موکب داشتن در پیاده‌روی اربعین نشستن سر سفره‌ی آماده‌ست...! خدمتِ بی‌نهایت لذت‌بخش، به انسان‌های است که با پررنگ شدن اشتراکات در اون فضای غیرقابل توصیف، شدیدا با هم احساس قرابت می‌کنیم و اگه سختی‌ای هم داشته باشه، بسیار شیرینه!! انگار که سربازی هستیم در لشکر امام زمان و برای لشکریانی که دور حضرت جمع شدن، چای دم می‌کنیم و غذا می‌کشیم و... تو این دو سال اخیر که به هر دلیل کمتر شده این توفیق، زانوی غم بغل نزنیم و از این تهدید، فرصت بسازیم؛ درجه‌ی خودمون در لشکر حضرت رو از سربازی به سرداری ارتقا ببخشیم!! نگذاشتن خدمت کنیم به زوار کربلا؟ بریم و کار کنیم و سخت هم کارکنیم و همه جا رو پُر کنیم از زوار خود امام حسین... نگذاشتن برای لشکریان چای بریزیم؟ بریم برای حضرت لشکر جمع کنیم!! انقدر که دشمن رو پشیمون کنیم و از سال بعد، راه‌ها رو باز کنن تا عاشق‌ها فقط همونجا جمع بشن و حرارت و شور کمتری در دنیا منتشر بشه... فقط فکرش رو کنید؛ دو سه میلیون نفر که قرار بود حداقل یک هفته وقتشون رو بزارن برای پیاده‌روی، نفری یک هفته وقت بگذارن برای کربلا کردن محل زندگیشون در روز اربعین! (به هر شکل ممکنی) میشه ٢١,٠٠٠,٠٠٠ روز و یا ۵٠۴,٠٠٠,٠٠٠ ساعت دنیا میترکه! اینطوری باید راه کربلا رو باز کرد!! البته درسته، این کار، سخت‌تر از حضور و خدمت در پیاده‌روی اربعین هست. افضل‌الأعمال اهمزها #اربعین #مشايه_الاربعين ╔═. ♡♡♡.══════╗ @saberin_shahid_ghafari1 ╚══════. ♡♡♡.═╝