🍃 بَرِیِ همه مادری، بَرِیِ ما، زَنِ پی‌یَری. 📝 برای همه حکم مادر را داری و برای ما زن‌ بابا هستی. کسی که نسبت به بیگانگان محبت می‌ورزد ولی نسبت به خویشاوندان خود بی‌مهری می‌کند، مصداق این ضرب‌المثل است. 📚 واژه‌نامه‌ی گویشی اردکان ✍ 📌 سلام بر پاتوق‌نشینای ذره‌بین، ایشالا حالِ هَمَدون خَش و خوب باشه، چرخ و پره‌ی روزگار هم به کامُدون بچرخه. همین اول از نیروی انتظامی شهرون گِه خدا پِی‌یَرشون بیامرزه حضورشون پُررینگ‌تر شده مُوخِم شوآ گِه پارکا خاطرِ این کرونای نامرد خاموشی مِزَنَن و بَضی وَختا مِثِ ظلمات مِمونه، یَگ سَرگی بِزَنَن تا بچه و بیچا یَک تُخمی نَذارَن. ( اهالی، کرونا رو یَکی نَرمه جدی‌تَرُگ بگیری. دردای ما یکی و دوتِ نیس...) ما کوچیکترِ اونی هَسِّم گِه دستورِ کَسی بِدِم ولی یَکی دِگِه خواهش از نیروآی امنیتی، فرقی نَمُکُنه کُدومُشون؛ وَختِ رسیدنِ پسّه، به کِشونا بیشتر سَر بزنی، یَگ گَشتُگی اونوَرا هم داشته باشی تا دُزّآ چَش چَپ پیشِ پِسّه‌ی مردم نَکُنَن؛ پارسال سه‌ چارتا خدانَشناس داشتن پسّه‌ی مردم تَه مِکردَن گِه بچای بامعرفتِ اردکون سر مِرَسَن و پیشُشون مِپُرسن دِری چه غلطی مُکنی؟ اونا هم گِه غریبه بودن جوآب مِدَن دِرِم میوه مِچینِم! گِه بچا پیشُشون مِگَن: این میوا صاب داره، اونا هم مِگَن: ما فِک کِردم اینجا جیگَله! گِه دوباره بَچا پیشِ این غریبا مِگَن: این خیالا نکنی این درختا مال چارتا رعیته گِه همه سال رو زَمَت مِکَشَن تا امروز رو واشِ چَشِ خود ببینَن و چِندرغاز توو اوضاعِ قمر در عقربِ مملکت دَش کُنَن...(حالا هَمَش بِگی گُمبه‌نشینا بَدَن...از من مِشنوئی، خاکُشون مَرده...بَرِ خیلیا شَرَف دارَن..) راسّی این هفته دادستان توو نمازجمعه گُف، هر کی ساخت و ساز توو کِشونا رُو بندازه خبرون کنی، حتی شُمارِ همراش رو هم داد و تأکید کِرد اَگِه یَگ وَختی گوشی ور نَمِدارَم پیامَکُم بِدی حتماً مِبینَم و اقدام و برخورد هم مُکُنِم، حالا آغِ دادستان ما شِنُفتِم مُخوان وسطِ کِشونِ مَسیرَوا درخت مردم رُو بِکَنَن و و میدون بسازَن، به نظر شِما ما باد بِرِم پیشِ کی بِگِم؟!!!، باد چه خاکی توو سَرون کُنِم؟!!!... رعیت بنده‌ی خدا گِیَش میومَد و مُگُف: یَگ زمونی توو کِشون فقط باس واشِ خر و چَرخ، یا پای پیاده مِرَفتی حالا اومَدَن خیابونا ساختَن گِه تِلری تووش رَد مِشه!، اَگِه خواسّه باشَن میدون هم بسازَن دِگِه باد فاتحه‌ی درختا و کِشونا رُو بُخونِم، بنده‌خدا مُگُف: جَنَّم، اون دنیا خُو نه! توو همین دنیا و توو اردکونِ خودون تَجرُبَش مُکُنِم...(حالا هِی بِگی رعیت چچی سَرُش مِشه، هرکسی تو حیطه‌ی خودش اُستاده، اون چیزی گِه کشاورزا توو خِشتِ خام مِبینَن، من و تو توو آیینه‌ی تخت هم نَمتونِم ببینِم...) یکی دِگِه، آخه هیشکه اونجا پی‌یَرُش رعیت نیس گِه حالیِ اینا کُنه که دِرَن چه ظلمی مرتکِب مِشَن، مُوخِی وسطِ کِشون، میدون بسازی گِه چه؟ مِدونی چِقه درخت مردم رو باد اونجا از بین بِبَری گِه گفِ خود کُرسی نِشونی؟!، درخت مردم خو دگه مِثِ درختای ساختمون قدیم مخابرات و راسِ ساختمونِ شهرداری بی‌پی‌یَر،مادر نیس گه بِبُری و جاش حوض و گلِ میمون بِکاری... اونجا اَگه میدون بِسازی باد فاتحه‌ی درختای شمال گِه ریه‌ی این شهر فلک‌زده هَسّن رو بُخونی، مردم واشِ چه زبونی بِگَن دِگه میدون نَمُخوان؟ به اون دینی گِه مِپَّرَسی، بی‌خیالِ میدون ساختن وسط کِشونای پسه شی، بِذاری اونجا دَس‌نخورده و فابریک بَرِ مردم باقی بِمونه، بِذاری تنها نقطه اتصالون به گذشتای روشَنون گِه همین درختای پِسّه گِه یادگاری‌یای آغ‌بابآ هَسّن حفظ بشَن و بِمونَن. دِگِه گفی نیس، فقط مسئولینِ بافرهنگ، هَوِ درختای اردکون رُو داشته باشی خامِ چارتا آدمی گِه مُخوان تیرِ خَلاص بر درختای شهرِ ما بِزَنَن نشی، کِی غریبا دِلُشون بَرِ اردکونِ ما سوخته گِه این بارِ دومشون باشه. اَگه پُرگَفی کِردَم بِزاری پای دلِ جوش، گِه دِره سَر دَر مِره. یاحق، التماس دعای فراوون‌. 🌹 @zarrhbin