🍀#آشتی با خدا ۳۸ پنجره روُیت خدا «منِ» انسان، فقط «هست» و براي حفظ اين هست بايد با «هستي مطلق» -كه خداست- در ارتباط باشد. جايگاه عبادات نيز از همين نقطه شروع مي شود که با اتصال هستِ خود به هستي مطلق، از او وجود و کمال مي گيريم، ✨ مثل نور خورشيد که با اتصال به خورشيد از آن وجود و نور مي گيرد، اگر اتصال نورها از خورشيد از بين برود، نه ديگر نور دارند و نه وجود. «هست» انسان تجلي نازله ي «هستِ» خداست و محال است كه «هستِ» خدا از «هستِ» انسان غفلت كند. 💢💠 چون تجلي خودش است. اما انسان با توجه به «چيستي»ها از «هست مطلق» غافل مي شود، و در اين حالت خودش براي خود يك خدا مي سازد! ⭕️💢 چون به جاي نظر به هست مطلق به چيست ها نظر کرد، انساني که ذهنش محدود به چيستي هاست براي خداي ساختگي خود، جا و مكان مشخص مي كند. مثلاً تصور مي كند كه خدا، پيرمردي در گوشه آسمان است! اين انسان به جاي آن که خداي هستي را بيابد، براي خود خدايي ساخت، در حالي كه خدا را که عين هستي و عين کمال است بايد يافت. 💢 اگر كسي بخواهد خدا را بيابد بايد به جاي نظر به چيستي خود، به هستي خود بنگرد، 👀 تا بتواند هستي مطلق را بيابد و براي او چيستي نسازد. انسان بايد «خودِ» هستي اش را بيابد. «خود» انسان نه دانشجوبودن است و نه مردبودن، «خود» انسان، فقط هست. هنگامي كه انسان «خود»ش را بيابد، خدا را روبه روي خود يافته است! گفت: آن كه عمري در پي او مي دويدم كو به كو نا گهانش يافتم با دل نشسته رو به رو! حقيقت انسان، فقط هست و به «هستي مطلق» متصل است. «هستِ» خدا، در منظر «هستِ» انسان است نه در منظر فكر انسان. 💢 ما از دريچة هستِ خود مي توانيم هستِ مطلق را روبه روي خود بيابيم. در اين حالت است که مي توان گفت: كي رفته اي ز دل كه تمنا كنم تو ؟ كي بوده اي نهفته كه پيدا كنم تو را؟ غيبت نكرده اي كه شوم طالب حضور پنهان نبوده اي كه هويدا كنم تو را با صد هزار جلوه برون آمدي كه من با صد هزار ديده تماشا كنم تو را اين مباحث، 👆 شنيدني نيست؛ چشيدني است. ☺️ بايد آن ها را در خود احساس کنيم. اگر انسان بفهمد و ببيند كه «هستِ» او پرتو هستِ خدا است و بفهمد خدا فقط «هست»، اين را نيز خواهد فهميد که هر چه هست از «هستِ» حق است. ✨💢✨ اصلاً «حقّ» همان «هست» فارسي است که معرب شده، همان طور که «is» در انگليسي با هست فارسي هماهنگ است. 👌💢 تا وقتي ذهن ما گرفتار سايه ي چيستي ها است قلب ما نمي تواند با خدا روبه رو شود و عملاً بدون آن که بدانيم با نور خدا زندگي نمي کنيم. در روايت داريم که امام صادق(ع) مي فرمايند: «مَنْ نَظَرَ فِي اللَّهِ كَيْفَ، هُوَ هَلَك» هركس فكر كند خدا چگونه است، هلاک مي شود. در واقع پيام اين روايت اين است که كسي كه فكر كند خدا «چگونه» است، عمرش باطل خواهد شد و هر چقدر جلوتر رود به چيزي دست نمي يابد، چون به دنبال چيزي است که آن خدا نيست، او به دنبال خداي ساختگي خود است که چيستي دارد.💢💢 پس بايد متوجه بود خدا «هست». همان گونه كه «خود» انسان، فقط «هست»، و لذا به ما فرمودند: «مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَدْ عَرَفَ رَ بَهُ». هرکس خود را شناخت پروردگار خود را خواهد شناخت. 💢💢 معلوم است که از جهت خاصي بايد به خود بنگريم که بتوانيم از طريق شناخت خود، خدا را بيابيم، وگرنه اگر به جهت اين که ما معلول هستيم پس علت مي خواهيم، اين نوع شناختِ خدا از طريق هر موجودي ممكن است، چون همه ي موجودات معلول اند و علت مي خواهند. 👌💢 ممکن است کسي ده سال خدا را عبادت كند اما خداي ساخته ذهن خود را! اين عبادت، كارساز نيست. ⭕️⭕️ عبادتي کارساز است كه در آن، توجه قلبيِ انسان به «هست» خداوند باشد، و حضور قلب به همين معني است که انسان با خودِ خداوند و نه با معني و مفهوم خدا مرتبط باشد. ⭕️💢⭕️ نماز به جان كسي مي نشيند كه به فكر اين جا و آنجا نباشد، «هستِ» خود را در پرتو هست خدا در نظر بگيرد، ✨✨ پرتوي که تماماً اتصال است و نياز، در مقابل هست مطلق، که سراسر لطف است و غنا. 💢💢 هر وقت كه انسان از «هست» خود فاصله بگيرد و به «تن» خود متمايل شود،👌 حضور قلبش را از دست مي دهد؛ «تن» به خدا وصل نمي شود، چون «تن»، «چيست» انسان است. 💢 «هستْ» به خدا وصل مي شود چون خدا «هست مطلق» است. 💢💢 و بقيه ي هست ها تجلي هست خداوندند و لذا اگر با هست خود به محضر حق بياييم؛ تمام وجود ما مي شود عين اتصال به حق، مثل نورهاي تجلي يافته از خورشيد که سراسر عين اتصال به خورشيدند و هيچ هويت مستقلي ندارد. 💢💠💢 براي پيداكردن حضور قلب بايد انسان حواسش را از «چيست»ها خارج كند و توجه قلبي اش را که همان هست اوست، به «هست مطلق» که خداوند است بيندازد. در اين صورت خيلي آسان، ارتباط برقرار مي شود.👌💢 البته خلوت كردن اطرافِ زندگي از دنيا و تعلقات آن نقش مهمي در خارج شدن حواس از چيستي ها دارد.❤️💢 ادامه

دارد ...

ریپلی اول کانال

ریپلی

ریپلی تربیت دینی سلسله مباحث استاد پناهیان

ریپلی از خانه تا خدا

ریپلی نکات تربیتی خانواده

ریپلی

💠✨💠✨ ☘️ آیت‌اللہ بہجت )رہ(: 🌸 فضائل علی علیه السلام گفتنی نیست ؛ حق است ، اما گفتنی نیست ؛ زیرا ما ضعیف العقل والایمان هستیم و ظرفیت نداریم... 💠✨💠✨ ✅ روزی شخصی خدمت حضرت علی عليه السلام می رود و می‌گوید: یا امیر بنده به علت مشغله زیاد نمیتوانم همه دعاها را بخوانم،چه کنم؟ حضرت علی عليه السلام فرمودند: خلاصه ی تمام ادعیه را به تو میگویم، هر صبح که بخوانی گویی تمام دعاها را خواندی. 【 الحمدلله علی کل نعمه】 خدا را سپاس و حمد می گویم برای هر نعمتی که به من داده است 【و اسئل لله من کل خیر】 و از خداوند درخواست میکنم هر خیر و خوبی را 【 و استغفر الله من کل ذنب】 و خدایا مرا ببخش برای تمام گناهانم 【 واعوذ بالله من کل شر】 و خدایا به تو پناه می برم از همه بدی ها. 📗 بحارالانوار، جلد ۹۱، صفحه ۲۴۲ ╭┅───┅╮ 🌹 @saLhintanhamasir🌹 ╰┅───┅╯