پيام ها: ۱- دسترسى نداشتن به همسر، مجوّز گناه نيست، صبر و عفّت لازم است. «وليَستَعفف» ۲- هر كجا احساس خطر بيشتر باشد، سفارش مخصوص لازم است. «وليَستَعفِف الّذين لايَجِدونَ نكاحا» (چون افراد غير متأهل بيشتر از ديگران در معرض فحشا و منكر هستند، خداوند در فرمان به عفّت، آنان را مخاطب قرار داده است) ۳- اگر عفّت و تقوا داشته باشيم، خداوند ما را بى نياز مى كند. «وليَستَعفِف... يُغنيهم اللّه» (جوانان بخاطر امكانات ازدواج، به سراغ تهيّه ى مال از راه حرام نروند و عفّت و تقواى مالى از خود نشان دهند) ۴- در حفظ عفّت و پاكدامنى عمومى، هم بايد جوانان خود را حفظ كنند، «و ليَستَعفف»، هم حكومت قيام كند «واَنكحوا الاَيامى»، و هم ثروتمندان جامعه به پاخيزند. «و آتوهم من مال اللّه» ۵ - در هر قراردادى حتّى با زيردستان خود، سند كتبى داشته باشيد. «مما مَلَكت اَيمانكم فكاتِبوهم» ۶- قرارداد بازخريد زيردستان بايد با علم به مصلحت آنان باشد. «فكاتبوهم اِن عَلِمتُم فيهم خَيراً» ۷- اسلام براى آزادى بردگان، طرح هاى مختلفى دارد. يكى از آنها قرارداد بازخريد است. «فكاتبوهم» ۸ - دارايى و اموال را از خود ندانيد بلكه از خداست كه چند روزى امانت به شما داده است. «مال اللّه» ۹- ثروتمندان در قبال ازدواج جوانان، مسئوليّت بيشترى دارند. «و آتوهم من مال اللّه الّذى آتاكم» ۱۰- بردگان در بستن قرارداد، هم طراز مالكان خود هستند. « (فكاتبوهم» در موردى است كه هر دو طرف برابر هم باشند) ۱۱- از مال الهى (بودجه ى زكات) هم براى آزادى بردگان و هم براى ازدواج جوانان هزينه كنيد. «و آتوهم من مال اللّه» ۱۲- بكارگيرى زيردستان در امور حرام، ممنوع است. «و لا تكرهوا فَتَياتكم على البِغاء» ۱۳- دنياطلبى، سرچشمه ى گناهان است. «لا تكرهوا... لتبتغوا عرض الحياة الدّنيا» ۱۴- ثروت اندوزى از راه هاى نامشروع جايز نيست. «لتَبتغوا عرض الحياة الدّنيا» https://eitaa.com/zandahlm1357