| 📌آرام شبیه همان مردمان ✍🏻محمدرضا زهرایی 🔸 مردآرام یک فیلم مساله‌مند، متعهد نسبت به مهاجرین افغانستانی در ایران و بی ادعاست. آرام شبیه مردمان افغانستان...! این فیلم به کارگردانی بهنوش صادقی و با بازی مهدی هاشمی و شمیلا شیرزاد وارد جشنواره فجر امسال شد. شخصیت اصلی فیلم، مردی به نام زمان، از مهاجرین افغانستانی در ایران است. 🔹 زمان با بارقه‌ای از امید در چشمانش از چاه خارج می‌شود. به زودی معلوم می‌شود که اشتیاق زمان برای نوعروسی است که در کنار او قرار می‌گیرد. زمان خودش هم با دیدن عروسش جا می‌‎خورد. عروسی خُرد با مردی بیش از میان‌سال و هراس دخترک نشان از ازدواج اجباری است. در ابتدا ترس و وحشت شدید دخترک و آرامش زمان، تصویر مردی سنگدل و ستمکار را از زمان می‌سازد ولی به تدریج و به آرامی به ایمان و صبر و رحم و ایثارو نجابت زمان او را مردی جوانمرد معرفی می‌کند که از خودش می‌گذرد و خواست و آرزوی دخترک خواست او می‌شود. 🔸نوبهار، عروس مرد آرام، آرزوی درس‌خواندن دارد و مرد آرام با همه مشکلاتی که برای تحصیل دانش‌آموزان افغانستانی وجود دارد آنرا فراهم می‌کند. زمان شرایط آرامی برای نوبهار فراهم می‌کند ولی با پیدا شدن نامزد قبلی نوبهار، ناآرامی به فیلم برمی‌گردد. «آگاهی» آن گمشده دخترک افغانستانی است. نامزد نوبهار و زمان در یک کشمکش قرار می‌گیرند ولی زمان طرف آگاهی است و خودش هم به دنبال آگاهی است. 🔹این فیلم بدون درگیرشدن در شعارهای فمنیستی یا سیاسی، شرایط در افغانستان را به‌گونه‌ای بد نشان می‌دهد که ازدواج اجباری راه گریز بهتری‌ست نسبت به آن شرایط بد؛ در واقع بحران‌های اقتصادی و امنیتی شرایط زمینه‌ای برای یک مساله اجتماعی را فراهم کرده است. لوکیشن فیلم بنحوی است که مخاطب فکر می‌کند در افغانستان است. کارگردان از کنار دستگاه‌های متولی مهاجرین در ایران عبور می‌کند ولی جامعه حاشیه‌ای و جدایی‌گزینی را نشان می‌دهد که نتیجه سیاست های مهاجرتی ایران در قبال مهاجرین فارسی زبان افغانستانی است. 🔸جامعه‌ای که به دلیل اشتراکات بسیار زیاد می‌توانست با سیاست ادغام فرصت‌های بی‌نظیری ایجا کند ولی سیاست‌های طرد و بازگشت که مهاجر را با وجود سی سال حضور همچنان مهاجر، دیگری و بیگانه نگه می‌دارد، نه امکان شکوفایی استعدادها به مهاجر می‌دهد و نه امکان بهرمندی از فرصت‌ها به جمهوری اسلامی. 🔹دستورالعمل‌های سلیقه‌ای درباره مهاجرین حتی در مقابل دستور حکیمانه رهبری معظم انقلاب درباره ثبت نام همه دانش‌آموزان مهاجر حتی بدون مدرک در مدارس، دیده می‌شود؛ آگاهی، سواد و امید نه تنها یک حق برای کودکان افغانستانی مهاجر است بلکه فرصت‌های نامحدودی برای ایران و افغانستان فراهم می‌کند.