روزی دزدی در مجلسی پر ازدحام، با زیرکی کیسه سکهٔ مردی غافل را می‌دزدد. هنگامی که به خانه رسید، کیسه را باز کرد، دید در بالای سکه‌ها، کاغذی است که بر آن نوشته است: خدایا به برکت این دعا، سکه‌های مرا حفاظت بفرما! اندکی اندیشه کرد... سپس کیسه را به صاحبش باز گرداند! دوستان دزدش او را سرزنش کردند که چرا این همه پول را از دست داد. دزد کیسه در پاسخ گفت: صاحب کیسه باور داشت که دعا دارایی او را نگهبان است. او بر این دعا به خدا اعتقاد نموده است. من دزد دارایی او بودم، نه دزد دین او. اگر کیسه او را پس نمیدادم، باورش بر دعا و خدا سست می شد. آن گاه من دزد باورهای او هم بودم و این دور از انصاف است. 🌷 @ttafakor