‌ ‌ یکی از رفقا امروز قبل از جلسه دفاع تماس گرفت و به شوخی گفت: "خودت بشین جای ناقد؛ تو که خوب بلدی پژوهش را نقد کنی..." گفتم اتفاقا تو ذهنم بوده سر حوصله بشینم نقدی بر پایان‌نامه نویسی مرسوم که تو بهترین حالت "پژوهش" هست بنویسم ولی فعلا تو یک جمله میتونم بگم تا قبل از نوشتن پایان‌نامه، در حد حرف می‌گفتیم که در "پژوهش"، موضوع ابژه می‌شود به این معنا که از عالم خودش بریده شده و بی‌تاریخ به آن نگاه می‌شود ولی الان واقعا این مطلب را چشیدم. حقیقتا یقین دارم که قبض و بسطی که من درباره‌اش قلم زدم ربطی به عرفان ندارد. خلاص..." ‌ ‌