وثوقی : 👇 #وقتی_مجاز_واقعیت_میشود #سودای_تربیت_مدرن حکایت دختر ۱۵ ساله تهرانی و پسر ۲۱ ساله سیرجانی یکی دوروز است نقل محافل مجازی و غیر مجازی شده است، همه با آب وتاب مراتب شکنجه را برای هم تعریف میکنند بعضی ها دلشان ریش شده است و نتوانسته اند خوب به تصاویر شکنجه نگاه کنند و جوانک سیرجانی را لعن ونفرین کرده اند، بعضی ها خوب نگاه کرده اند و با عبارت "حقش بوده است" حال بدشان را آرام کرده اند، بعضی های دیگر هم که رسانه بوده اند، تیتر زده اند "عاقبت دوستیهای مجازی..."، این میان حلقه مفقوده ای وجود دارد که کمتر دیده میشود ویا حواسمان از وجودش پرت شده است: این بچه ها محصول تربیت مدرن ما بزرگترها هستند، تربیتی که به آن مباهات میکنیم و در جای جای زندگی با افتخار از آن سخن میگوییم، قدیم ترها بین تربیت پسر ودختر تفاوت هایی بود، دختر به دلیل لطافت و احساسات و شکننده بودن در محافظ های تربیتی قرار میگرفت تا کمتر آسیب ببیند و کمتر اذیت شود اما به تدریج آمدیم و روشنفکر شدیم چرا دختر باید لطیف و در مراقبت بماند؟مگر دختر آدم! نیست؟! و او را بیرحمانه وارد دنیاهایی کردیم که نه حفاظ و مراقبتی داشت و نه آموزه ای که او را متوجه آسیب پذیری اش کند، گفتیم دختر باید مرد باشد قوی باشد سخت باشد جسور باشد و فرستادیمش وسط میدان... هنر کردیم و دخترانمان کم کم مفتخر به جسارتهایی که پیدا کردند، بی هیچ حریم وحفاظی شدند علم وسط معرکه... شدند "شاخ اینستاگرام" شدند مرد میدان! امروز کسی از تقصیر دختر وخانواده اش چیزی نمیگوید از جسارت احمقانه دختری 15 ساله که به خانه باغی متروک در بیابان های سیرجان میرود، کسی حرفی نمیزند، این بلای خانمان سوز را ما با نگاه مدرنیزه و انتلکتوئل به خانه هایمان دعوت کردیم توجه کنیم، فقط جوانک سیرجانی متهم نیست !