eitaa logo
یادداشت‌💌✍
387 دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
116 ویدیو
17 فایل
تالیفات 📚 ۱عملکرد بانوان راوی‌شیعه عصر ابناء الرضا(ع) ۲روش‌های آموزش صید مروارید علم ۳زمزمه‌ قلب من ۴بر دین‌حسین ع ۵ره‌آورد پژوهش۲ ۶تاریخگذاری روایات وحی نجمه‌صالحی: مدرس‌حوزه و دانشگاه @salehi6 🌐ویراستی https://virasty.com/najmehsalehi
مشاهده در ایتا
دانلود
. 🔰صلوات خاصه امام حسن مجتبی علیه‌السلام روى الشيخ الطوسي في مصباحه الصلاة التالية بإسناده عن أبي محمّد الحسن العسكري عليه السلام - ضمن ما أملاه من الصلاة على النبيّ وأوصيائه عليهم السلام-:  اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الحَسَنِ ابْنِ سَيِّدِ النَّبِيِّينَ، وَوَصِيِّ أَمِيرِ المُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يا ابْنَ سَيِّدِ الوَصِيِّينَ. أَشْهَدُ أَنَّكَ يا ابْنَ أَمِيرِ المُؤْمِنِينَ أَمِينُ اللَّهِ وَابْنُ أَمِينِهِ، عِشْتَ مَظْلُوماً، وَمَضَيْتَ شَهِيداً. وَأَشْهَدُ أَنَّكَ الإمامُ الزَّكِيُّ الهادِي المَهْدِيُّ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ، وَبَلِّغْ رُوحَهُ وَجَسَدَهُ عَنِّي في هذِهِ السّاعَةِ أَفْضَلَ التَّحِيَّةِ وَالسَّلام‏. 📚جامع الزیارات: ج1، ص280 به نقل از مصباح المتهجّد: ص 401. @zemzemh60
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از یادداشت‌💌✍
براعت استهلال حسنینجمه صالحی براعت استهلال در فارسی خوش آغازی و حسن ابتدا نام دارد یعنی سخنران، مقدمه‌‌ی سخن را چنان شیوا و جذاب بگوید که شنونده را برای شنیدن باقی آن تشویق کند و در جریان اطلاعات مرتبط با موضوع قرار دهد. استفاده از این شیوه از عصر جاهلی تا عصر اموی معمول بوده و امام حسن مجتبی علیه‌السلام نیز به عنوان یک راهبر و خطیب ماهر، از این شیوه بهره می‌بردند. آن حضرت بعد از اميرالمؤمنين علیه‌السلام دومین شخصیتی است که در کتب تاریخی بیشترین خطابه از ایشان ثبت شده و با اندک تأملی در محتوا و صورت ادبی خطابه‌ها، شرایط سخت و حساس دوران سبط اکبر علیه‌السلام قابل تشخیص است؛ البته طول خطبه‌های ایشان، متناسب با حال مخاطب و شرایط زمانی مختلف، متغیر است. به عنوان نمونه، معاویه در مجلسی پس از تحمیل صلح بر حضرت، برای اینکه بخواهد شأن امام حسن علیه‌السلام را در بین مردم بکاهد، ایشان را دعوت به خطابه کرد و چون "عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد" امام علیه‌السلام چنان خطبه‌ای ایراد نمودند که در صفحات تاریخ به یادگار مانده است. هر چند آشکار است که خطبه با هدف سیاسی و تبیین وضعیت نابسامان اجتماعی مسلمانان ایراد شده ولی سرشار از مباحث توحیدی صفات خداوند و رضا به قضای الهی بوده و از طرفی جایگاه امامت و جایگاه اهل بیت علیهم‌السلام محور توحید معرفی شده است. در این خطابه، امام علیه‌السلام اشاره می‌کنند نه تنها توحید و امامت دو روی یک سکه‌اند بلکه خلافت و حکومت نیز حق انحصاری اهل بیت علیهم‌السلام است. خطابه‌ی حضرت، علاوه بر آراسته بودن به زیور براعت استهلال، مزین به حسن ختام نیز بوده و این همان انسجام بافت عبارات منطبق با عالی‌ترین مهارت‌های سخنوری در زبان عرب است که کریم آل طه علیه‌السلام از آن برخوردار بود. پ.ن۱: هفتم صفر به روایتی شهادت امام حسن علیه‌السلام، است که البته برخی اساتید محقق از نظر تاریخی آن را نادرست می‌دانند! به نظرم فرقی ندارد سال‌روز شهادت کدام روز باشد، هر دو را محترم بداریم! به احترام اولین عصاره و گل زندگی خانواده آسمانی، امیرالمومنین علیه‌السلام و حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، به یاد سبط اکبر، امام حسن مجتبی علیه‌السلام! پ.ن۲: نمونه سخنان امام حسن (علیه‌السلام) از هنگام صلح تا کناره گیری از خلافت https://virasty.com/najmehsalehi/1694513641839946807 @zemzemh60
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. شیخ فضل‌الله نوری رحمت‌الله‌علیه را نمی‌توان تنها در چارچوب اختلافات سیاسی دوره مشروطه فهم کرد. اندیشه‌های او، به‌ویژه درباره نسبت شریعت و سیاست، از بنیان‌های اصلی فقه سیاسی شیعه در دوران معاصر به‌شمار می‌آید و پیش‌زمینه نظریه ولایت فقیه را شکل می‌دهد. اگرچه نظریه «ولایت مطلقه فقیه» در قالب منسجم و اجرایی خود در اندیشه امام خمینی رحمت‌الله‌علیه تکوین یافت، اما نمی‌توان از نقش بنیادین شیخ فضل‌الله در مهیا ساختن زمینه‌های تئوریک آن غافل شد. تقابل او با مشروطه غرب‌گرایانه نه از سر تعصب، بلکه در جهت صیانت از نقش فقیهان در نظام سیاسی و پاسداری از مرجعیت دینی در ساماندهی اجتماعی بود. اعدام شیخ فضل‌الله نوری(ره) را باید نه پایان یک اندیشه، بلکه آغاز تکوین مفهومی دانست که چند دهه بعد در قالب «جمهوری اسلامی» به شکلی نهادینه سربرآورد. او نخستین فقیهی بود که در برابر دوگانه‌سازی مدرنیته و شریعت ایستاد و کوشید قرائتی بومی از مردم‌سالاری ارائه دهد که در آن، قانون، مشروعیت خود را از فقه و اراده الهی می‌گیرد نه از ترجمه صرف متون اروپایی. اگرچه زمانه به ایده‌های او وفادار نماند، اما اندیشه‌اش در سیر تحولات فقه سیاسی شیعه، جایگاهی تعیین‌کننده یافت. @zemzemh60
. طلوع یک حقیقت نجمه صالحی اولین‌بار که به کربلا رفتیم، ایام اربعین بود. فرودگاه نجف شلوغ و بی‌نظم بود، با امکاناتی اندک و صف‌هایی سردرگم. چند روزی در نجف ماندیم. مردد بودیم؛ آیا می‌شود با دختری خردسال، آن هم بی‌تجهیزات و بی‌تجربه، پیاده تا کربلا رفت؟ عقل تردید می‌کرد، اما دل آرام نمی‌گرفت. وقتی به جمعیت زائران پیاده پیوستیم، هم‌سفران گفتند: «برویم موکب.» برای ما تازگی داشت؛ جایی ساده اما پُر از برکت، با غذای رایگان، جای خواب، و مهربانی بی‌حد. اولین چیزی که خوردم، چای عراقی بود. بعد هم فلافل. عطر و طعم بهشتی را حس می‌کردیم اما مگر می‌شد آن‌جا ماند؟ دل‌مان می‌خواست فقط برویم؛ تا خودِ کربلا بی‌توقف و همین هم شد... کنار جاده، آدم‌هایی را می‌دیدیم که با یک پتو خوابیده بودند، خسته اما راضی. مدام می‌پرسیدیم: مگر می‌شود؟ این‌همه محبت؟ این‌همه خدمت بی‌چشم‌داشت؟ مگر واقعاً می‌شود با پای پیاده به کربلا رسید؟ و رسیدیم... آن سال، هنوز نمی‌دانستیم چه در دل این مسیر نهفته است. گمان می‌کردیم تنها یک سفر زیارتی است؛ اما فهمی عمیق‌تر و دلدادگی از نوعی دیگر در ما شروع شده بود. بعدها فهمیدیم آنچه دیده بودیم، فقط حرکت میلیون‌ها زائر نبود، بلکه طلوع یک حقیقت تاریخی بود. اربعین، بازسازی یک جامعه بود؛ جامعه‌ای که از دل ارادت، ایثار و بی‌ادعایی ساخته می‌شود. جامعه‌ای تمرین‌گر ظهور. در دل همین جاده، ما بی‌آنکه بدانیم، وارد مدرسه‌ای شده بودیم؛ مدرسه‌ای بدون کلاس، بی‌کتاب، اما پُر از درس. درس‌هایی که با حرف منتقل نمی‌شوند؛ با عمل آموخته می‌شوند. صبر را باید می‌چشیدی. ایثار را باید زندگی می‌کردی. از خود گذشتن، آن‌جا یک شعار نبود؛ رفتاری طبیعی بود. کودکی که کفش زائر را واکس می‌زد، پیرزنی که آب می‌داد، مردی که غذای نذری را با لبخند تعارف می‌کرد، پیرمردی که پسرانش را میانه‌ی جاده برای خدمت ردیف کرده بود … همه و همه گویی در یک تمرین جمعی بزرگ شرکت کرده بودند. راستش را بخواهید، آن‌چه ما را به جاده می‌کشانَد، فقط عشق نیست. نوعی نیاز است. نیازی برای پاک شدن از غبار زندگی روزمره؛ نیازی برای پیوند دوباره با حقیقتی گم‌شده در شلوغی دنیا. اربعین، سفر نیست؛ آینه‌ای است که خودت را در آن دوباره می‌بینی. آن‌جا یاد می‌گیری که انتظار، فقط نشستن نیست؛ رفتن است، قدم برداشتن و حرکت کردن است حتی اگر ندانی پایانش چه زمانی‌ست. از همان سال اول، ما دیگر همان آدم‌های قبل نبودیم. چیزی در ما کاشته شده بود؛ نهال اشتیاقی که هر سال عمیق‌تر ریشه می‌دواند. حالا اگر نرویم، باید برای غیبت‌مان دلیلی محکم داشته باشیم. این سفر، سفر دل است؛ دل‌هایی که به نوری در پس پرده سلام می‌دهند و مگر چیزی از این روشن‌تر و عزیزتر می‌توان یافت؟ @zemzemh60
. «تأملی در نسبت دین و سیاست»نجمه صالحی اعدام شیخ فضل‌الله نوری(ره) را باید نه پایان یک اندیشه، بلکه آغاز تکوین مفهومی دانست که چند دهه بعد در قالب «جمهوری اسلامی» به شکلی نهادینه سربرآورد. او نخستین فقیهی بود که در برابر دوگانه‌سازی مدرنیته و شریعت ایستاد. 🔗لینک متن کامل یادداشت در خبرگزاری تسنیم https://tn.ai/3368973 🔗لینک متن کامل یادداشت در صفحه سیاسی سایت صاحب خبران https://B2n.ir/zq2745 @zemzemh60
یادداشت‌💌✍
. از نخلستان نجف تا آواره‌های غزهنجمه صالحی اربعین، فقط پیاده‌روی نیست؛ رستاخیز عاشقان است! مشق عشق است، تمرین عرفان است و تجلی غیرت شیعه در مسیر خون و خورشید. طریق الحسین علیه‌السلام، طریق خستگی نیست؛ طریق بیداری است. هر قطره عرق، هر زخم پا، هر تاول، سندی است بر وفاداری به عهدی که با حسین علیه‌السلام بسته‌ایم. دل‌نوشته‌های زائران بر کوله‌پشتی‌ها، دغدغه‌هایی‌هستند از عمق جان: "تک تک قدم‌هایم را نذر ظهورت کرده‌ام آقا" - "آقا جان؛ اگر در این مسیر دیدم ولی نشناختم، سلام" اما امان از آن نوشته‌هایی که بوی غفلت می‌دهند: "حسین را سیاسی نکنید!" "تنها برای امام حسین آمده‌ایم!" این‌ها زخمی‌هستند بر پیکر آگاهی! مگر نه اینکه تمام سیره‌ی اهل بیت علیهم‌السلام، قیام علیه ظلم بود؟ مگر نه اینکه پیامبر صلی الله علیه وآله، امیرالمومنین علیه السلام، حضرت زهرا سلام الله علیها، حسنین علیهما السلام و سایر ائمه علیهم السلام تا قبل از صاحب العصر عجل الله فرجه، همگی در میدان سیاست الهی، جان دادند تا عدالت بماند؟ مگر نه اینکه غیبت امام آخرمان بخاطر همین قبیل بی‌عدالتی‌ها و ظلم‌ها بوده و در انتظار جهانی پر از عدل و داد هستیم؟ امام حسین علیه‌السلام، سیاسی‌ترین شهید تاریخ است! او با "نه" گفتن به بیعت با یزید، تاریخ را شکافت و راه آزادگی را گشود و امروز، این راه تا غزه امتداد یافته است! اگر جمهوری اسلامی نبود، مسیر اربعین و طریق الحسین علیه السلام همچنان برای ایرانی‌ها در حصار بود. این راه با خون شهیدان گشوده شد؛ با غیرت مردانی که نه‌تنها عرق، بلکه جان دادند تا ما با عزت قدم برداریم. و امروز، اگر عاشق امام زمان عجل الله فرجه هستیم، باید بدانیم که غزه، کربلای زمان است. هر روزش عاشورا، هر کودک شهیدش علی‌اصغر، و هر خانه ویرانش خیمه‌ای سوخته در عاشوراست. امام زمان عجل الله فرجه، سرباز دعا کننده‌ی صِرف نمی‌خواهد؛ سرباز عمل می‌خواهد! و پرچم فلسطین، پرچم حسین زمان است. در مسیر اربعین، هر پرچمی جز پرچم مقاومت، ما را از سربازی دور می‌سازد. ندای "هل من ناصر ینصرنی" امروز از غزه بلند است... آیا کسی هست که پاسخ دهد؟ آیا کسی هست که برخیزد؟ @zemzemh60
هدایت شده از تسنیم حوزه
🔹 | تأملی در نسبت دین و سیاست ✍🏼 نجمه صالحی اعدام شیخ فضل‌الله نوری(ره) را باید نه پایان یک اندیشه، بلکه آغاز تکوین مفهومی دانست که چند دهه بعد در قالب «جمهوری اسلامی» به شکلی نهادینه سربرآورد. او نخستین فقیهی بود که در برابر دوگانه‌سازی مدرنیته و شریعت ایستاد. 🔗متن کامل یادداشت 🔘@tasnimhowzeh | تسنیم حوزه
هدایت شده از تسنیم حوزه
🔹 | ضرورت بازخوانی اندیشه‌ شیخ فضل الله درباره ولایت فقیه ✍🏼 نجمه صالحی بسیاری از هم‌عصران شیخ فضل الله یا به جدایی دین از سیاست باور داشتند یا به‌ شکلی با آن مدارا می‌کردند؛ اما شیخ شهید معتقد بود که فقیه نباید تنها در مقام مرجع دینی و اجتماعی باقی بماند، بلکه باید نقشی بنیادین در ساختار سیاسی ایفا کند. 🔗 متن کامل یادداشت 🔘@tasnimhowzeh | تسنیم حوزه