#شعر این ماه تا برآید شب را دوباره باید بر روی بی‌نهایتِ این آسمان کِشم مشت ستاره‌ها را چون چشم‌های تشنه در انتظار آمدنش بی‌امان کِشم این ماه تا برآید آسان که نیست ای رود! آسان که نیست ای کوه! باید که دشت‌ها از خود رها شوم صد آفتاب بر تن خود آسمان کِشم... #حمیرا_نکهت @zarboolmasall