.......: ۲۱- ترک نماز پرتوی از اسرار نماز » ترک نماز ترک نماز، قطع رابطه کردن با آفریدگار هستی است و این در دنیا و آخرت، عواقب تلخی دارد. در قیامت، اهل بهشت از دوزخیان می‌پرسند: چه چیز شمارا روانه جهنّم کرد؟ یکی از پاسخ هایشان اینست که ما پابند به نماز نبودیم: «لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ» (۱۶۷) در جایی دیگر، به نمازگزارانی که نسبت به نمازشان سهل انگار و بی اعتنا هستند و گاهی می‌خوانند و گاهی نمی خوانند، می‌گوید: وای بر آنان: «فَوَیْلٌ لِلْمُصَلّینَ الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ» (۱۶۸) رسول خدا صلی الله علیه وآله فرموده است: «مَنْ ترک الصّلاة مُتعمّداً فَقَد کَفر» [۱] هر که از روی عمد و با توجّه نماز را رها کند، از اسلام خارج شده و کافر است. و نیز فرموده است: «بَیْنَ الْعَبدِ وَ بَیْنَ الکُفرِ تَرْکُ الصَّلاةِ» [۲] ---------- [۱]: ۱۶۹) محجةالبیضاء، ج ۱، ص ۳۰۱. [۲]: ۱۷۰) نهج الفصاحه، جمله ۱۰۹۸. ۲۲- سبک شمردن نماز پرتوی از اسرار نماز » سبک شمردن نماز ارزش گذاری به نماز، نشانه ایمان به خداست و بی اعتنایی، دلیل ضعف عشق و علاقه به معنویّات است. حضرت علی علیه السلام فرمود: «اِنّ اَسْرَقَ النّاسِ مَنْ سَرِقَ صَلاتَهُ» (۱۷۱) سارق ترین و دزدترین افراد، آنانند که از نمازشان بکاهند و بدزدند. در جای دیگر فرمود: کسانی که نماز را سبک می‌شمرند، مانند زنانی هستند که سقط جنین می‌کنند، نه می‌توان آنان را حامله نامید و نه می‌توان به آنان بچّه دار گفت. (۱۷۲) مرز میان اسلام و کفر، چیزی بیش از رها کردن نماز نیست. و نیز فرمود: «مَنْ ضَیَّعَ الصَلاةَ فَهُوَ لِغَیْرِها اَضْیَعُ» [۱] کسی که نماز را سبک شمارد و ضایع کند، نسبت به غیر نماز، تضییع بیشتری خواهد داشت. پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله فرمود: آنکه نماز خود را تباه سازد، در قیامت در کنار قارون و هامان خواهد بود. وای بر کسی که از نماز خود مواظبت نکند... [۲] و نیز: کسی که نماز را سبک شمرد، خداوند برکت و بهره و خیر را از عمر و مال او برمی دارد، پاداش کارهای او از بین می‌رود، دعاهایش مستجاب نمی شود، هنگام مرگ، با احساس گرسنگی و تشنگی و ذلّت مخصوصی از دنیا می‌رود، در برزخ، شکنجه و ظلمت و فشار می‌چشد. و در قیامت حساب سختی از او کشیده می‌شود. [۳] و فرمود: هر که نماز را سبک شمرد، از امّت من نیست. [۴] از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نقل شده است که: همینکه انسان در نماز به غیر خدا توجّه می‌کند، خداوند به او می‌فرماید: «اَلی مَنْ تقصد؟ اَرَبّاً غیری تُریدُ؟ وَ رَقیباً سوایَ تَطْلُبُ جواداً خَلایَ تَبْغی؟ » [۵] ---------- [۱]: ۱۷۳) وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۱۹. [۲]: ۱۷۴) وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۱۹. [۳]: ۱۷۵) سفینةالبحار، ج ۲، ص ۴۳. [۴]: ۱۷۶) وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۱۵. [۵]: ۱۷۷) مستدرک وسائل الشیعه، ج ۱، ص ۱۷۳. از نماز ✍محسن قرائتی https://eitaa.com/zandahlm1357