هر چه گشتم تعریفی دقیق‌تر از این آیه برای این سطح از جهل نیافتم که «فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ » نفرین‌شدگانی که به واسطه نقض میثاق، بدل به آدم‌هایی قسی‌القلب شده‌اند تا آن‌جا که کلام حق را از مواضعش منحرف می‌کنند و اندرزها را فراموش می‌کنند. مساله فقط یک اظهارنظر سیاسی نیست که فلانی نظر متفاوتی از ما در فلان اتفاق دارد. قصه این است که بعضی‌ها حتی دفاع‌شان از حسین‌بن علی‌(ع) هم نهایتاً به واسطه مظلومیت‌ حضرت است، نه حقانیت مکتب حسین(ع). این بابا هم که کلاً -نعوذ بالله- کیان را بدل امام معصوم می‌داند! منطقش هم این است که کیان مظلوم بود و حسین(ع) هم مظلوم. پس می‌شود بجای «حسین» نوشت «کیان»... همین‌قدر سطحی و مبتذل! البته فارغ از این باید پذیرفت که فی‌الحال بخش عمده‌ای از جامعه‌ ناخواسته به قرائتی معتقدند که در آن محبت به اباعبدالله(ع) مبتنی بر «مظلومیت» حضرت است، نه بر اساس «مودت» به امام واجب‌الاطاعه! این همان نقطه افتراقی‌ست که این روزها در مناقشه‌ی «لاک سیاه زنان» بروز کرده است. عده‌ای معتقدند که این خوانش از دین نقطه ورود عامه به دایره‌ی مغناطیس حسینی‌ست و برخی بالعکس این اتفاق را انحراف از معیار و قرائتی ناصواب می‌دانند که سر از گمراهی درخواهد آورد. به شخصه با نگاه دوم به قضیه همراهم لکن این هم نکته‌ای‌ست که گمان می‌کنم حداقل فرصت تبلیغی «محرم» برای حاکمیت تقریباً انحصاری‌ست. چرا باید این قرائت‌های سطحی این قدر غلیظ باشد؟! ⚫️@yahyaei_m