با همه ی زبان های دنیا تو را صدا می زنند وچه زیبا بی صدا می شنوی...! تو سرشار از بودنی این را دلم می فهمد.! آنگاه که اشک ها مرگ ترس و گرسنگی را نظاره می کنی و دانه های تسبیح را یک به یک نشانه می گیری در خیالم رنگ اندوه را در چشمانت می بینم به وسعت قرن های پی در پی. بیا.... که چشم انتظاری بد دردیست..! وتو پایان تمام دردهایی.... ✍معصومه رسولی #تولیدی #طلبه_نوشت @tollabolkarimeh