سوگند به خدا پس از آن (كشتن ما) باقى نخواهيد ماند، جز به مقدار زمانى كه يك اسب سوار به دور آسياب مى گردد، و در محور آن مى چرخد، اين عهدى است كه پدرم از جدّم رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و سلم به من رسانده است. بنا بر اين انديشه و تصميمتان را با هميارانتان، روى هم بريزيد، تا اقدام شما پس از آن، موجب اندوه و ندامت شما نگردد، سپس در باره من بى درنگ قضاوت كنيد، و همه شما تصميم خود را در باره من به سرعت اجرا نماييد، من بر خدا پروردگارم و پروردگار شما توكّل كرده ام، هيچ جنبنده اى نيست مگر اينكه خدا بر آن تسلّط دارد، چرا كه پروردگار من بر راه راست است. خدايا! از فرستادن باران رحمتت بر اينها خوددارى كن، و همانند زمان يوسف عليه السّلام خشكسالى و قحطى را نصيبشان گردان، و مردى از طايفه ثقيف «۱» را بر آنان مسلّط فرما تا با جام آبى تلخ و زهرآگين سيرابشان كند، از اينان كسى را رها نكن، مگر آنكه در مقابل هر كشته و مجروحى از ما، كشته و مجروحشان گردانى، چرا كه آنها ما را تكذيب كردند، و با حيله گرى ما را تنها گذاشتند، تو پروردگار مايى و توكّل بر تو است، به سوى تو بازمى گرديم، و به جانب تو روى مى آوريم؟ «۲» ___________________________ (۱).اشاره به مختار يا حجّاج بن يوسف ثقفى. (مترجم) (۲).اين خطبه طولانى و پرمحتوا در كتاب مقتل خوارزمى، جلد ۲، صفحه ۷ و ۸ به طور كامل آمده است، ولى در متن كتاب لهوف (در اينجا) فرازهايى از آن حذف شده است.(مترجم)

✨زرق و برق از در و دیوار شهر می‌ریزد. تبلیغات رنگارنگ کنار خیابان با هم رقابت می‌کنند تا نگاه عابران و مسافران را بدزدند. ماشین در جاده می‌رود. نگاه می‌اندازم به آسمان و خورشید در حال غروب روز نهم تا چشمم -دروازه دلم- مغلوب این بازی نشود. و در دل با خورشید نجوا می‌کنم که آیا فردا طلوع خواهی کرد؟ دلم حسابی می‌گیرد. ماشینها به سرعت از کنار ما می‌گذرند. در این شهر همه چیز عادیست. عادی، عادی.... 💧امروز و فردا برای همه مردمش عادی‌ست. نه! برای گروه کوچکی کمی فرق دارد! مسجد محل (اهل تسنن) برایم پیام داده، یادتان نرود عاشورا و تاسوعا را روزه بگیرید که سفارش موکد پیامبر ص است برای آمرزش گناهان صغیره و کبیره!!! باشد روزه می‌گیرم! روزهء آب..... اینجا در میان اقلیت‌ها هم اندکیم... به خودم دلگرمی می‌دهم "بُعد منزل نبود در سفر روحانی" گوشی را برمی‌دارم و می‌نویسم " کربلا مُباشر" انگار با دیدن تصویر حرم و صحن و ضریح، طی‌الارض کرده‌ام. ناگهان همسر با هیجان می‌گوید: "سمت راست را نگاه کن." 🖤نقش خطِّ "یا حسین" قرمز رنگی بر پرده چشمم می‌نشیند. اینجا؟؟؟ یا حسین؟؟؟ چشمانم را تنگ می‌کنم. ماشینِ سفید رنگ، با سرعت جلو می‌زند. این بار بهتر می‌بینم. پشت شیشه‌اش نوشته است: "یا حسین" "Who is Hussain? " ناخودآگاه لبخند می‌زنم. 🏴این شهر هم خالی از پرچم عزا نیست. ماشین از ما دور می‌شود و ردِّ خط قرمزش اشکم را روان می‌کند.... #استرالیا #محرم 🔆 امام حسین، کشتی نجات 🔆 🆔 @safinatolnajah 🔝

خوب نگاه کن با پسر فاطمه چه میکنند😔 امام حسين عليه السّلام پس از ايراد خطبه فوق، از مركبش پياده شد، و اسب سوارى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و سلم را كه به آن «مرتجز» مى‌گفتند طلبييد، و بر آن سوار گرديد، و اصحاب و يارانش را براى جنگيدن، صف آرايى كرد از امام باقر عليه السّلام روايت شده: «همه سپاهيان امام حسين عليه السّلام چهل و پنج سوار، و صد نفر پياده بودند».جز اين نيز روايت شده است. در اين هنگام عمر سعد به پيش آمد تيرى به سوى لشكر امام حسين عليه السّلام افكند، و صدا زد: «در نزد فرماندار، عبيد اللَّه بن زياد گواه باشيد كه من نخستين نفرى بودم كه تير به سوى حسين پرتاب نمود.» پس از آن، تيرها مانند باران از طرف دشمن به سوى سپاه امام عليه السّلام به باريدن گرفت.امام حسين عليه السّلام رو به ياران كرد و فرمود: قوموا رحمكم اللَّه الى الموت الّذى لا بدّ منه، فانّ هذه السّهام رسل القوم اليكم ، خدا شما را رحمت كند به سوى مرگى كه گريزى از آن نيست برخيزيد، چرا كه اين تيرها از ناحيه دشمن، رسولان مرگ به سوى شما هستند. سپاه امام عليه السّلام با سپاه دشمن ساعتى، گروه گروه و يا حمله هاى مكرّر با هم جنگيدند، به طورى كه جماعتى از اصحاب امام حسين عليه السّلام به شهادت رسيدند. در اين هنگام امام حسين عليه السّلام دست بر محاسن خود زد، در حالى كه مى گفت: «غضب و خشم خدا بر يهود هنگامى سخت شد كه براى خدا فرزند قرار دادند، و بر نصارى هنگامى شديد شد كه خداوند را سومين سه خدا (كه در هم حلول نمودند) خواندند، و غضب خدا بر مجوسيان آنگاه شدّت يافت كه به جاى خدا، خورشيد پرست و ماه پرست شدند، اينك خداوند بر گروهى سخت خشمگين شده است، كه همه براى كشتن پسر دختر پيامبرشان همدست شده اند. اما و اللَّه لا اجيبنّهم الى شى ء ممّا يريدون، حتّى القى اللَّه تعالى و انا مخضّب بدمى آگاه باشيد! سوگند به خدا به هيچ يك از خواسته هاى آنها (دشمنان) جواب نمى دهم (و تسليم اهداف شوم آنها نمى شوم) تا خداوند را در حالى كه به خون خود رنگين هستم ملاقات نمايم. از امام صادق عليه السّلام نقل شده فرمود: از پدرم شنيدم مى فرمود: هنگامى كه امام حسين عليه السّلام با عمر سعد روبرو شد، و آتش جنگ شعله ور گرديد، خداوند #امداد_غيبى پيروزى را بر فراز سر حسين عليه السّلام فرو فرستاد، به طورى كه بالهاى خود را بر بالاى سر حسين عليه السّلام گشودند، سپس همان امدادها، امام حسين عليه السّلام را بين دو چيز- پيروزى بر دشمن و لقاى خدا- مخيّر نمودند، امام حسين عليه السّلام لقاى خدا (شهادت قهرمانانه) را برگزيد.

دو نکته در اینجا هست ۱. مسابقه و افتخار بخاطر تقدم بر قتل امام حسین ۲. امداد غیبی همانند امدادی که برای ابراهیم علیه السلام آمد ، ابراهیم کربلا هم گوئی همانند جدش فرمود: اما منک فلا (از تو حاجتی ندارم )

پیشنهاد_دانلود 🔹کلیپ «نجيب زاده ای به نام حسين(ع)»، توسط بنیاد علمی فرهنگی محمّد (ص)، برای آشنایی بیشتر مردم دنیا، از ادیان و اعتقادات مختلف با امام حسین (ع) به زبان انگلیسی تهیه شده است. 🔹از همه دوستان عزیز خواهشمندیم برای نشر معرفت و محبت این امام بزرگوار، لینک دانلود کلیپ را برای تمامی دوستان خود به خصوص در خارج از کشور ارسال نمایند تا با نشر آن به ندای «کیست مرا یاری کند؟» او لبیک گوییم. 🔸The Clip: “A nobleman called Hussain” is created in English by the Muhammad Foundation to help people from all around the world with whatever belief or religion they may have to learn about Hussain(a.s). Please share it to your Muslim and non-Muslim friends around the world. 🔉رسانه باشید برای انتشار مهر حسین (ع) در قلب های همه مردم جهان! #محرم #امام_حسین @Ahlemana97

◼️ کیست مرا یاری کند ◼️ امام حسين عليه السّلام در اين هنگام فرياد زد: اما من مغيث يغيثنا لوجه اللَّه، اما من ذابّ يذبّ عن حرم رسول اللَّه ، آيا فريادرسى نيست كه براى خوشنودى خدا به فرياد ما برسد، آيا دفاع كننده اى نيست كه از حريم حرم رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و سلم دفاع نمايد؟ حرّ بن يزيد رياحى اين صدا را شنيد، نزد عمر سعد آمد به او گفت: «آيا تو با اين مرد (امام حسين عليه السّلام) جنگ مى كنى؟ » عمر سعد گفت: «سوگند به خدا آرى، جنگى كه آسانترين مرحله اش پريدن سرها از بدنها، و جدا شدن دستها از پيكرها باشد.» حرّ از عمر سعد گذشت، در جايى كنار سربازان ايستاد، به طورى كه لرزه بر اندامش افتاده بود، (يكى از نزديكانش به نام) مهاجرين اوس به حرّ گفت: «سوگند به خدا قيافه و چگونگى حركات تو مرا به شك انداخته، اگر از من بپرسند شجاعترين مردان كوفه كيست، جز نام تو نام كسى را به زبان نياورم، بنا بر اين، اين (لرزش) چيست كه در تو مى نگرم؟! » حرّ در پاسخ چنين گفت: انّى و اللَّه اخيّر نفسى بين الجنّة و النّار، فو اللَّه لا اختار على الجنّة شيئا و لو قطّعت و احرقت، سوگند به خدا من خود را بين دو راهى بهشت و دوزخ مى نگرم، پس سوگند به خدا هيچ چيز را بر بهشت برنمى گزينم، گر چه قطعه قطعه شوم و سوزانده گردم. سپس سوار بر اسب به سوى خيمه هاى حسين عليه السّلام حركت كرد، دستهايش را بر سرش نهاده بود و مى گفت: اللّهم تبت اليك فتب علىّ فقد ارعبت قلوب اوليائك و اولاد بنت نبيّك، خدايا به سوى تو بازگشت نمودم و توبه كردم، توبه مرا بپذير، من دلهاى اولياى تو و فرزندان دختر پيامبرت را ترساندم. آنگاه به حسين عليه السّلام رو نمود و عرض كرد: «فدايت گردم من همانم كه سر راه شما را گرفتم، و از بازگشت شما جلوگيرى نمودم، و عرصه را بر شما تنگ نمودم، سوگند به خدا گمان نمى كردم كه اين مردم تا اين حدّ با تو برخورد مى كنند، اكنون به سوى خدا بازگشت نموده و توبه كردم، «فهل ترى لى من توبة، آيا خداوند توبه مرا پذيرفته است؟ » امام حسين عليه السّلام فرمود: «آرى خداوند توبه تو را پذيرفته است، از اسب پياده شو و به سوى ما بيا.» حرّ گفت: من اگر سوار باشم براى تو بهتر از آن است كه پياده باشم، و سرانجام كارم به پياده شدن است. سپس گفت: «اكنون كه من نخستين شخصى بودم كه بر تو خروج نمودم، به من اجازه بده كه نخستين كسى باشم كه در پيش رويت كشته شوم تا از كسانى باشم كه در قيامت با جدّت محمّد صلى اللَّه عليه و آله و سلم مصافحه كنند.» مؤلّف گويد: منظور حرّ، نخستين كشته در آن ساعت است، زيرا جماعتى قبل از او به شهادت رسيده بودند. امام حسين عليه السّلام به حرّ اجازه داد، حرّ به ميدان شتافت و به نيكوترين وجه با دشمن جنگيد به طورى كه جماعتى از شجاعان و قهرمانان دشمن را كشت. سپس به شهادت رسيد، پيكرش را نزد امام حسين عليه السّلام آوردند، حسين عليه السّلام خاك از صورت حرّ پاك مى كرد و مى فرمود: انت الحرّ كما سمّتك امّك، حرّ في الدّنيا و حرّ في الآخرة ، تو آزاد هستى همان گونه كه مادرت تو را حرّ (آزاد) ناميد، تو در دنيا و آخرت آزاد مى باشى. پس از حرّ، برير بن خضير كه مردى زاهد و عابد بود، به سوى ميدان شتافت، يزيد بن معقل از طرف دشمن به جنگ او آمد، برير او را به مباهله دعوت كرد بر اين اساس كه هر كسى كه كشته شد، بر باطل است، با هم درگير شدند، برير او را كشت، سپس همچنان به جنگ خود با دشمن ادامه داد تا به شهادت رسيد، رضوان خدا بر او باد.

خوشا بحال حر😭😭😭

بعد از بریر وهب تازه مسلمان شده ، وهب نصرانی سابق به میدان رفت جنگید تا دستانش قطع شد برگشت پیش مادرش و تازه عروسش ، مادر میگفت برو و همسرش میگفت نرو ، برگشت به میدان تا کشته شد ، همسرش آنقدر بالای پیکرش ناله و نفرین کرد تا بدستور شمر عمودی به فرقش زدند و کنار شوهر بشهادت رسید داستان سر وهب را که شنیده‌ای : سرش را به سمت مادرش پرتاب کردند ، آنرا بازگردانده و گفت : چیزی که در راه خدا دادم پس نمیگیرم

حبیب بن مُظاهر و مسلم بن عوسجه با هم رفاقتی دیرینه دارند بعد از وهب که مسلم به میدان رفت و جنگید و به زمین افتاد حبیب بالای سرش آمد و سرش را به دامان گرفت ، صورتش را نزدیک صورت مسلم آورد و گفت : بخدا این جان کندن تو برایم سخت است و دوریت برایم مشکل است اگر چه میدانم ساعتی دیگر به تو می‌پیوندم ، اگر وصیتی داری بگو مسلم اشاره به امام کرد و گفت : اوصيك بهذا فقاتل دونه حتّى تموت دونه تو را به يارى اين آقا وصيت مى كنم، در ركابش با دشمنان جنگ كن تا كشته شوى. حبيب گفت: لأنعمنّك عينا، سفارش تو را به ديده منّت دارم، و چشم تو را با انجام وصيّت روشن خواهم كرد. آنگاه روح مسلم عليه السّلام به لقاء اللَّه پيوست.

دلشو نداری باز نکن شهادت مدافع حرم تو بغل رفیقش مثل مسلم بن عوسجه تو بغل حبیب

تو جلوتر از من در بهشت هستی ، سلام مرا به رسول خدا برسان پس از مسلم بن عوسجه، (يكى از ياران شيفته و مخلص و دلاور امام حسين عليه السّلام به نام) عمرو بن قرطه انصارى از امام حسين عليه السّلام اجازه رفتن به ميدان گرفت ، جنگید ..... تنش پر از زخم شد ، در اين هنگام به امام حسين عليه السّلام رو كرد و (عاشقانه) گفت: «يا بن رسول اللَّه اوفيت؟: اى پسر رسول خدا آيا به عهد خود وفا كردم؟ » امام حسين عليه السّلام فرمود: نعم انت امامى في الجنّة، فأقرئ رسول اللَّه عنّى السّلام، و اعلمه انّى في الاثر ، آرى تو جلوتر از من در بهشت هستى، سلام مرا به رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و سلم برسان، و به آن حضرت عرض كن كه من نيز به دنبال تو خواهم آمد. او آنقدر با دشمن جنگيد تا به شهادت رسيد، رضوان خدا بر او باد.

أَلسَّلامُ عَلي ادَمَ صِفْوَهِ اللهِ مِنْ خَليقَتِهِ، سلام بر آدم يار مخلص خدا از بين آفريدگانش أَلسَّلامُ عَلي شَيْث وَلِيِّ اللهِ وَ خِيَرَتِهِ، درود بر شيث ولي خدا و بهترين بندگانش، أَلسَّلامُ عَلي إِدْريسَ الْقــآئِمِ للهِ بِحُـجَّتِهِ، سلام بر ادريس كه براي خدا حجت او را به پا داشت، أَلسَّلامُ عَلي نُوح الْمُجابِ في دَعْوَتِهِ، درود بـر نـوح كه دعـايش قرين اجابـت بود، أَلسَّلامُ عَلي هُود الْمَمْدُودِ مِنَ اللهِ بِمَعُونَتِهِ، سـلام بر هـود كه كمـك و ياري خـدا يار او بود، أَلسَّلامُ عَلي صالِـح الَّذي تَـوَّجَهُ اللهُ بِكَرامَتِهِ، درود بر صـالح كه خـداوند تاج كـرامت بر سـرش نهاد، أَلسَّلامُ عَلي إِبْراهيمَ الَّذي حَباهُ اللهُ بِخُلَّتِهِ، سـلام بر ابراهـيم كه خـدا مقـام خلّـت و رفاقـت رابه او عـطا نمود، أَلسَّلامُ عَلي إِسْمعيلَ الَّذي فَداهُ اللهُ بِذِبْــح عَظيم مِنْ جَنَّتِهِ، درود بـر اسمـاعيل كـه خـداوند ذبـحي عظـيم از بهشت را فـداي او نمود، أَلسَّلامُ عَلي إِسْحقَ الَّذي جَعَلَ اللهُ النُّبُوَّهَ في ذُرِّيَّتِهِ، سـلام بر اسحـاق كه خـداوند پيامبري را در نسـل او قـرار داد، أَلسَّـلامُ عَلي يَعْقُوبَ الَّذي رَدَّ اللهُ عَلَيْهِ بَصَرَهُ بِرَحْمَتِهِ، درود بر يعـقوب كه خـداوند به رحـمت خود بينـاييِ چشـمش را به او بازگـرداند، أَلسَّلامُ عَلي يُوسُفَ الَّذي نَجّاهُ اللهُ مِنَ الْجُبِّ بِعَظَمَتِهِ، سلام بر يوسـف كه خـداوند به عظـمتِ خود او را از قعـر چاه رهايي بخشيد، أَلسَّلامُ عَلي مُوسَي الَّذي فَلَقَ اللهُ الْبَحْرَ لَهُ بِقُدْرَتِهِ، درود بر موسـي كه خـداوند به قدرت خود دريا را برايـش شـكافت، أَلسَّلامُ عَلي هارُونَ الَّذي خَصَّهُ اللهُ بِنُبُـوَّتِهِ، سلام بر هـارون كه خـداوند پيامبـري خود را به وي اختـصاص داد، أَلسَّلامُ عَلي شُعَيْب الَّذي نَصَرَهُ اللهُ عَلي اُمَّتِهِ، درود بر شعـيب كه خدا او را بر امتتش پيـروز نمود، أَلسَّلامُ عَلي داوُدَ الَّذي تابَ اللهُ عَلَيْهِ مِنْ خَطيـئَتِهِ، سلام بر داوود كه خداوند از لغزش او در گذشت، أَلسَّلامُ عَلي سُلَيْمانَ الَّذي ذَلَّتْ لَهُ الْجِنُّ بِعِزَّتِهِ، درود بر سليمان كه بخاطر شوكتش جن به فرمان او در آمد، أَلسَّلامُ عَلي أَيُّوبَ الَّذي شَفاهُ اللهُ مِنْ عِلَّتِهِ، سلام بر ايّوب كه خداوند او را از بيماريش شفا بخشيد، أَلسَّلامُ عَلي يُونُسَ الَّذي أَنْـجَـزَ اللهُ لَهُ مَضْـمُونَ عِدَتِهِ، درود بر يونس كه خداوند به وعده خود برايش وفا نمود، أَلسَّلامُ عَـلي عُزَيْر الَّذي أَحْياهُ اللهُ بَعْدَ ميتَتِهِ، سلام بر عُزَير كه خداوند او را پس از مرگش به حيات بازگردانيد، أَلسَّلامُ عَلي زَكَرِيـَّا الصّـابِرِ في مِحْنَتِهِ، درود بر زكريا كه در رنج و بلا شكيبا بود، أَلسَّلامُ عَلي يَحْيَي الَّذي أَزْلَفَهُ اللهُ بِشَهادَتِهِ، سلام بر يحيي كه خداوند به سبب شهادت مقام و منزلت او را بالا برد، أَلسَّلامُ عَلي عيسي رُوحِ اللهِ وَ كَلِمَتِهِ، درود بر عيسي، روح خدا و كلمه او، أَلسَّلامُ عَلي محمد حَبيبِ اللهِ وَ صِفْوَتِهِ، سلام بر محمد، محبوب خدا و يار مخلص او، أَلسَّلامُ عَلي أَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلِيِّ بْنِ أَبي طالِب الْمَخْصُوصِ بِاُخُوَّتِهِ، درود بر فرمانرواي مؤمنان علي بن ابيطالب، كه برادري رسول خدا به وي اختصاص يافت، أَلسَّلامُ عَلي فاطِمَهِ الزَّهْرآءِ ابْنَتِهِ، سلام بر فاطمه زهرا دختر رسول الله، أَلسَّلامُ عَلي أَبي محمد الْحَسَنِ وَصِيِّ أَبيهِ وَ خَليفَتِهِ، درود بر حسن بن علي وصي و جانشين پدرش،

بیاید با هم ناحیه مقدسه بخونیم

أَلسَّلامُ عَلَي الْحُسَيْنِ الَّذي سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ، سلام بر حسين كه جانش را تقديم نمود، أَلسَّلامُ عَلي مَنْ أَطاعَ اللهَ في سِـرِّهِ وَ عَلانِـيَـتِـهِ، سلام بر آن كسي كه در نهان و آشكار خدا را اطاعت نمود، أَلسَّلامُ عَلي مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ في تُرْبَتِهِ، سلام بر آن كسي كه خداوند شفا را در خاك قبر او قرار داد، أَلسَّلامُ عَلي مَنِ الاْ جابَـهُ تَحْتَ قُـبَّـتِهِ، سلام بر آن كسي كه (محلِ) اجابت دعا در زير بارگاه اوست، أَلسَّلامُ عَلي مَنِ الاْ ئِـمَّـهُ مِنْ ذُرِّيَّـتِـهِ، سلام بر آن كسي كه امامان از نسل اويند، أَلسَّلامُ عَلَي ابْنِ خاتَمِ الاْ نْبِيآءِ، سلام بر فرزند خاتم پيامبران، أَلسَّلامُ عَلَي ابْنِ سَيِّدِ الاْوْصِيآءِ، سلام بر فرزند سرور جانشينان، أَلسَّلامُ عَلَي ابْنِ فاطِمَهَ الزَّهْرآءِ، سلام بر فرزند فاطمه زهرا، أَلسَّلامُ عَلَي ابْنِ خَديجَهَ الْكُبْري، سلام بر فرزند خديجه كبري، أَلسَّلامُ عَلَي ابْنِ سِدْرَهِ الْمُنْتَهي، أَلسَّلامُ عَلَي ابْنِ جَنَّهِ الْـمَـأْوي، أَلسَّلامُ عَلَي ابْنِ زَمْـزَمَ وَ الصَّـفا، سلام بر فرزند سدره المنتهي، سلام بر فرزند جنه المأوي، سلام بر فرزند زمزم و صفا

یک عده تو کربلا خیمه ها را غارت کردند سال ۸۸ هم روز عاشورا یک عده اینطوری به تکایا ، حسینیه ها ، مساجد و پرچم و علامت عزای امام حسین جسارت کردند اگر فراموش کنیم تاریخ تکرار می‌شود

‍ ‍ عالـم همه قطره اند ودریاسـت حُســـینْ خـوبان همه بنده اند ومولاسـت حُســـینْ ترسم که شفاعت کند ازقاتِل خویش ازبـَس که کَرَم دارد وآقاسـت حُســـینْ 🕯🖤لبیک یا حسین ع 🖤 🕯

▪️جمله زیبای یک کانال عراقی در وصف حاج قاسم.... نمی دانم در کدام یک از این شب های محرم باید تو را یاد کنم؛ روز مسلم ابن عقیل چون تو فرستاده ( و میهمان ما بودی) یا روز حبیب ابن مظاهر،چون تو بهترین دوست بودی؟ یا روز قاسم چون تو قاسم بودی( اسمت قاسم بود) یا روز علی اکبر چون بدنت قطعه قطعه شد یا روز عباس چون تو حامل پرچم بودی و دو دستت قطع شد؟ ▪️ چیزی که می دانم این است که گریه برای تو تمامی ندارد و از غیب تو حیرانیم....امسال هر وقت به عبارت"سلام بر اصحاب حسین " می رسیم تو را نیز یاد می کنیم،در محرم امسال ، در طغیان اشک عاشقان ، تأثیر شما کاملاً مشخص است....

🏴ڪلیپ 👆👆 صابر خراسانی صبح #عاشورا😔😭

بهشت را ارزانیم بدار جون غلام سياه چهره از غلامان آزادشده ابو ذر غفارى، در كنار سپاه امام حسين عليه السّلام بود، امام عليه السّلام به او فرمود: «به تو اجازه دادم كه از اينجا بروى، تو براى كسب عافيت و سلامتى همراه ما بودى، اينك كه وضع چنين است، خود را در راه ما گرفتار نكن.» جون گفت: «اى پسر رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و سلم آيا من هنگام خوشى و رفاه، كاسه ليس شما باشم، و هنگام سختى و فشار، شما را به خودتان واگذارم؟ سوگند به خدا بدنم بدبو است، سرشت و اصالت خانوادگيم پست است، و چهره‌ام سياه مى باشد، بهشت را برايم ارزانى دار، تا بوى بدنم بوى خوش گردد، و سرشت و شخصيّتم شريف و چهره‌ام سفيد شود، نه به خدا سوگند از شما جدا نگردم تا اين خون سياه من با خونهاى شما آميخته گردد. جون پس از اين گفتار به ميدان رفت و با دشمنان جنگيد تا به شهادت رسيد» در روايات آمده، امام حسين (ع) به بالينش آمد، چنين دعا كرد: «اللّهمّ بيّض وجهه، و طيّب ريحه، و احشره مع الابرار، و عرّف بينه و بين محمّد و آل محمد، خدايا! چهره اش را نورانى، و بوى بدنش را خوش كن، و بين محمّد و آلش با او پيوند و آشنايى قرار بده.» دعاى امام (ع) به استجابت رسيد، از امام سجّاد (ع) نقل شده، بنى اسد بعد از ده روز جنازه جون را يافتند كه بوى خوش از آن مى وزيد.(نفس المهموم، ص ۱۵۰- بحار، ج ۴۵، ص ۲۳) (مترجم)

سپس عمرو بن خالد صيداوى به محضر امام حسين عليه السّلام آمد و عرض كرد: «اى ابا عبد اللّه الحسين! فدايت گردم تصميم گرفته‌ام كه به ياران (شهيد) بپيوندم، دوست ندارم بمانم و تو را بين زن و بچه ات غريب و تنها بنگرم و بدن كشته تو را ببينم.» امام حسين عليه السّلام فرمود: «به پيش رو، كه پس از ساعتى ما نيز به تو مى پيونديم.» عمرو بن خالد به ميدان شتافت و با دشمن جنگيد تا به شهادت رسيد، رضوان خدا بر او باد.