🔴«علم»‌ و «سعادت»‌ 🔸فيلسوفان و اخلاق‌پژوهاني مثل #سقراط و #افلاطون بر اين باور بودند که علم علت تامه #سعادت و وصول به کمال است. دانش را علت تامة کنش مي‌دانستند. اما از نگاه معارف قرآني و آموزه‌هاي اخلاق اسلامي هرگز چنين نيست. برخي از عارفان اسلامي مي‌گفتند: «العلم حجاب الاکبر». 🔸علم به تنهايي نمي‌تواند عامل سعادت و تهذيب نفس باشد. چه بسا علم، خود عاملي براي سقوط انسان باشد. #امام_خميني مي‌فرمود: «گاهى علم توحيد انسان را به جهنم مى‏ فرستد؛ گاهى علمِ عرفان انسان را به جهنم مى‏رساند؛ گاهى علم فقه انسان را به جهنم مى‏ فرستد؛ گاهى علم اخلاق انسان را به جهنم مى‏ فرستد.» (صحيفه امام، ج19، ص134) 🔘اهل علمی که منحرف کننده اند. ⭕️ گاهى علم ضرر دارد. گاهى علم، غرور می آورد. گاهى علم انسان را پرت میكند از «صراط مستقيم». 🔻 اينهايى كه دين ساز بودند اكثراً اهل علم بودند. اينهايى كه دعوت برخلاف واقع كردند اكثراً از اهل علم هستند. ⬅️ چه بسا يك نفر آدم فيلسوفِ اعظم است، به حسب نظر مردم، فقيه اكرم است به حسب نظر مردم، همه چيز مى داند، انبار معلومات است، لكن چون قرائت به اسم رب نبوده است، از صراط مستقيم دورتر شده است‏. 📚 صحيفه امام؛ ج‏8؛ ص 328 🔸البته تهذيب بدون علم هم ناشدني است. علم شرط لازم سعادت هست؛ اما شرط کافي آن نيست. احمد حسین شریفی 🆔@ttt1400