نشانده اند ما را در دلِ اجابٺ ! ✨خواستند ڪہ بخواهیم تا بدهند! هر چہ در خواستہ هایَم میگردم ✨جز تو خواستنے تر نمیابَم... 🍃"عجّل علے ظهورڪَ یاصاحبَ الزمان"🍃 شبتون مهدوی🌹

اَللَّهُمَّ اقْضِ لِي فِي الأَْرْبَعَاءِ أَرْبَعاًاِجْعَلْ قُوَّتِي فِي طَاعَتِكَ وَ نَشَاطِيفِي عِبَادَتِكَ خدايا! در چهارشنبه چهار حاجت مرا روا ساز، نيرويمرا در طاعت خود و نشاطم را در بندگي خويش، 🌿🍀🌿 وَ رَغْبَتِي فِي ثَوَابِكَ وَ زُهْدِي فِيمَايُوجِبُ لِي ألِيمَ عِقَابِكَ إِنَّكَلَطِيفٌ لِمَا تَشَاء ُو رغبتم را در پاداشت و بي رغبتي ام را در آنچه كهموجب عذاب دردناك توست قرار ده، همانا آنچه رابخواهي لطف مي فرمايي 🍀🌿🍀 الـــــهی آمـــــیـــــن

بسم الله الرحمن الرحیم 📖 إِنَّهُ کَانَ فَرِیقٌ مِنْ عِبَادِی یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَ ارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ 💠 زیرا شمایید که چون طایفه‌ای از بندگان (صالح) من عرض می‌کردند: بارالها، ما به تو ایمان آوردیم، تو از گناهان ما درگذر و در حق ما لطف و مهربانی فرما، که تو بهترین مهربانان هستی. #سوره_مومنون_آیه_۱۰۹ #تفسیر_صفحه_۳۴۹ 🔑ايمان مقدّمه‌ى مغفرت و مغفرت، مقدّمه‌ى دريافت رحمت الهى است.

🌹 #کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌴 #شماره_37 ☘وقال عليه السلام وقد لقيه عند مسيره إلى الشام دهاقين الاَنبار فترجّلوا لهى واشتدّوابين يديه: مَا هذَا الَّذِي صَنَعْتُمُوهُ؟ فقالوا: خُلُقٌ مِنَّا نُعَظِّمُ بِهِ أُمَرَاءَنَا. فقال عليه السلام : وَاللهِ مَا يَنْتَفِعُ بِهذَا أُمَرَاؤُكُمْ! وَإِنَّكُمْ لَتَشُقُّونَبِهِ عَلَى أَنْفُسِكْمْ [فِي دُنْيَاكُمْ،] وَتَشْقَوْنَبِهِ فِي آخِرَتِكُمْ، وَمَا أخْسرَ الْمَشَقَّةَ وَرَاءَهَا الْعِقَابُ، وَأَرْبَحَ الدَّعَةَمَعَهَا الاََْمَانُ مِنَ النَّارِ!☘ اين سخن را امام عليه السلام هنگامى فرمود كه در مسير حركتش به شام كدخدايان شهر انبار با او ملاقات كردند. و بخاطر امام عليه السلام از مركب پياده شدند و با سرعت بسوى او شتافتند (و مراسمى كه نشانه ذلت در برابر امراء بودانجام دادند) امام عليه السلام فرمود اين چه كارى بود كه شما كرديد؟ عرض كردند اين آدابى است كه ما اميران خود را با آن بزرك مى داريم. امام فرمود: به خدا سوگند با اين عمل زمامداران شما بهره مند نمي شوند، و شما با اين كار در دنيا مشقت بر خود هموار مى سازيد. و در قيامت بدبخت خواهيد بود. و چه زيان بار است مشقتى كه پشت سر آن مجازات الهى باشد. و چه پرسود است آرامشى كه با آن امان از عذاب دوزخ باشد. 🔶شرح حکمت سی و هفتم👇 تشريفات زشت و زيان آور: «اين سخن را امام زمانى بيان فرمود كه در مسير حركتش به شام كشاورزان و دهبانان شهر انبار با او ملاقات كردند (و به عنوان احترام به امام) از مركب پياده شده و با سرعت پيش روى او حركت كردند (و اين مراسم را كه نشانه خضوع فوق العاده در برابر امراى ستمگر بود انجام دادند) امام(عليه السلام) فرمودند: اين چه كارى بود كه كرديد؟» عرض كردند اين رسوم و آدابى است كه ما اميران خود را با آن بزرگ مى داريم»; (فَقَالُوا: خُلُقٌ مِنَّا نُعَظِّمُ بِهِ أُمَرَاءَنَا). «امام(عليه السلام) فرمود: به خدا سوگند زمامداران شما از اين عمل بهره اى نمى برند و شما با اين كار در دنيا مشقت بر خود هموار مى سازيد و در قيامت بدبخت مى شويد» سپس افزود: «چه زيان بار است مشقتى كه به دنبال آن عقاب الهى باشد و چه پرسود است آرامشى كه با آن امان از آتش دوزخ فراهم گردد در زمان هاى گذشته معمول بوده ـ و هم اكنون نيز در بعضى از نقاط جهان معمول است ـ كه اهل يك كشور يا اهل يك شهر براى تعظيم امرا و سلاطين اعمالى انجام مى دادند كه نشانه نهايت ذلت بود. آنها نيز از اين رفتار خشنود مى شدند، چراكه علاقه داشتند همواره شهروندانشان خود را ذليل و خوار وبى مقدار در برابر آنها بدانند تا فكر قيام در مغزشان خطور نكند و سلطه آنان باقى بماند. ولى اسلام كه به انسان ها شخصيت داده و آدمى را مسجود فرشتگان و اشرف مخلوقات مى داند و جهان را مسخر او مى شمرد، اجازه نمى دهد افراد با ايمان براى بزرگداشت امرا تن به كارهاى ذليلانه بدهند. به يقين اگر به جاى على(عليه السلام) معاويه بود آنها را به اين كار تشويق مى كرد ولى امام به آنها هشدار داد و به سه دليل آنان را بر حذر داشت. ♻️ نخست اين كه امرا هيچ گونه نفع عاقلانه اى از اين كار نمى برند، بلكه ممكن است باعث غرور و كبر آنها شود و شخصيت خود را گم كنند. ♻️ ديگر اين كه زحمت فوق العاده اى بر دوش توده هاى مردم مى افتد و گاه ممكن است در چنين شرايطى افرادى ضعيف زير دست و پا بمانند. ♻️ سوم اين كه اين عمل ناصالح مايه گرفتارى در آخرت مى شود، زيرا نوعى شرك محسوب مى شود. به عكس، اگر آنها به احترامات معقول قناعت كنند و به جاى اين مشقت، آرامش را براى خود بپذيرند، آرامشى كه امان از آتش دوزخ را نيز به همراه دارد، هم امرا گرفتار كبر و غرور نمى شوند و هم مردم مشقت توأم با ذلت را نمى بينند و هم در آخرت سربلند خواهند بود. نكته: 👇👇 روايت «نصر بن مزاحم»: از آنچه «نصر بن مزاحم» در كتاب صفين آورده استفاده مى شود كه دهقان هاى شهر انبار علاوه بر اين كار اسب ها و غذاهاى خوب براى امام و لشكريان و علف بسيار براى مركب هاى آنها را به عنوان هديه آورده بودند و امام افزون بر اين كه مراسم ذلت بار آنها را تخطئه كرد افزود: اما اين چهارپايانى كه آورده ايد ما مى پذيريم ، ولى به عنوان خراجتان قبول مى كنيم و غذاهايى را هم كه آورده ايد در صورتى مى پذيريم كه قيمت آن را از ما بگيريد. البته پذيرفتن هديه مسلمان نه تنها عيب نيست، بلكه سنتى است و حتى در روايات گفته شده كه از پذيرش هديه برادران مسلمان خوددارى نكنيد، ولى هدف امام اين بوده كه اين سنت نادرست را بشكند كه براى در امان ماندن از شر امرا براى آنان هدايايى مى بردند و روشن سازد كه حكومت اسلامى همچون حكومت سلاطين جبار نيست.