسوسی، فتنه‌گری و عذرتراشی در او آشکار می‌شود. 📚برشی از کتاب "مسئولیت و سازندگی"، علی صفایی حائری #ویژه_ماه_شعبان @Terrorofmedia