به بعضی از عیوب [مجموعهی نظام] اشاره کردم؛ بعضی عیوب هم در خود ما مردم هست که اینها را هم باید برطرف کنیم.
۱. یکیاش اسراف است.
ما اسراف میکنیم؛ آب را اسراف میکنیم، نان را اسراف میکنیم، برق را اسراف میکنیم، گاز را اسراف میکنیم؛ مسرفانه عمل میکنیم.
۲.یکی از مشکلات دیگر بین ما مردم تجمّلگرایی افراطی است؛ تجمّلگرایی. همین است که ازدواجها مشکل شده؛ جوان در سنّ ازدواج ــ چه دختر، چه پسر ــ قادر به ازدواج نیست؛ چرا؟ چون پدر و مادرش دچار رودربایستی قوموخویشها هستند؛ مهریّهی فلانجور، جهیزیّهی فلانجور، تجمّلات فلانجور، مهمانی فلانجور! هزینههای ازدواج بالا رفته. از این مسابقهی تجمّلگرایی باید بیرون بیایید؛ یک عدّهای در تجمّلگرایی مسابقه راه انداختهاند؛ باید خودتان را از این مسابقه خارج کنید. این یکی از عیوب کار ما است.
۳. یکی دیگر از عیوب مهمّ ما این است که ما دربارهی تولیدات داخلی تعصّب نداریم؛ تعصّب در خیلی جاها چیز بدی است امّا اینجا چیز خوبی است.
۴. یک جاهایی اغماض و گذشت لازم است، [امّا] گذشت نمیکنیم. سر یک اختلاف نظر کوچک، یقهی همدیگر را میگیریم؛ چرا؟ ممکن است دو نفر در یک مسئلهای ــ مثلاً در یک مسئلهی سیاسی ــ اختلاف نظر داشته باشند؛ خب داشته باشند؛ چرا باید با هم دعوا کنند؟ چرا باید یقهی همدیگر را بگیرند؟ چرا باید دوقطبی در جامعه ایجاد بشود؟ باید اغماض کرد. یک جاهایی بایستی چشمپوشی کرد، باید اغماض کرد. این هم یکی از مشکلات ما است.
رهبر معظم انقلاب ۱۴۰۲.۰۱.۰۱