.......: فصل اول در سرّ جملى قیام است بدان که اهل معرفت قیام را اشاره به توحید افعال دانند؛ چنانچه رکوع را بـه توحیـد صـفات، و سجود را به توحید ذات اشاره دانند . و بیان این دو در محل خود بیاید . و اما بیـان آن کـه قیـام اشاره به توحید فعلى است آن است که در خود قیام وضعاً، و قرائت لفظـاً، اشـارت بـه آن مقـام است : اما این که قیام وضعاً اشارت به آن است این است که در آن اشارت به قیام عبد به حـق و مقـام قیومیت حق است که آن تجلّى به فیض مقدس و تجلّـى فعلـى اسـت؛ و در ایـن تجلّـى مقـام فاعلیت حق ظاهر شود و همه موجودات مستهلک در تجلّى فعلى و مضمحلّ در تحت کبریـاى ظهورى شود . و ادب عرفانى سالک در این مقام آن است که این لطیفه الهیه را به یاد قلب آورد و ترك تعینات نفسیه را هر چه بتواند بکند و حقیقت فـیض مقـدس را بـه قلـب تـذکّر دهـد و نسبت قیوم یت حق و تقوم خلق به حق را به باطن قلب برساند . و چـون ایـن حقیقـت در قلـب سالک متمکّن شد، قرائت او به لسان حق واقع شود و ذاکر و مذکورخود حق گردد، و بعضى از اسرار قدر بر قلب عـارف کـشف گـردد و انْـت کَمـا اثْنَیـتعلـى ( نَفْـسک 222 (و و اعـوذُ بِـک منْک 223 (به بعض مراتب براى او مکشوف شود و بعضى از اسرار صلاة را قلـب عـارف دریابـد؛ چنانچه در نظر نمودن به محل سجود، که تراب است و نشئه اصلیه است، و در خاضـع نمـودن رقبه و سر به زیر انداختن که لازمه آن است، اشاره بـه ذُلّ و فقـر امکـانى و فنـاى تحـت عـزّ و سلطان کبریا است- یا ایها النّاس انْتُم الْفُقَراء الى اللَّه و اللَّه هو الْغَنىالْحمید(224 .( و اما آنکه در قرائت لفظاً اشارت به مقام توحیـد فعلـى اسـت، در تفـسیر سـوره مبارکـه حمـد تفصیل آن بیاید ان شاء اللَّه . الصلاة امام خمینى رضوان االله تعالی علیه https://eitaa.com/zandahlm1357