سید بن طاوس گويد: چون زنان و اهل بيت و عيال امام حسين عليه السّلام از شام محنت فر جام آهنگ سرزمين خود نمودند و به سرزمين عراق رسيدند، به راهنماى كاروان كه ملازم ركاب بود فرمودند: ما را از راه كربلا ببر. پس چون به جايگاه شهداء و ديار غريبان و قتلگاه شهيدان رسيدند، جابر بن عبدالله انصارى و جماعتى از بنى هاشم را ديدند كه با جمعى از آل رسول صلى الله عليه و آله به زيارتت قبر امام حسين عليه السّلام آمده اند و در يک زمان  در آن رشك جنان، ملاقات نمودند و به اتفاق هم به گريه و زارى و ناله و سوگوراى پر داختند ؛ چنانكه زخم دلها را تازه نمودند و آتش دلهاى كباب را به اشك ديده هاى بى خواب، سيراب كردند و سينه هاى تنگ را به ناخن و چنگ خراشيدند. در اين هنگام زنان اهل آن وادى بر گرد ايشان فراهم آمدند و چند روزى را در ماتم خانه، عزادارى نمودند. ۱. در نسبت اصل اربعین و ارتباط آن با زیارت سیدالشهدا(ع) در آن روز خاص و استحباب زیارت امام در روز اربعین جای شک و تردید نیست. ۲. نسبت به زیارت جناب جابر در روز اربعین هم جای شک نیست. ۳. در ملاقات جابر با اهل بیت(علیهم السلام) هم جای شک نیست. حالا اگر بگوییم این زیارت و این ملاقات نیز در همان اربعین بوده است، پس معلوم می شود که بازگشت اهل بیت هم در روز اربعین است. و فارق از این استدلال ها جسم امام بنابر نظر شیعه از لحاظ ظاهری نباید دارای نقصان باشد حال امام زنده یا امام شهید فلذا هر چه زودتر باید جسد مبارک امام حسین علیه السلام بصورت کامل دفن می گردید و این وظیفه تنها بر گردن امام سجاد علیه السلام بوده است که هر چه سریعتر سر مبارک را به بدن شریف ملحق نماید. و ما نتیجه می گیریم که دیدار جابر با اهل بیت علیهم السلام در همان بعد از چهل روز شهادت امام حسین علیه السلام بوده است. کانالمون  ⇩ @manbar_ir https://eitaa.com/joinchat/815333562Cf516a20880 گروه احکام ⇩ https://eitaa.com/joinchat/2175991819Cb06cb5d8af