🔺آتش آذربایجان و نقشه حمله به تهران؟
1️⃣تدبیر استراتژیک ایران در فتنه «آتش آذربایجان»: اوج اقتدار نظامی در برابر تهدیدات دشمن
🔹بی‌طرفی در مناقشات نظامی دیگر کشورها در فتنه آتش آذربایجان بدین معنا نیست که در برابر تهدیدات دشمنان نسبت به مرزهای جغرافیایی مناطق شیعی نیز باید بی‌تفاوت بود. بلکه راهبرد امنیتی، باید اوج «اقتدار نظامی» در دفاع از «کیان شیعه» در برابر تهدیدات دشمنان در جغرافیای ظهور باشد (فَاسْعَوْا إِلَيْهِ؛ فَانْهَدُوا إِلَيْنَا بِالسِّلَاح). کما اینکه امام خامنه ای فرمودند: «حفظ مرزها و ژئوپلیتیک منطقه خط قرمز ایران است».
🔸بنابراین در مناقشه منطقه آذربایجان، «جنگ تهاجمی» با سایر کشورها در دکترین نظامی ایران جای ندارد اما «دفاع پیش‌دستانه» در برابر تهدیدات دشمنان نسبت به مرزها و ژئوپلیتیک منطقه بسیار ضروری است.
2️⃣تحرکات نظامی دشمن از مرزهای شمالی ایران
🔹در کتاب کمال‌الدین، از قصد و طراحی نقشه حمله دشمنان از سمت آذربایجان به منطقه ری (تهران) در نزدیکی طالقان ایران، سخن به میان آمده است:
يخْرُجُ السَّرُوسِيُّ مِنْ أَرْمِينِيَّةَ وَ آذَرْبِيجَانَ يُرِيدُ وَرَاءَ الرَّيِ الْجَبَلَ الْأَسْوَدَ الْمُتَلَاحِمَ بِالْجَبَلِ الْأَحْمَرِ لَزِيقَ جَبَلِ طَالَقَان فَيَكُونُ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ الْمَرْوَزِيِّ وَقْعَةٌ
🔸ضمن اینکه در راویتی دیگر از خسف «بلاد جبال» در ایران ازجمله خسف منطقه ری (تهران) در هنگامه ظهور، سخن به میان آمده است:
سُئِلَ أَبُوعَبْدِاللَّهِ أَيْنَ بِلَادُ الْجَبَلِ فَإِنَّا قَدْ رُوِّينَا أَنَّهُ إِذَا رُدَّ إِلَيْكُمُ الْأَمْرُ يُخْسَفُ بِبَعْضِهَا ... فَأَمَّا الرَّيُّ فَوَيْلٌ لَهُ مِنْ جَنَاحَيْه.
که احتمال دارد با توجه به حدیث کمال‌الدین، مراد از خسف ری، خرابی در نتیجه انجام موفقیت‌آمیز حمله دشمن باشد؛ لکن سوالی مطرح است در حدیث کمال‌الدین، صرفا به «قصد و نقشه» حمله به تهران اشاره شده است اما سخنی از وقوع و عملیاتی شدن آن در میان نیست و مسکوت است.
3️⃣نقشه حمله به تهران؟
🔹البته طبق این گزاره حدیثی، مناطق «شمال تهران»، بیشتر در معرض خطر و آسیب دشمن قرار دارد و مناطق «جنوب تهران»، کم‌خطرتر معرفی شده است:
فَأَمَّا الرَّيُّ فَوَيْلٌ لَهُ مِنْ جَنَاحَيْهِ وَ إِنَّ الْأَمْنَ فِيهِ مِنْ جِهَةِ قُم.
🔸در تقویت این دیدگاه، حدیث کمال‌الدین نیز موید همین مطلب است:
يَخْرُجُ السَّرُوسِيُّ مِنْ أَرْمِينِيَّةَ وَ آذَرْبِيجَانَ يُرِيدُ وَرَاءَ الرَّيِّ الْجَبَلَ الْأَسْوَدَ الْمُتَلَاحِمَ بِالْجَبَلِ الْأَحْمَرِ لَزِيقَ جَبَلِ طَالَقَان.
سروسى از مناطقی در ارمنستان و آذربايجان خروج می‌كند و در تدارک نقشه حمله به مناطقی در ایران، كوه سياه در پشت منطقه رى (تهران) كه به كوه سرخ چسبيده و به كوههاى طالقان متّصل است.
🔹این حدیث به قصد و نقشه حمله دشمن از پایگاه‌هایی در کشورهای شمال غربی ایران (مثل جمهوری باکو) برای حمله به ایران بویژه مناطق نزدیک به کوه‌های سیاه (کوه‌های تُوچال) که در شمال تهران واقع است، اشاره دارد.
4️⃣تردید جدّی در ادله حمله به ایران
🔸البته ناگفته نماند برخی افراد و جریان‌ها از نگاه آکادمیک و علمی خارج شده و صرفا با اغراض سیاسی در جهت مخالفت با انقلاب زمینه‌ساز و تضعیف جبهه حق می‌کوشند، در حالیکه می‌بایست طرح این نوع دیدگاه‌های متفاوت در کرسی‌های نظریه‌پردازی و با حضور صاحبنظران و نیز رعایت موازین علمی و اجتهادی، به بحث و گفتگو و تبادل آراء و اندیشه در این‌باره پرداخت.
🔹از نظرگاه علمی، دیدگاه حمله به تهران از سوی همسایگان شمال غربی ایران با ابهام و تردید جدی روبرو است. زیرا صرفنظر از اینکه گزارش کمال‌الدین درباره دیدار ابن‌مهزیار با امام عصر، با ابهاماتی سندی و محتوایی فراوانی روبرو است؛ ایران قبل ظهور، دارای قدرت نظامی ویژه‌ای است؛ و از سلاح های پیشرفته در دکترین «توازن رعب» بهره می‌برند.
🔸دیدگاه سوم، نگاه بسیار متفاوتی را بیان می‌نماید: «مقصود از آذربایجان، مناطقی در ایران است و در آستانه ظهور، آتشی از سمت آذربایجان در شمال غربی ایران توسط دشمن شکل خواهد گرفت». اما مدافعین این دیدگاه هنوز به ابهامات پاسخ نگفتند ضمن اینکه می‌توان بین آتش آذربایجان و نقشه حمله، تفاوت قائل شد.
5️⃣همکاری نظامی باکو با رژیم اسرائیل
🔹در خبرها بیان شد جمهوری باکو موافقت کرده است اسرائیل از خاک این کشور به تاسیسات هسته ای ایران حمله کند (لینک).
🔸ذکر برخی نشانه‌های ظهور از باب رصد تحرکات دشمن است و الزاما به معنای وقوع آن نیست. و بستگی به هوشیاری جبهه مقاومت شیعی دارد. البته دفاع در برابر تجاوز دشمن به حریم مناطق شیعی، واجب شرعی است.
✅ پاورقی:
امیری، کتاب آتش آذربایجان، ص۶۶-۷۳.
🔺فایل Pdf (دانلود)
✅مقاله به همراه «مستندات» در رجانیوز بخوانید:
❣#الّلهُـمَّ_عَجِّــلْ_لِوَلِیِّک
⏰ساعت آخرالزمان⏰
بزنید روی پیوستن تاگممنون نکنید
🔴قسمت پنجم🔴 🟢در باورداشت #مهدویت، ظهور امری تصادفی، تلقی نمی‌شود؛ ✔️بلکه واقعه‌ای ا
#عراق_قبل_ظهور
🔴 قسمت ششم🔴
👈 و اما سناریوی که برای آینده عراق قبل از ظهور، متصور است:
🔴عراق «#واحد» اما «#ضعیف»[47] که هرچند «حکومت» در اختیار شیعیان است اما خود نیز دچار «اختلاف و تشتت» هستند[48] و به دلیل «نفوذ» #جریان_مخالف (صاحب البرقع)[49] و ضعف حکومت مرکزی در اثر «اختلاف و فتنه در عراق»[50] بویژه فتنه در «مناطق شیعی» عراق (فتنه شیصبانی)[51] آنگاه با سوءاستفاده از خلاء حکومت مرکزی، «سیاسیون و نظامیان اهل سنت» عراق در بخش‌هایی از «مناطق سنی‌نشین» ایده تجزیه عراق را دنبال خواهند کرد.
📌#تجزیه_عراق_به_سه_اقلیم
⭕️و بر مناطقی همچون موصل و تکریت نیز مسلط خواهند شد (فتنه عوف سلمی)[52] و زمینه برای حمله نظامی لشکر متخاصم خارجی- لشکر سفیانی که مورد حمایت ائتلاف مثلث «#عربی، #غربی و #عبری» است- تا عمق خاک عراق و مناطق شیعی فراهم خواهد شد.[53]
⭕️آنگاه با تهدید اماکن و مراکز مقدسه شیعی توسط لشکر متخاصم #خارجی، امنیت و ژئوپلتیک شیعه به خطر افتاده، از اینرو، سرانجام زمینه‌سازان ظهور برای دفع خطر دشمن متجاوز که تا نزدیکی مرزهای ایران نیز پیشروی نظامی داشته، وارد عراق خواهند شد و جنگ شدیدی رخ می‌دهد[54] و لشکر نظامی ایران[55] با همکاری محور مقاومت شیعی[56] (به رهبری #خراسانی و #یمانی)، دشمن متجاوز را در عراق شکست خواهد داد.[57]
👈بنابراین حکومت ضعیف شیعی در عراق که در برابر تهاجم نظامی، تاب مقاومت نداشته و شهرهای شیعی عراق، صحنه تاخت‌وتاز لشکر سفیانی موردحمایت غربی‌ها قرار خواهد گرفت اما بعد از حمله لشکر متخاصم خارجی به عراق[58] -توسط لشکر سفیانی که موردحمایت مثلث «#روم، #یهود و #خاندان آل فلان حاکم بر عربستان» است- و قتل و کشتار شیعیان در نجف[59] و کوفه[60]، آنگاه لشکر نظامی یمانی و خراسانی در هدفی مشترک[61] همزمان[62] با سفیانی نیز به سمت کوفه پیشروی می‌کنند[63]؛
🔹 آنگاه یمانی و خراسانی با سفیانی -که مشغول قتل و کشتار شیعیان است[64]- درگیر جنگ خواهند شد[65] و شکست را بر نماینده مثلث «#غربی، #عبری، #عربی» تحمیل خواهند کرد.[66]
✔️لازم به ذکر است لشکر سفیانی[67] - به عنوان #دشمن اصلی امام عصر- نماینده رومی‌ها و غربی‌ها (السُّفْيَانِيُّ مِنْ بِلَادِ الرُّومِ فِي عُنُقِهِ صَلِيبٌ)[68] و حامی رژیم #اسرائیل (إِنْ عُدْتُمْ الیهود بِالسُّفْيَانِيِّ عُدْنَا بِالْقَائِمِ)[69] و نیز هم‌پیمان حاکمان مکه و مدینه در عربستان (آلِ بَنِي فُلَان)[70]، در جبهه مقابل ایرانیان زمینه‌ساز و محور مقاومت شیعی قرار دارد.
📓منبع:
[47] . (نعمانی، الغیبۀ، ص 280.)
[48] . (مفید، الإرشاد، ج 2، ص 380. طوسی، الغیبۀ، ص 486.)
[49] . (طوسی، الغیبۀ، ص 450. حر عاملی، إثبات الهداۀ، ج 5، ص 358.)
[50] . (مفید، الإرشاد، ج 2، ص 378.)
[51] . (نعمانی، الغیبۀ، ص 302.)؛ (مرتضی عاملی، مختصر مفید، ج 10، ص 33.)
[52] . (طوسی، الغیبۀ، ص 440.)
[53] . (نعمانی، الغیبۀ، ص 280.)
[54] (متقی هندی، كنزالعمّال، ج 14، ص 588.)
[55] . (نعمانی، الغیبۀ، ص 280.)
[56] .(حلی، مختصر البصائر، ص 470. مجلسی، بحارالأنوار، ج 53، ص 83.) (نیلی نجفی، سرور أهل الإیمان، ص 52-53. مجلسی، بحارالأنوار، ج 52، ص 273-274.)
[57] . (عیاشی، التفسیر، ج 1 ص 64.)} (سیوطی، العرف الوردی، ص 120-121.)؛ (متقی هندی، كنزالعمّال، ج 14، ص 588.)؛ (متقی هندی، كنزالعمّال، ج 14، ص 590.)؛ (دانی، السن الواردۀ فی الفتن، ص 268.)؛ (طبرسی، مجمع البیان، ج 8، ص 322. مجلسی، بحارالأنوار، ج 52، ص 186.)
[58] . (نعمانی، الغیبۀ، ص 280.)
[59] . (نیلی نجفی، سرور أهل الإیمان، ص 43. مجلسی، بحارالأنوار، ج 52، ص 271.)
[60] . (طوسی، الغیبۀ، ص 464.)؛ (عیاشی، التفسیر، ج 1، ص 64 و 245. مجلسی، بحارالأنوار، ج 52، ص 222 و 238.)؛ (نعمانی، الغیبة، ص280)
[61] .(نیلی نجفی، سرور أهل الإیمان، ص 53-54. مجلسی، بحارالأنوار، ج 52، ص 273-274. و مشابه آن: حلی، مختصر البصائر، ص 471. مجلسی، بحارالأنوار، ج 53، ص 83-84.)
[62] . (نعمانی، الغیبۀ، ص 255. طوسی، الغیبة، ص446.)
[63] .(حلی، مختصر البصائر، ص 470. مجلسی، بحارالأنوار، ج 53، ص 83.) (نیلی نجفی، سرور أهل الإیمان، ص 52-53. مجلسی، بحارالأنوار، ج 52، ص 273-274.)
[64] . (طوسی، الغیبۀ،ص450)
[65](متقی هندی، كنزالعمّال، ج 14، ص 588.)
[66] . (عیاشی، التفسیر، ج 1 ص 64.)} (سیوطی، العرف الوردی، ص 120-121.)؛ (متقی هندی، كنزالعمّال، ج 14، ص 588.)؛ (متقی هندی، كنزالعمّال، ج 14، ص 590.)؛(دانی، السن الواردۀ فی الفتن، ص 268.)؛ (طبرسی، مجمع البیان، ج 8، ص 322. مجلسی، بحارالأنوار، ج 52، ص 186.)
[67] . (طوسی، الغیبۀ، ص 463.) (نعمانی، الغیبۀ، ص 300.)
[68] .(طوسی، الغیبۀ، ص 463.)؛
[69] . إِنْ عُدْتُمْ عُدْنا (سوره اسراء،
70] . (کلینی، الکافی،
❣#الّلهُـمَّ_عَجِّــلْ_لِوَلِیِّکَ
⏰ساعت آخرالزمان⏰
بزنید روی پیوستن تاگممنون نکنید
⭕️ معمای پر رمز و راز «رجفۀ» در فتنه شام قبل از ظهور ✍️مصطفی امیری ▪️آیا زلزله سوریه زلزله با بیش
⭕️ معمای پر رمز و راز «رجفۀ» در فتنه شام قبل از ظهور
✍️مصطفی امیری
▪️آیا زلزله سوریه زلزله با بیش از صدهزار کشته در سوریه قبل ظهور، صحت دارد؟
▪️بخش #سوم
✅ دیدگاه دوم: رجفه، عذاب آسمانی و حمله هوایی با سلاح مرگبار
▪️برخی از صاحبنظران آینده‌پژوهی مهدوی، بر این عقیده تاکید می‌کنند که رجفه، بر معنای عذاب آسمانی صدق میکند و این حمله با سلاح مرگبار خواهد بود که موجب عذاب کافران خواهد شد[1] و البته در مراحل بعدی از حوادث منطقه شام، خسف حرستا دمشق نیز اتفاق خواهد داد.
▪️دلیل عمده و مستند اصلی دیدگاه دوم، «انطباق و مشابهت محتوایی» دو گزاره حدیثی فتنه شام است. توضیح اینکه: در روایتی از امام علی در کتاب الغیبۀ شیخ طوسی، «رجفۀ» قبل از خسف حرستا ذکر شده است:
▪️إذا اختلف الرمحان بالشام...رجفة تكون بالشام يهلك فيها أكثر من مائة ألف يجعلها الله رحمة للمؤمنين و عذابا على الكافرين...فانظروا خسف قرية من دمشق يقال لها حرستا [2]
▪️و از امام باقر در کتاب الغیبۀ نعمانی، واژه «صوت» در دمشق نیز قبل از خسف جابیه، ذکر شده است:
▪️يجيئكم الصوت من ناحية دمشق بالفتح و تخسف قرية من قرى الشام تسمى الجابية و تسقط طائفة من مسجد دمشق الأيمن[3]
▪️سپس چنین استدلال می‌کنند که رجفۀ در منطقه شام برای مومنین به رحمت توصیف شده است و صوت نیز به فتح و پیروزی تعبیر شده است. از اینرو، رجفۀ به معنای حمله هوایی و عذاب آسمانی خواهد بود.
▪️و جابیه دمشق به منطقه حرستا بسیار نزدیک میباشد حدودا ده کیلومتر بگونه ای که عرفا منطقه واحدی در مرکزیت و کانون زلزله تعبیر میشود. بنابراین خسف «واحد» و ناشی از زلزله بوده و در محور «جابیه- حرستا» واقع میشود[4]
✅ دیدگاه سوم: رجفه، جنگ در فتنه شام قبل ظهور
▪️رجفۀ به معنای جنگ بر سر مُلک و حکومت نیز میباشد:(رَجَفَ القومُ إذا تَهَيَّؤُوا للحرب[5]، اذا تقاتلوا علی الملک[7]). و در منابع حدیثی اصیل و معتبر شیعی، رجفۀ در معنای جنگ نیز استعمال شده است: (فلمّا بلغ أهل الكوفة هلاك معاوية، أرجف أهل العراق بيزيد و قالوا نقاتل)[8].
▪️ذکر عبارت رجفه بعد از عبارت اختلف الرمحان، نشانگر این است که «اختلف الرمحان» اشاره به مرحله اول درگیری و اختلاف در منطقه شام است. و قرار گرفتن عبارت «رجفه» پس از آن اشاره به مرحله دوم و بیان وقوع جنگ باشد. درحقیقت این دو عبارت، اشاره به دو مرحله: اختلاف و جنگ است.
▪️و عبارت «لم تنجل» در حدیث رجفۀ الشام اگر به سکون لام باشد («لَمْ تَنْجَلْ» بجزم اللام)[9] نیز موجب تقویت رجفه به معنای جنگ در منطقه شام قبل از ظهور میشود[10]
▪️قائلین دیدگاه سوم به دیدگاه اول، اشکال می‌کنند: از رجفۀ بالشام به رحمت برای مومنین و عذاب برای کافران، توصیف شده است در حالیکه در هنگام وقوع زلزله در یک منطقه، فرقی بین مومن و کافر وجود ندارد و همه انسان های ساکن آن مناطق، دچار زلزله میشوند[11] البته پاسخی نیز می‌توان ارائه نمود[12]
▪️بنابراین، رجفه به معنای جنگ در سرزمین شام که در واقع «نمود و تحقق عینیِ» اختلاف رمحان (اختلاف بین دو نیزه) در فتنه شام میباشد. موید این دیدگاه، حدیثی از امام باقر است که بیان میکند، اختلاف، منجر به فتنه و جنگ خواهد شد:
▪️إِذَا سَمِعْتُمْ بِاخْتِلَافِ الشَّامِ فِيمَا بَيْنَهُمْ فَالْهَرَبَ مِنَ الشَّامِ فَإِنَّ الْقَتْلَ بِهَا وَ الْفِتْنَةَ[13].
✅ پی‌نوشت:
1. کامل سلیمان، یوم الخلاص، ص۵۳۶.
2. طوسی، الغیبۀ، ص۴۶۱.
3. نعمانی، الغیبۀ، ص۲۷۹.
4. جلال الدین الصغیر، علامات الظهور، ج۲، ص۱۷۴.
5. ابن منظور، لسان العرب، ج۹، ص۱۱۳.
6. ابن فارس، معجم مقایس اللغۀ، ج۱، ص۴۲۸.
7. ابن اثیر، النهایۀ فی غریب الحدیث و الاثر، ج۱، ص۲۴۱.
8. ابومخنف، وقعۀ الطف، ص۸۹.
9. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۵۳.
10. اگر به لام ساکن و در اصطلاح، به جزم لام باشد، از ریشه «نجل» است. نَجَلَه بالرُّمْح: طَعَنه، رمَی به (ابن منظور، لسان العرب، ج۱۱، ص۶۴۷.) تَناجَلَ القومُ بینهم إذا تَنازَعوا (ازهری، تهذیب اللغۀ، ج۱۱، ص۵۷) نَجَلَ الشیءَ أَی رمَی به (ابن فارس، معجم مقایس اللغۀ، ج۵، ص۳۹۶) و سُمِّی الرمح مِنْجَلًا لأنه یُنجل به (ابن درید، جمهرۀ اللغۀ، ج۱، ص۴۹۲) بنابراین اختلاف رمحان موجب طعن و تنازع بین دو نیزه و دو جبهه مخالف هم و سرانجام موجب رجفه و جنگ بین آنان خواهد شد.
11. عذاب هرگاه واقع شود، فرقی بین گناهکار و دیگران نیست: النَّقِمَة إِذَا نَزَلَتْ لَمْ یَکُنْ لَهَا عَمَّنْ قَارَبَ الْمُذْنِبَ، دِفَاعٌ (کلینی، الکافی، ج۲، ص۳۷۵.) درحالیکه در حدیث، رجفۀ فقط عذاب برای کافران، توصیف شده است.
12. پاسخ این است: زلزله در مناطق غیرشیعی سوریه که محل سکونت مخالفین هست، رخ بدهد و شیعیان از این زلزله در امان باشند.
13. نیلی نجفی، سرور اهل الایمان فی علامات الظهور، ص۴۴.
✅ ادامه دارد
❣#الّلهُـمَّ_عَجِّــلْ_لِوَلِیِّکَـــ
⏰ساعت آخرالزمان⏰
بزنید روی پیوستن تاگممنون نکنید
⭕️ معمای پر رمز و راز «رجفۀ» در فتنه شام قبل از ظهور ✍️مصطفی امیری ▪️آیا زلزله سوریه زلزله با بیش
🔴 معمای پر رمز و راز «رجفۀ» در فتنه شام قبل از ظهور
✍️مصطفی امیری
▪️آیا زلزله سوریه زلزله با بیش از صدهزار کشته در سوریه قبل ظهور، صحت دارد؟
▪️بخش #چهارم
✅ «وحدت محتوایی» حدیث تمهید مباشر با حدیث رجفه الشام:
▪️ثابت و یقینی است که «خسف حرستا»، قبل از سفیانی است:
خَسْفَ قَرْيَةٍ مِنْ دِمَشْقَ يُقَالُ لَهَا حَرَسْتَا فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ خَرَجَ ابْنُ آكِلَةِالْأَكْبَاد[1]
يُخْسَفُ بِقَرْيَةٍ يُقَالُ لَهَا حَرَسْتَا ثُمَّ يَخْرُجُ عِنْدَ ذَلِكَ السُّفْيَانِيُّ[2]
▪️«خسف جابیه» هم در زمره نشانه‌های ظهور است اما تصریح نشده قبل از سفیانی است یا بعد از سفیانی؟
تُخْسَفُ قَرْيَةٌ مِنْ قُرَى الشَّامِ تُسَمَّى الْجَابِيَةَ وَ تَسْقُطُ طَائِفَةٌ مِنْ مَسْجِدِ دِمَشْقَ الْأَيْمَنِ وَ مَارِقَةٌ تَمْرُقُ مِنْ نَاحِيَةِ التُّرْكِ وَ يَعْقُبُهَا هَرْجُ الرُّوم[3]
▪️اما قرائنی وجود دارد که خسف جابیه و حرستا، «خسف واحد» است و ناشی از لرزش زمین خواهد بود.
▪️توضیح اینکه: در منابع اهل‌سنت، ذکر شده، زمین می‌لرزد و سمت غرب مسجد دمشق در زمین فرو می‌رود و منطقه حرستا، خسف میشود و سپس سفیانی خروج میکند:
رَجَفَتِ الأَرْضُ فَانْقَعَرَ غَرْبِيُّ مَسْجِدِهَا وَ يُخْسَفُ بِقَرْيَةٍ يُقَالُ لَهَا حَرَسْتَا ثُمَّ يَخْرُجُ عِنْدَ ذَلِكَ السُّفْيَانِيُّ[4]
▪️مضمون حدیث فوق در روایات معتبر شیعی در الغیبۀ نعمانی و الغیبة طوسی نیز ذکر شده است:
بِدِمَشْق خُسِفَ بِقَرْيَةٍ مِنْ قُرَاهَا وَ يَسْقُطُ طَائِفَةٌ مِنْ مَسْجِدِهَا...[5]؛ يُخْسَفُ بِغَرْبِيِّ مَسْجِدِهَا حَتَّى يَخِرَّ حَائِطُهَا[6]؛ خَسْفَ قَرْيَةٍ مِنْ دِمَشْقَ يُقَالُ لَهَا حَرَسْتَا فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ خَرَجَ ابْنُ آكِلَةِالْأَكْبَاد[7]
▪️در واقع مقارنه و مقایسه احادیث چنین است:
رَجَفَتِ الأَرْضُ = خُسِفَ بِقَرْيَةٍ مِنْ قُرَاهَا
فَانْقَعَرَ غَرْبِيُّ مَسْجِدِهَا = يُخْسَفُ بِغَرْبِيِّ مَسْجِدِهَا حَتَّى يَخِرَّ حَائِطُهَا
يُخْسَفُ بِقَرْيَةٍ يُقَالُ لَهَا حَرَسْتَا = خَسْفَ قَرْيَةٍ مِنْ دِمَشْقَ يُقَالُ لَهَا حَرَسْتَا
ثُمَّ يَخْرُجُ عِنْدَ ذَلِكَ السُّفْيَانِيُّ = فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ خَرَجَ ابْنُ آكِلَةِالْأَكْبَاد
▪️از مقارنه احادیث فوق، چنین نتیجه میشود که: خسف «واحد» و احتمالا ناشی از لرزش زمین خواهد بود. به عبارت دیگر، از جمله حوادث قبل خروج سفیانی (حاکم آینده منطقه شام در عصر ظهور)، زلزله دمشق در محور «جابیه-حرستا» خواهد بود که منجر به خسف در این مناطق نیز خواهد گردید و نشانه بارز آن، تخریب بخش‌هایی از مسجد اموی دمشق است.
▪️در واقع، «وحدت محتوایی» حدیث تمهید مباشر با حدیث رجفه الشام، اثبات میشود.
▪️و چون، خسف حرستا، قبل از سفیانی است و از آنجا که بیان گردید در دمشق، خسف «واحد» است؛ درنتیجه خسف جابیه نیز قبل از سفیانی است و به این قرینه، سایر حوادث ذکر شده در حدیث تمهید مباشر (از خسف جابیه تا هرج الروم) همگی قبل از سفیانی خواهد بود.
✅ «رجفه» الشام با «خسف» دمشق فرق دارد
▪️لازم به ذکر است، رجفۀ با خسف، علاوه بر تفاوت در جوهره معنایی از لحاظ زمانی، نیز فرق دارد. زیرا مطابق آنچه در «ترتیب» حوادث فتنه شام بیان گردید، رجفۀ الشام، قبل از خسف حرستای دمشق است و حوادث متعددی بین این دو رخداد، وجود دارد:
▪️إذا اختلف الرمحان بالشام لم تنجل إلا عن آية من آيات الله قيل و ما هي يا أمير المؤمنين قال رجفة تكون بالشام يهلك فيها أكثر من مائة ألف يجعلها الله رحمة للمؤمنين و عذابا على الكافرين فإذا كان ذلك فانظروا إلى أصحاب البراذين الشهب المحذوفة و الرايات الصفر تقبل من المغرب حتى تحل بالشام و ذلك عند الجزع الأكبر و الموت الأحمر فإذا كان ذلك فانظروا خسف قرية من دمشق يقال لها حرستا[8]
✅ «شواهد و مباحث کلیدی» در اتخاذ مبنا در تفسیر «رجفه الشام»
▪️برای اینکه تشخیص داده شود که کدام دیدگاه در تفسیر رجفه الشام، صحیح است؟ مبتنی برای اتخاذ مبنا و آشکار شدن عبارات مبهم در این گزاره آخرالزمانی است:
▫️معنا و ترجمه «اختلف الرمحان»
▫️عبارت «لم تنجل»
▫️عبارت «صوت من ناحیه دمشق بالفتح»
▫️«وحدت محتوایی» حدیث تمهید مباشر با حدیث رجفه الشام؟
▫️چرایی رجفه، آیة من آیات الله
▫️چرایی رجفه، رحمت برای مومنین و عذاب برای کافرین
▫️«الرایات الصفر» تقبل من «المغرب» حتی تحل بالشام
▫️ورود الرایات الصفر هنگام الجزع الاکبر و «الموت الاحمر»
✅ پی‌نوشت:
1. نعمانی، الغیبۀ، ص۳۰۶. طوسی، الغیبۀ، ص۴۶۱.
2 و 4. ابن‌حمّاد، الفتن، ص۱۸۱. مقدسی شافعی، عقد الدرر، ص۸۴. کورانی، معجم الاحادیث الامام المهدی، ج۲، ص۲۴۵.
3. نعمانی، الغیبة، ص۲۸۰.
5. عیاشی، التفسیر، ج۱، ص۶۴.
6. طوسی، الغیبۀ، ص۴۶۳.
7. نعمانی، الغیبۀ، ص۳۰۶. طوسی، الغیبۀ، ص۴۶۱.
8. نعمانی، الغیبة، ص۳۰۵.
❣#الّلهُـمَّ_عَجِّــلْ_لِوَلِیِّکَ