۱۷ 🔹 انسان در سختی ها رشد می‌کند همانطور که آهن را در کوره، داغ می‌کنند و سپس قابل استفاده می‌شود. 🔹 از سختی ها نترس، به سمت شان برو و شانه خالی نکن؛ چرا که قاعده دنیا بر اینه که سختی ها تو را می سازند. استادمون میفرمودند که انسان ‌برای رشد کردن، یا باید توی سختی باشه یا خودش را به سختی بندازه. مثلا برای خودت کن که ۸ ساعت در طول روز باید درس بخونی و بهش نیز پایبند باشی. همینکه برنامه ریزی میکنی و بهش عمل میکنی، یعنی خودت رو توی سختی انداختی؛ درحالیکه میتونستی برنامه نچینی و رها باشی. 🔹 رها بودن یعنی تنبلی و کسی که تنبل باشد، برنامه ریزی نمیکند و یا اگر هم کند، خودش رو به سختی نمیندازد که طبق برنامه پیش برود. 🔹 در این دنیا دنبال رفاه کامل و راحتی (در تمام لحظات و جهات مختلف زندگی) نباش چون دنیا بر خلاف عقیده توس و تو را به سختی خواهد انداخت ولی اگر امادگی ذهنی سختی ها را نداشته باشی، خیلی اذیت خواهی شد. 🔹 آمادگی سختی ها چه گونه به وجود می اید؟ به اینکه بپذیریم این دنیا سختی ها دارد و خواه ناخواه گرفتارش خواهیم شد. مثلا عزیزان مان از دنیا میرن و این یه سختی خیلی بزرگی هست. ایا راه فراری هست ک عزیزان مان از دنیا نرن؟نیست. 🔹 کسی که نخواهد اتفاقات سخت دنیا را بپذیرد، اون وقتی که ناخواسته باهاش مواجه بشه، به احتمال زیاد از کوره در میره و خیلی اذیت میشه. 👈 پذیریش ذهنی قواعد دنیا، تحمل سختی ها را در عمل آسان تر می‌کند. 🌷 @ttafakor