✨﷽✨ #یک_داستان_یک_پند ✍ سال 2012 مردی در ژاپن، در سالن بزرگی جشن عروسی گرفت. مهمانان زمان ورود به سالن دو درب بزرگ دیدند. بر سر در یکی نوشته شده بود: «محل ورود عروس و داماد» و در سر در دیگری نوشته شده بود: «محل ورود مهمانان». دعوت شدگان وقتی از درب ورود مهمانان وارد شدند، دو درب دیدند، بالای سر یکی نوشته بود: «محل ورود مهمانانی که کادو به همراه دارند» و بر سر در دیگری نوشته بود: «محل دعوت مهمانانی که کادو نخریده‌اند». هر کس از درب مهمانان دارای کادو وارد می‌شد، کادو را تحویل می‌داد و پرده را کنار می‌زد و درب را باز می‌کرد، به بیرون از تالار راه پیدا می‌کرد که باید بعد از دادن کادو به خانه‌اش بر‌می‌گشت. داماد، دوربین مخفی در بالای درب کار گذاشته بود. داماد بعد از چند روز مهمانانی را که کادو داده بودند، و به‌ جای ورود به درون تالار به بیرون هدایت شده بودند، همه را به تالار دعوت کرد. گروهی که در آن لحظه عصبانی شده و غر زده بودند، مشخص شدند. داماد کادوی همه آن‌ها را پس داد. و گفت: شما دوستان من نیستید، شما برای شام و غذا آمده بودید نه برای تماشای لحظه شادی دوستتان. شما به درد دوستی نمی‌خورید چون شاد کردن شما، بسته به پر کردن شکم‌تان است. داماد به دسته دوم که کادو داده، و بی منت، همراه با تبسمی سالن را ترک کرده بودند، گفت: این‌ها دوستان بی‌منت من هستند و مرا بخاطر خودم دوست دارند.