ی‌دانند و استغفار می‌کنند. و اینست مفهوم «حَسَناتُ الاْبرارِ سَیّئاتُ الْمُقَرّبین». به هر حال، نماز که توجّه به خالق هستی و دل کندن از علایق دنیوی است، برای اهل معرفت یک پرواز به حساب می‌آید، پروزای فراتر از طیران پرندگان در فضا، یا پرواز هواپیما در جو و بالاتر از آن. آنچه انسان را زمین گیر می‌کند، وابستگی‌های او به مادّیات و شهوات است: به قول سعدی: طیران مرغ دیدی؟ تو ز پای بند شهوت بدر آی تا ببینی طیران آدمیّت از نماز ✍محسن قرائتی https://eitaa.com/zandahlm1357