.
7️⃣1️⃣ «قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَ لكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنا وَ لَمَّا یدْخُلِ الْإیمانُ فی قُلُوبِكُمْ وَ إِنْ تُطیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لا یلِتْكُمْ مِنْ أَعْمالِكُمْ شَیئاً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ»
چه ارتباطی بین این آیه و آیات قبل و بعد هست؟
🌴الف. آیه قبل بحث درباره دعوت مردم بود به اینکه این اختلافی که خداوند قرار داده را مایه تعارف (همشناسی)قرار دهند، نه فخرفروشی؛ و بدانند که گرامیترینشان نزد خداوند با تقواست.
در این آیه به برخی از اعراب تذکر میدهد که اگرچه اسلام آوردهاند اما هنوز ایمان نیاوردهاند؛ با این حال بکوشند که در مسیر اطاعت خدا و رسولش گام بردارند؛ و
در آیه بعد سخن درباره مومنان حقیقی است.
با توجه به اینکه حقیقت تقوا همان اطاعت از خدا و رسول است چهبسا این سه آیه را بتوان ناظر به سه دسته کلان انسانها دانست:
در آیه قبل، کل انسانها با همه تنوعی که دارند؛
در این آیه، مسلمانان (که توضیح داد که اینها اعم از مومنان هستند)؛ و
در آیه بعد، مومنان.
در آیه قبل فرمود که از همگان انتظار تقوا دارد و تقوا ضابطه خدا برای ترجیح بین انسانهاست؛
در این آیه بحث، تقوا را برای مسلمانان شرح داد و توضیح داد که اگر کسی با اسلام آشنا شد دیگر نمی تواند به تقوای مبتنی بر وجدان (که برای عموم انسانها معنی دارد؛ و ظاهرا آیه قبل ناظر به آن است) بسنده کند، بلکه تقوا برای او در گروی اطاعت از دستورات خدا و رسول (یعنی پیروی از شریعت الهی که رسول خدا آورده؛ هم قرآن و هم حدیث) است؛ و
آیه بعد سراغ تقوای خصوص مومنان واقعی رفت، که این تقوا فراتر از اطاعت کردن است؛ بلکه چون ایمان در دل وارد شده مومن حقیقی دچار تزلزل و شک نمیشود؛ و تلاشش هم نه صرفا در حد اطاعت کردن (که با یک رفتار ظاهریِ بیرغبت هم حاصل میشود)، بلکه در حد جهاد (نهایت کوشش) است با تمام داراییهای مادی (مال) و معنوی (جان).
🌴ب. در آیه قبل کرامت و شرافت افراد را در گروی تقوا معرفی کرد، و اصل ایمان هم تقوا و نگه داشتن خویش از شرک است.
عدهای از اعراب گفتند ما چون نَسَب شریف و شرافتی داریم پس ایمان (ضابطه کرامت و شرافت) را داریم؛ و خداوند فرمود ایمان به ادعا نیست؛، بلکه به دل است؛ و شما هم ایمان واقعی ندارید زیرا خداوند خبیر از دل شما آگاه است؛ پس ادعای گزاف نکنید (مفاتيح الغيب، ج28، ص115 )؛ و
در آیه بعد هم ایمان واقعی را توضیح داد.
🌴ج. ...
@yekaye
#حجرات_14