🔘 انسان، عاشق کسی می‌شود که به او زیاد منفعت برساند 🔘 دربارۀ انسان، عشق بدون منفعت معنا ندارد 🔻 #گناه_و_توبه (ج۱۱) 🔸آیا دین‌داریِ منفعت‌طلبانه می‌تواند عاشقانه هم باشد؟ منفعت‌طلبی چگونه با عاشقانه دین‌داری کردن و با شور و هیجان و لذت‌بخش بودن دین، قابل جمع است؟ 🔸منفعت‌طلبی اساساً چیز بدی نیست. کدام منفعت‌طلبی، بد است؟ اول اینکه انسان دنبال منفعت کم باشد. دوم اینکه جهتِ منفعت‌طلبی، بد باشد. اما اگر منفعت‌طلبی، جهتش خوب باشد، حتی اگر منفعت دنیایی هم باشد، چیز خوبی است (مثلاً اینکه پول را ابزار بندگی قرار بدهی) 🔸انسان موجود منفعت‌طلبی است که در اثر منفعت، محبت پیدا می‌کند، لذا هرکسی به او احسان و خوبی کند، دوستش می‌دارد. البته کسی که به تو منفعت می‌رساند، اگر کم منفعت برساند، زیاد عاشقش نمی‌شوی، اما اگر منفعت زیاد به تو برساند، عاشقش می‌شوی! 🔸خداوند به موسی(ع) فرمود: من را در دلِ مردم، محبوب کن! گفت: چگونه؟ فرمود نعمت‌های من را پیش‌ آنها یادآوری کن و خودت هم به آنها خوبی کن. من انسان را طوری آفریده‌ام که هرکسی به او نیکی کند دوستش دارد. (ارشاد‌القلوب/۱/۱۱۶) 🔸راه عاشق‌شدن به خدا این است که ببینیم خدا چقدر منافع ما را تأمین کرده است! ما چرا عاشق خدا نشده‌ایم؟ چون نمی‌توانیم نعماتش را درست ببینیم. اگر با چشم باز و دقیق، نعمت‌های خدا را نگاه کنیم، کم‌کم عاشق خدا می‌شویم. 🔸ما دربارۀ انسان، عشق بدون منفعت نداریم! وقتی انسان به کسی علاقه پیدا می‌کند، اگر بعد از مدتی ببیند که به نفعش نیست، این علاقه از سرش می‌افتد. یا اگر ببیند این علاقه به ضررش است، حتی علاقه‌اش تبدیل به نفرت هم می‌شود! 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع)- ۹۸.۲.۲۶

#با_خدا_تا_خدا 💌 با خدا باش! ❣🌿وقتی تنها شدی با خدا باش به هنگامی که تنها نبودی خدا را فراموش نکن خدایی که در سکوت همیشه با تو هست و هیچگاه تنهایت نمی گذارد ❣ صبورانه منتظر توجه توست تا تو را همراهی کند . #استادپناهیان 🍃🌸

مرغ از قفس پرید، ندا داد جبرئیل! اینڪ شما و وحشت دنیاے بی علی... #حضرت_پدر

دعاي شب بيست و دوم: يَا سَالِخَ النَّهَارِ مِنَ اللَّيْلِ فَإِذَا نَحْنُ مُظْلِمُونَ وَ مُجْرِيَ الشَّمْسِ لِمُسْتَقَرِّهَا بِتَقْدِيرِكَ يَا عَزِيزُ يَا عَلِيمُ وَ مُقَدِّرَ الْقَمَرِ مَنَازِلَ حَتَّي عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ يَا نُورَ كُلِّ نُورٍ وَ مُنْتَهَي كُلِّ رَغْبَهٍ وَ وَلِيَّ كُلِّ نِعْمَهٍ يَا اَللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا اَللَّهُ يَا قُدُّوسُ يَا أَحَدُ يَا وَاحِدُ يَا فَرْدُ يَا اَللَّهُ يَا اَللَّهُ يَا اَللَّهُ لَكَ الأَْسْمَاءُ الْحُسْنَي وَ الأَْمْثَالُ الْعُلْيَا وَ الْكِبْرِيَاءُ وَ اﻵْلاَءُ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ (عَلَي) أَهْلِ بَيْتِهِ وَ أَنْ تَجْعَلَ اسْمِي فِي هَذِهِ اللَّيْلَهِ فِي السُّعَدَاءِ وَ رُوحِي مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ إِحْسَانِي فِي عِلِّيِّينَ وَ إِسَاءَتِي مَغْفُورَهً وَ أَنْ تَهَبَ لِي يَقِيناً تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِي وَ إِيمَاناً يُذْهِبُ الشَّكَّ عَنِّي وَ تُرْضِيَنِي بِمَا قَسَمْتَ لِي وَ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَهً وَ فِي اﻵْخِرَهِ حَسَنَهً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ الْحَرِيقِ وَ ارْزُقْنِي فِيهَا ذِكْرَكَ وَ شُكْرَكَ وَ ....

@saLhintanhamasir

پس از آن که به نور اسم بهاء و جمال نظر کرديد، به اسم جلال مي نگريد و اظهار مي داريد: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ جَلالِكَ» خدايا از تو نور جلالت را طلب مي کنم. اسم جلال بر عکس اسم جمال است. در اسم جمال به تماشاي زيبايي هايِ حق مي نشينيد ولی با تجلي اسم جلال، شکوه حق در جان شما نمايان مي شود و جنبه ي خوف از جلال الهي بر قلب شما غلبه مي کند. ✨✨✨ خداوند با تجلي اسم جمال و اسم جلال، قلب مؤمن را در تعادلِ بين خوف و رجاء قرار مي دهد و حضرت باقر(ع) در اين رابطه مي فرمايند: «إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ عَبْدٍ مُؤْمِنٍ إِلَّا فِي قَلْبِهِ نُورَانِ نُورُ خِيفَةٍ وَ نُورُ رَجَاءٍ لَوْ وُزِنَ هَذَا لَمْ يَزِدْ عَلَی هَذَا وَ لَوْ وُزِنَ هَذَا لَمْ يَزِدْ عَلَی هَذَا»💠✨ هيچ بنده ي مؤمنی نيست مگر آن که در قلبش دو نور هست، نورِ خوف و نورِ رجاء، اگر آن دو را با هم وزن كنند هر دو مساوی خواهند شد. 💠✨ خداوند با اسم جمالِ خود اميد اتصال به رحمتش را در شما ايجاد مي کند و يک نحوه مؤانست با خود را براي شما فراهم مي کند و با اسم جلالش جنبه ي متعالي اش را بر قلب شما مي نماياند و قلب بايد بتواند محل جمع هر دو نور باشد. خداوند از يک طرف آنچنان خود را به نمايش گذاشته که بر هرچه بنگري جمال حق را مي بيني و از طرف ديگر قلب متوجه مي شود او بسيار متعالي تر از اين حرف ها است. ✨ انگشت هاي خود را نگاه کنيد! اين زيبايي ها و نظمِ دقيق آن ها نمايان کننده ي جمال حضرت حق است و قلب شما مي تواند با او از اين طريق اُنس بگيرد. 💠 از طرف ديگر هرچه مي نگريد به حقيقت آن زيبايي و نظمي که در انگشت هايتان نمايان بود نمي رسيد و مي يابيد که او اَجَلّ از آن است که بتوان به آن دست يافت و لذا اسم جمال و جلال هر دو در انگشتان شما نمايان است و قلب مي تواند به هر دوي آن ها نظر کند و آن دو را جمع نمايد. همان نوع جمع بودني که در آيه ي «هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ» مطرح است که مي گويد همان خدايي که اول است، آخر است و همان خدايي که ظاهر است، باطن است. 💠✨💠 يعني در هر مظهري مي توان اول بودن و آخربودن و ظاهربودن و باطن بودن او را يافت. اسم جمالش صورت اسم اول و ظاهر است و اسم جلالش صورت اسم آخر و باطن مي باشد. ✨ وقتي دست بنده را مي بينيد که حرکت مي کند حيات را مي بينيد. از طرفي هرچه نگاه مي کنيد حيات را پيدا نمي کنيد زيرا همين حيات که از حرکات دست بنده به راحتي ظاهر است اَجلّ از آن است که به صورت کامل، ظاهر شود. ✨💠 هر اندازه بنگريد تا حيات جاري در عالم را بنگريد قلب تان مي يابد که موضوع بالاتر از آن است و به يک اعتبار هيبتش قلب را مي گيرد. ❤️✨ بهترين جايي که انسان مي تواند اسم جلال حق را درست ببيند مسجدالحرام و حرم هاي ائمه(ع) است. ✨💠💠✨ هيبت و عظمت حضرت رب العالمين را در منظر کبريايي در جايي مثل مکه ي معظمه مي توان به خوبي مشاهده کرد. به نظر مي رسد چون مي خواهند باطن و ظاهر منطبق بشود به ما دستور داده اند ظاهر مکه را نيز با شکوهِ هرچه تمام تر به صورتی مرتفع بسازيم، همين طور که مستحب است مساجد از ساير ساختمان ها بلندتر باشد و يا حرم رسول خدا(ص) و ائمه ي هدي(ع) شکوه داشته باشد تا در عين ظهور اسم جمال الهي، متذکر اسم جلال الهي نيز باشند. ✨✨✨✨✨ بر زائر خانه ي خدا و ائمه ي معصومين(ع) است که با نظر به جمال، از جلال حق غافل نشود و يا با نظر به جلال از جمال او محروم نگردد، همين طور که بايد شکوه مساجد را حفظ کنيم ولي مساجد را به زينت آلوده نکنيم. ✨✨ چون در روايت داريم وقتي حضرت صاحب الأمر(عج) تشريف مي آورند زينت مساجد را خراب مي کنند. در حالي که شکوه مساجد را حفظ مي کنند. در سير توحيدي، به لطف الهي در عين آن که متوجه جمال حق مي شويد، جلال حق خود را مي نماياند و مي بينيد حضرت حق خيلي بالاتر از اين حرف ها است، چون در عين آن که او جمال است، جلال است. حضرت امام خميني(رض) هم نمايش اسم جمال حق بودند و مسير لطف حق به مردم شدند و هم نمايش اسم جلال حق بودند و زمانه هرگز نتوانست عظمت ايشان را درک کند و حتي وقتي در محضر ايشان قرار مي گرفتي در عين اُنس با جمال ايشان، جلال ايشان بر قلب ها حاکم مي شد. 💠 رفقا مي گفتند در نوفل لوشاتو که حضرت امام(رض) تشريف داشتند افراد مي آمدند و نزديک در مي نشستند. آقاي فخر الدين حجازي(ره) جهت ملاقات با امام از ايران به پاريس آمده بودند، همان نزديک در نشستند. امام ايشان را شناختند و فرمودند: آقاي فخرالدين تشريف بياوريد بالا. آقاي فخرالدين دست و پايشان را گم کردند و تا آمدند بروند بالا چند بار نزديک بود زمين بخورند. به دنبال اين باشيم که جلال الهي را در مظاهرِ جلال او بنگريم تا بر قلب ما تجلي کند و طالب تجلي بيشتري از نور جلال الهي باشيم تا در اثر آن تجلی انانيّت ما هرچه بيشتر زدوده شود. با نظر به اسم جلال است که حا