«شعر سه‌گانی بر هفت اصل : ۱_کشف و اتفاق شاعرانه؛ ۲_برخورد میان عاطفه و تفکر؛۳_ برابری صورت و معنی؛۴_ بهره‌گیری از شگردهای ویژۀ امثال و حکم و کاریکلماتور و گزین‌گویه؛۵_ تناقض؛ ۶_ایجاز مضاعف و ۷_زبان ساده , استوار است.» «اولین مآخذ سه‌گانی متون سه سطری بودند از نمونه‌های متون اشعار هایکوی ژاپنی است که غربی‌ها آن را مورد توجه قرار دادند و از غرب به ایران آمد و سه‌گانی در تقابل با هایکو و مطابق ساختار ذهن و زبان ایرانیان ابداع گردید. همچنین نظر ما در ابتدا به نمونه‌های سه‌سطری دیگر مانند امثال و حکم سه سطری و حتی سوره‌ی کوثر قرآن بود و اصلا تا آن زمان متونی دیگری را که از آنها نام می‌برند، ندیده بودیم و اساسا همین دوری از تقلید باعث موفقیت آن بود. مهمترین مآخذ سه‌گانی را رباعی عنوان میکنند و میگویند: این قالب کاملا ایرانی است و ما روند زمینه و ضربه را از رباعی گرفته‌ایم.» «مضمون یابی یا همان کشف و اتفاق شاعرانه از سبک هندی گرفته شده و به سه‌گانی راه یافته است.» «سه‌گانی یک شعر ایرانی است با تمام تجربه‌های موفق میراث شعر فارسی.» علیرضا فولادی - مبدع این قالب شعری جدید