پيروزى نظريه حاكميت قريش و پيامدهاى آن در تاريخ اسلام نویسنده: حجت الاسلام مهدی پیشوایی به دليل اهميت و جايگاه ولايت و رهبرى امت و ضرورت تداوم راه پيامبر اسلام پس از در گذشت او، آن حضرت از همان سال هاى آغازين بعثت تا پايان عمر، به امر و اراده الهى و در مناسبت هاى مختلف و فواصل زمانى متعدد، چه در مكه و چه در مدينه، مسئله امامت و جانشينى را مطرح مى كرد و توجه مسلمانان را به اين امرِ خطير و انتخاب شخصيت لايق براى تصدى آن جلب مى كرد و به منصوص بودن جانشينى تأكيد مى ورزيد. طرح مسئله و صايت و خلافت اميرالمؤمنين على(عليه السلام) در جريان دعوت خويشاوندان، بيان حديث منزلت، اعلام عمومى اين مسئله در غدير، تصميم بر نوشتن وصيت نامه در واپسين روزهاى حيات ـ به رغم آن كه عملى نشد!ـ نمونه هايى از سلسله كوشش هاى پيامبر اسلام در اين زمينه به شمار مى رود. اما پس از رحلت آن حضرت و ماجراى سقيفه، حوادث، عملا به گونه اى ديگر رقم خورد و ديدگاه ديگرى در مورد جانشينى پيامبر به اجرا گذاشته شد كه جنبه انتخابى و عرفى داشت. در سقيفه، ابوبكر براى اثبات صلاحيت مهاجران (قريش) براى احراز خلافت، به حديث الأئمة من قريش استناد كرد و با اين استدلال، انصار را از دايره صلاحيت جانشينى پيامبراسلام(صلى الله عليه وآله) بيرون راند... 👉 https://b2n.ir/q81480