📚زایش تنواجهای ۹گانه از ریواج «خ»
زایههای «ز، س، ش، ج، چ، ژ، غ، ق، ک، گ» از «خ» بر میآیند.
◽️زایش «ز» از «خ»
ساختن: ساز، سوختن: سوز، ریختن: ریز.
◽️زایش «س» از «خ»: شناختن
شناختن: شناس، دوختن: دوسـ+ت (داردوست: عشقه: درختی که خود را به درختان دیگر یا به دیوار میدوزد)، ریختن: ریس.
◽️زایش «ش» از «خ»
افراختن: افراشته، روختن: روشـ+ن (سـ+روش)، ریختن: ریشـ+ه. کاختن: کاشـ+انه. داختن: داشتن (دَشنه، داس، دریدن)، باختن: باشـ+گاه، پاختن: پاشـ+یدن. هیختن: هیش (هیس، هیچ، هیز)، تختن: تشت (تسمه)، تیختن: تیشه (تیغ، تیز، تیر)، نیختن: نیش (نیز).
◽️زایش «ج» از «خ»
باختن: باج (باژ، بخش)، بوختن: بوج (بوسه: ای فلک بوج داده برکف پاج - هیچ نیکی ز تو نداشته باج) سوزنی، بوچ (بوسه در ایتالیایی: bacio)، بوش. سیختن: بـ+سیج (سیجیدن، سیچیدن، بسیچ، بسیجیدن؛ یعنی سخت به هم آوردن و سیخ کردن. سیجیدن).
◽️زایش «چ» از «خ»
پاختن: پاچیدن (پاشیدن)، پیختن: پیچیدن، پوختن: پوچ (پوک، پوسـ+ت، پوشـ+یده، پوز+ش).
◽️زایش «ژ» از «خ»
واختن: واژ+ه (آواز، باژ، باج، واژگون)، گوختن: گوژ+پشت، ویختن: ویژ+ه.
◽️زایش «غ» از «خ»
بختن: بَغـ+داد (باغ، بار، بزم، بشنگان، بشنیغان، بَه)، روختن: روغـ+ن (روشـ+ن)، تیختن: تیغ (تیز، تیج، تیشه، تیر).
◽️زایش «ق» از «خ»
چاختن: چاق (چاقو، چاک)، بوختن: بوق (بوغ)، تِختن: تِق (تیختن: تیز؛ سِرتِق: سِـ+تیز).
◽️زایش «ک» از «خ»
لاختن: لاک+پشت، لَک+لک، سوختن: سوک (سوگ، سوز)، نیختن: نیک (نیز).
◽️زایش «گ» از «خ»
تختن: تگ (تاگ، تک، تاز)، سوختن: سوگ (سوز، سوک)، دیختن: دیگ (دیک، دیز+ی، دیس، پردیس). دیگ یعنی جای به هم «دوخـ»ته و در هم بافته (شور+با) شدن چیزها.
◾️ آشنایی با
دانش زوا و دریافت کتاب
◾️
گروه گفتگو درباره دانش «زَوا»