‍ ☆ یکی از اسماء نیک و بسیار کارآمد خداوند "کافی" است. قدر این اسم را بدان! این اسمی است که ۲۸ بار به عدد روزهای ماه قمری و به عدد حروف هجا در قرآن آمده است. یکبار به صورت اسم و ۲۷ بار بصورت فعل! کافی، کفایت کننده است. پُر کننده است. جای خالی باقی نمی‌گذارد. آن‌گاه که آدمی پُر از او شود، "کافی" به ظهور رسیده است. با خداوند، تو پُر می‌شوی! با خدا نیاز به چیزی نداری! نقص و کمبودی احساس نمی‌کنی زیرا جایی برای چیز دیگری باقی نمی‌ماند و برای اینکه از خداوند پُر شوی، لازم و ضروری است که پیش از آن خالی شده باشی. خالی از هر چیز! خالی از فکر و خیال و وَهم، خالی از دانستگی‌ها و باورهای شرطی شده، خالی از وابستگی و دلبستگی، خالی از آمال‌پرستی و آرزو پروری... و آن‌گاه و فقط آن‌گاه، پُر از الوهیّت و رستگاری خواهی شد! "کافی" (۱۱۱) چون "الف" (۱۱۱) است، آغازگری توانمند است! درونش سرشار از خلاقیّت است. تو با "کافی" بی‌نیاز می‌شوی، سیر می‌شوی، و چشم و دلت از بازی‌ها و جلوه‌گری‌های دنیای هزار چهره رها می‌گردد. 🍃"اَلَیسَ اللهُ بِکافِِ عَبدَهُ"🍃 📚برشی از مجموعه نکات قرآنی، استادمسعودریاعی ـــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @zemzemh60