ما اگر " جایگاه امامت " را بشناسیم، و ضرورتش را لمس کنیم، بر اساس همان #ضرورت، وجود " امام زمان " را احساس میکنیم و از زیر بار اشکال های بنی اسرائیلی، آزاد میشویم و بر اساس همان ضرورت و احساس، به عشقی از امام میرسیم؛ آن هم نه عشقی ساده و سطحی ، که عشقی شکل گرفته و جهت یافته و تبدیل شده به #حرکت و به #سازندگیِ مهره هایی که این حکومت سنگین و بلند به آن احتیاج دارد... 📚 تو می آیی ص ۷۱ #استاد_صفایی_حائری https://eitaa.com/saberin_shahid_ghafari1

.•°~🕊 اگر به همين موضعى كه داريم، دل خوش كنيم و همين زندگى، همين تلاوت تكرار، همين حقوق، همين رفت و آمدها و همين انس‌ها ما را تأمين كند، حركتى نخواهيم داشت و سؤالى را دنبال نخواهيم كرد. ولى اگر حس كنيم در جايى كه هستيم، نمى‌توانيم بايستيم و مقدارى كه خود را ساخته‌ايم، كفايت نمى‌كند، اينجاست كه مسأله‌اى ديگر مطرح مى‌شود و آن اينكه براى چه مى‌خواهيم خودمان را بسازيم ، تا بفهميم چگونه بايد خودمان را بسازيم. كسى كه مى‌خواهد خودش را براى سه متر پرش بسازد، با كسى كه سى هزار متر را در نظر دارد، طرز كارشان فرق مى‌كند. با اين ديد و با اين خودشناسى‌ست ؛ كه انسان مى‌فهمد در جايى كه هست نمى‌تواند بايستد و بايد #حركت كند، همين باعث #خودسازى او مى‌شود. 📚 حرکت، ص ۲۳ #استاد_صفایی_حائری https://eitaa.com/saberin_shahid_ghafari1

🕊 اين روزها، روزهاى #فاطمه (س) و اين شب‏ها، شب‏هاى على (ع) است. بارها با خودم می‌گويم: «يك لحظه و اين همه ارزش؟! نه سال و اين همه استمرار؟!» همين لحظه از همين بلندگوهاى دور و خسته می‌شنوم: «فَاطِمَةُ امُّ ابِيهَا». و در جواب فرشته‌ها در مورد اصحاب كساء مى‌شنوم: «هُمْ فَاطِمَةُ وَ ابِيهَا وَ بَعْلُهَا وَ بَنِيهَا». رسالت و ولايت و امامت را فاطمه رابط است و پيوند. اگر بيشتر گوش بدهيم می‌توانيم صداى حزن‌آلود على(ع) را از مدينه‌ى رسول بشنويم كه با چشم اشك و نواى غربت می‌گويد: «امَّا حُزْنِى فَسَرْمَدٌ وَ امَّا لَيْلِى فَمُسَهَّدٌ». راستى اين فاطمه(س) در كجا ايستاده كه على(ع) اين گونه از او می‌گويد؟ اين چه انس عميقى است كه اين گونه حزن سرمد می‌آورد؟ اين چه خورشيد در خاك نشسته‏‌اى است كه اين گونه شام ديجور به دنبال می‌كشد؟ #استاد_صفایی_حائری ( #عین_صاد ) 📚 روزهاى فاطمه(س)، ص 14 https://eitaa.com/saberin_shahid_ghafari1