با دوستانم آنا و ماشا قهوه مي‌خورديم؛ آنا تازه از دبی اومده، می‌گفت چقدر با كلاسن، واگن ويژه بانوان دارن در ‎مترو! چرا ما روسا نداريم؟ با خنده گفتم: ما ايرانيا اولين كشور بوديم كه در مترو و اتوبوس، واگن ويژه بانوان راه اندازی كرديم! اما يكسری مسخرمون ميكردن، ميگفتن عقب مونده عصر حجری. ‏راستش برای خودمم جالب بود. يک سرچ كردم ديدم خيلی از كشورها دارن كم كم واگن ويژه بانوان در متروهاشون راه اندازی ميكنن. در كشور مكزيک ‎رسانه‌ها این کار رو يک پيروزی بزرگ برای فمنيست‌ها قلمداد كردن. بنظرم يک واگن كمه، ايران بايد پيش دستی كنه، يک قطار كامل بذاره برای بانوان، جامونم بيشتره. ‏كشورهای زيادی در اروپا از سال٢٠١٦ دارن در ‎متروهاشون كم كم واگن ويژه بانوان و اطفال راه اندازی ميكنن. ‏آنا و ماشا از شنيدن اين حرف من كه ما اولين ‎كشور بوديم، هم تعجب كردن و هم جا خوردن. گفتن يعنی در ‎اتوبوس و ‎مترو بانوان جای مخصوص به خودشونو دارن؟ گفتم كجای كاريد؟ ما تاكسی مخصوص بانوان هم داريم، مي‌گفت: آآآ خوشبحالتون شما چقدر زن دوست هستين. پ.ن: چه خصوصیت‌ها و رفتارهای خوبی‌ داریم‌ که برای ما عادی هستند و یا اینکه اصلا آنها را یه چیز خوب قلمداد نمی‌کنیم، اما برای جوامع غربی، آرزوست. 🌷 @ttafakor