‌ ‌ 🔸 مائیم با دو بیکرانگی که هیچ‌کدام "هیچ‌ چیز" نیست. بیکرانگیِ خود که در عین حال، هویتی است تعلّقی، یعنی عین تعلّق، یعنی هیچ چیز، ولی تعلّق به هستی مطلق که همه چیز است. 🔹 و بیکرانگیِ توحید که افقی است بی‌انتها که از ما فقط، رفتن را طلب می‌کند. صراطی که خودش مقصد است بدون آن‌که به انتهایی و ابژه‌ای برسد. 🔸 بگذار در قلمرو «وجود» و نظر به پنجره‌ای که در افق گشوده می‌شود؛ به "وارستگی" بیندیشیم. دوست دارد یار این آشفتگی... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ✍🏻 استاد طاهرزاده ‌ ‌ ‌ ‌