🚨 منابع و مآخذ: [1] - حسین کاجی، کیستی ما از نگاه روشنفکران ایرانی، انتشارات روزنه، ص 147. [2] - علی دارابی، جریان شناسی سیاسی در ایران، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ص506 [3] - بر اساس دیدگاه جریان های لیبرال- مذهبی جمع میان روشنفکری و دین ممکن است چرا که روشنفکری با آگاهی بخشی، احساس مسئولیت و تکلیف در مقابل مردم و جامعه و تحوّل خواهی معنا می یابد. ن.ک.به: جهاندار امیری، روشنفکری دینی، لیبرال یا دین مدار، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ص 66. سروش خود، بر وجود روشن فکری دینی و امکان اجتماع دین با مقوله روشن فکری و روشنفکر دینی بودن خود تصریح می کند. ن.ک. به: غلامرضا گودرزی، تجدّد نا تمام روشنفکران در ایران، نشر اختران، ص 83. [4] - جهاندار امیری، روشنفکری دینی، لیبرال یا دین مدار، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ص 65. [5] - غلامرضا گودرزی، تجدّد نا تمام روشنفکران در ایران، نشر اختران، ص 75. [6] - جهاندار امیری، روشنفکری دینی، لیبرال یا دین مدار، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ص 65-55. [7] - این مشکل از مشروطه تا کنون، مسآله اساسی روشنفکران مسلمان بوده است. ن.ک.به: غلامرضا گودرزی، تجدّد نا تمام روشنفکران در ایران، نشر اختران، ص 91. 📌 مقاله اصلی: https://eitaa.com/timoora/37163 📌 قسمت ششم (آخر) فصل اول: https://eitaa.com/timoora/37135 🚨 این ویژه‌نامه را می‌توانید با هشتک #فرقه_مزدوران در گروه رسانه‌ای تیمورا دنبال کنید #سرطان_اصلاحات 🆔 @timoora