🔹تعبیری دلنشین از پذیرش بار مسئولیت‌های اجتماعی؛ آنها که از عشق به حق و توحید برخوردارند، بی تفاوت و #سازشگر نمی‌مانند.و همین است که من بین خودسازی و دیگرسازی فاصله نمی‌بینم. چون یک فرد با روابطش،یک #امت است و جامعه است. و کسی‌که ساخته‌شد،زاینده است.این نازایی ما نشانگر روشهای تربیتی نازا و عقیم است.و نشانه خامی و خالی‌بودن ما. وگرنه پخته‌ها و ساخته‌شده‌ها آرام ندارند و رقص‌کنان زیربار مسئولیت می‌روند و رنج‌هایش را با شوق گردن می‌گیرند‌، که زیر شمشیر غمش، رقص‌کنان باید رفت! 📚برشی از کتاب "مسئولیت و سازندگی"، علی صفایی حائری #ویژه_ماه_شعبان @Terrorofmedia

🔵پاسبانی از مغز و قلب از آنجا که بینش‌ها بی‌شماره و درنتیجه عقیده‌ها گوناگون هستند، ما نمی‌توانیم مغز خود را صندوق رای‌ها کنیم و دل خود را پارکینگ عقیده‌ها. ما باید #پاسدار_دروازه_مغزها_و_قلب باشیم. به علی(ع)گفتند:"از چه به اینهمه رسیدی؟" گفت:" من دروازه‌بان دلم بودم.به کسی و به چیزی راه می‌دادم که مرا بارور کند، نه اینکه از من بکاهد و مرا مصرف کند." 📚برشی از کتاب "مسئولیت و سازندگی"، علی صفایی حائری #ویژه_ماه_شعبان @terrorofmedia

‍ 🔵تغییر هویت جامعه، با سرمایه‌گزاری روی هویت اقلیت جامعه و تبدیل آن به گروهی فاسد و مفسد، یا گروهی صالح و مصلح! 🔹هر جامعه‌ای از دو اقلیت و یک اکثریت، ساخته‌می‌شود. یک اقلیت، آن‌هایی که زود گند می‌گیرند و همینکه گندیدند، دیگران را به گند می‌کشند...این دسته، فاسد و مفسد هستند. اقلیت دیگر، زود ساخته می‌شوند و سازنده هم هستند.اقلیت صالح و مصلح این دو اقلیت، پرشور و پربار و پرکار هستند. درجامعه، مهم این است که شرایط خوب‌شدن فراهم بشود و اکثریت بتوانند از زیر جبرهای حاکم آزاد بشوند. دشمن نیز با اقلیت کار کرد. و این اقلیت را به‌کار گمارد. و از این اقلیت حربه‌ی مذهب و سنت وشخصیت ملی و حربه‌ی عقل و اندیشه را گرفت. و این اقلیت توانست اکثریت را با خود همراه کند. 📚برشی از کتاب "مسئولیت و سازندگی"، علی صفایی حائری پ.ن: ساخت و کار بر روی شخصیت یک اقلیت اثرگزار و الگو، و ارائه‌ی یک اقلیت سازنده و موثر به جامعه، باعث کمک به همراهی و مشابهت دادن اکثریت با آرمانهای درست و انسانی می‌شود. چون همان اقلیت سازنده، چراغ راه اکثریت خواهند بود. صاحبان مکاتبی موفقند که بتوانند یک اقلیت با شاخص‌های مکتب خویش، تربیت سازند،تا درنهایت،اکثریت را با خود همراه سازد. #ویژه_ماه_شعبان @Terrorofmedia

منافق یعنی بی‌شکل، یعنی بی‌رو، نه دورو! منافق مثل آب است. شکل ندارد.به شکل ظرفی است که در‌آن قرار‌می‌گیرد. به شکل محیطی است که در آن زندگی می‌کند. همینکه محیطش عوض شد، وضعش عوض می‌شود. او می‌بیند که منافع، آن‌به‌آن، جا‌ عوض می‌کند. او حرکت انتقالی منافع را می‌بیند، درنتیجه هیچ شکل نمی‌گیرد،تا درهر ظرفیت و موقعیت بتواند آن‌را پرکند و با آن هماهنگ شود و تمام بهره‌ها را ببرد. عامل و انگیزه‌ی این ‌بی‌شکلی، منفعت‌طلبی است. براثر همین عوامل، تزلزل،حیرت،جاسوسی، فتنه‌گری و عذرتراشی در او آشکار می‌شود. 📚برشی از کتاب "مسئولیت و سازندگی"، علی صفایی حائری #ویژه_ماه_شعبان @Terrorofmedia