🎥 کلیپ ویژه آیا دولت روحانی مذاکره موشکی با اروپا را آغاز کرده است؟/ جلیلی: چرا دفتر رییس جمهور این خبر را تکذیب نمیکند؟ کانال رسمی دکتر جلیلی در ایتا👇 @saeedjalily ✅

دنيا ز سرِ شوق بگردد "حسنيه" آخر حسنستان بشود اين عربستان... #شب_جمعه

بازخوانی ترکیبی شعر معروف درباره مدافعان حرم #سید_رضا_نریمانی و #هادی_یزدانی #صوت_شب_جمعه @Sabeti ✅

در یکی از تابستانها به پدرم اصرار کردم میخواهم شاگرد یکی از لباس فروشیها باشم، انگیزه ام داستانی داشت چون کسانی که برای خرید می آمدند بعد خرید به شاگردها #انعام میدادند. پدر پذیرفت و در یک لباس فروشی مشغول شدم. از ابتدا کارم در مغازه گرفتن همین انعام بود! بعد مدتی صاحب مغازه فهمید که «من جز گرفتن انعام کار دیگری انجام نمی دهم» به همین دلیل عذرم را خواست! منبع: کتاب خاطرات صالحی/ ص 24 @Sabeti ✅

یک لحظه تصور کنید سعید جلیلی چنین جملاتی را گفته بود، روشنفکران و رسانه هایشان چه بلایی سر او می آوردند؟ جریان انقلابی تا چند سال باید هزینه چنین حرفهایی را میداد؟ اما #جهان_سوم جایی است که روشنفکران، خارج رفته ها و دیپلمات هایش تا این حد نسبت به امریکا و مناسبات بین المللی جاهل اند و رسما هذیان میگویند... @Sabeti ✅

♦️ مذاکره با اروپا نیز «بدون به رسمیت شناختن اسراییل» آب در هاون کوبیدن است! در آستانه ی روز قدس، خالی از لطف نیست از دریچه ای متفاوت به مذاکرات ایران و اروپا پرداخته و به این پرسش پاسخ داده شود که «چرا مذاکرات هسته ای ایران با اروپا و تداوم برجام بدون امریکا نیز به نتیجه نخواهد رسید؟» شاید یکی از بهترین پاسخ ها به این سوال بازخوانی تجارب و خاطرات حسن روحانی باشد. وی در کتاب «امنیت ملی و دیپلماسی هسته ای» که در وافع خاطرات 2 سال مذاکرات هسته ای او با اروپایی ها در سالهای 82 تا 84 است، با اشاره به مذاکرات متعدد خودش اروپایی ها در آن برهه و بی نتیجه بودن این مذاکرات نکات مهمی را مطرح می کند که یکی از آنها ماجرای دیدارش با آنگلا مرکل صدر اعظم کنونی آلمان و رییس وقت حزب دموکرات مسیحی این کشور در آن برهه است. بنا بر آنچه روحانی در صفحه 422 این کتاب نقل کرده، وی در تاریخ 7 اسفند 83 با مرکل دیدار می کند و مرکل خطاب به روحانی خیلی صریح «حرف آخر» و علت به نتیجه نرسیدن مذاکره ایران با اروپایی ها را «به رسمیت نشناختن موجودیت اسراییل توسط ایران» بیان می کند. مرکل خطاب به روحانی می گوید: «اعتمادسازی بسیار مهم است. ایران فعالیت شدیدی در زمینه تولید موشک های میان برد دارد. به چه منظوری این کار انجام می شود؟ این موشک ها در ارتباط با سلاح های کشتار جمعی بسیار خطرناک شمرده می شوند. مهم این است که شما موجودیت اسراییل را قبول ندارید.» این نکته ای است که سالها پیش از این نیز رهبر معظم انقلاب در سخنرانی 12 آبان 78 خود به آن اشاره کرده اند: «این اواخر که یکی از دولتمردانشان (یکی از کشورهای غربی) ساده‌لوحی به‌خرج داد و چیزی را که آنها نمیگفتند، او در کلماتش افشا کرد! گفت ما با ایران رابطه برقرار میکنیم؛ لیکن شرط این رابطه این است که ایران اوّل باید مسأله‌اش را با اسرائیل حل کند! بله؛ اصلاً قضیه همین است. این را همیشه ما میگفتیم، اما بعضیها ملتفت نبودند!» @Sabetit ✅

کربلا، پای پیاده، زائر سقا شدن کاش تقدیرم شب قدر از همین ها پر شود.. . #شب_جمعه

علی شور شیدایی من... #میثم_مطیعی #صوت_شب_جمعه @Sabeti ✅

@sabeti ✅

فریب بزرگ این است که افزایش قیمت سکه، دلار، خودرو، مسکن و ... به خاطر خروج امریکا از برجام تفسیر شود، در حالی که هرکس اندکی با اقتصاد آشنا باشد می داند هیولای «نقدینگی» که در دولت روحانی از 480 هزار میلیارد تومان به رقم بی سابقه بیش از 1400 هزار میلیارد تومان رسید، علت اصلی این نابه سامانی هاست. واقعیت این است که اگر تدبیر به معنای واقعی کلمه وجود داشت، امروز این انفجار قیمت ها رخ نداده بود، چه با برجام و چه بی برجام اما دولتی که از ابتدا هیچ راهبرد درستی برای اصلاح اقتصاد کشور نداشت و همه تخم مرغ هایش را هم در سبد سیاست خارجی چید، امروز کشور را به این روز انداخته است... @Sabeti ✅

به پایان آمد این ماه و عبادت همچنان باقیست برای ما حَرم بنویس، نجف تا کربلا کافیست... #شب_جمعه

وداع با ماه رمضان حجه الاسلام میرزامحمدی #صوت_شب_جمعه @Sabeti ✅

🔻چند خطی درباره «خاطرات» و «شخصیت» علی اکبر صالحی اخیرا فرصتی شد و کتاب خاطرات علی اکبر صالحی را که به تازگی منتشر شده خواندم. بدون حب و بغض های سیاسی و در مقام مقایسه با سایر کتب منتشر شده در این زمینه (خاطرات دیپلمات ها) کتاب ضعیفی است. علیرغم حجم زیاد کتاب، اطلاعات تاریخی خیلی خاص و ویژه ای دست مخاطب را نمی گیرد و مثلا در مقایسه با کتاب خاطرات هسته ای روحانی (امنیت ملی و دیپلماسی هسته ای) یا خاطرات حسین موسویان (ایران و امریکا، گذشته شکست خورده و مسیر آشتی)، کتاب صالحی واقعا ضعیف و در بسیاری از صفحات تکرار مکررات است. اشکالی که البته شاید بیشتر به ضعف مصاحبه کنندگان با او برگردد. البته این به این معنی نیست که هیچ نکته مثبتی در این کتاب وجود ندارد، بدین معناست که انتظار می رود بعد از مطالعه یک کتاب 700 صفحه ای، آن هم از زبان کسی که سالها نماینده ایران در آژانس بین المللی انرژی اتمی، وزیر خارجه، رییس سازمان انرژی اتمی، معاون سازمان کنفرانس اسلامی و... بوده اطلاعات جزیی تری برای مخاطب به دست بیاید. اما نکته دیگر اینکه مطالعه این کتاب یک حسن بزرگ دارد و آن این است که انسان با شخصیت صالحی بیشتر آشنا می شود. آنچه در جای جای این کتاب بسیار مشمئز کننده است تعاریف و تمجیدهای حیرت انگیز او از خودش است، به گونه ای که دائما تصریح می کند در هر برهه ای که در هر جایگاهی بوده، بهترین عملکرد را داشته است! درباره ریاستش بر دانشگاه شریف، درباره دوران معاونتش در وزرت علوم، وزارت خارجه، سازمان انرژی اتمی، نمایندگی ایران در آژانس، سازمان کنفرانس اسلامی و... مدعی است بهترین عملکرد را داشته در حالی که بسیاری از افراد و مسئولینی که در جایگاه های مذکور از نزدیک با وی همکاری داشته اند، روایت های کاملا برعکس دارند. نکته دیگر نیز درباره شخصیت صالحی اینجاست که او دانشمندی است که به اشتباه در مسیر سیاست افتاد و علیرغم آنکه خود مدعی است فردی سیاسی و عمیق است، دقیقا فردی غیر سیاسی است و پختگی و عمق سیاسی در رفتارهای او دیده نمی شود. این درد بزرگ جامعه ایران است که همچنان طیف زیادی از مسئولانش را افرادی تشکیل می دهند که تصادفا یا بی خود و بی جهت قدم در وادی سیاست گذاشته اند و با تصمیم های اشتباه و بزرگ، ضرباتی به کشور می زنند که شاید دشمن به راحتی نمی توانست برخی از آن ضربات را بزند. شاید بهتر باشد علی اکبر صالحی را اینطور تحلیل کرد؛ کسی که اگر در همان دانشگاه باقی می ماند و به تحقیق در عرصه فیزیک هسته ای می پرداخت بسیار بیشتر به درد کشورش می خورد، تا اینکه در عرصه سیاست وارد شود و در حالی که فکر می کند درست تصمیم می گیرد، دستاوردهای علمی خود و همکارانش را زیر خروارها بتن دفن کند؛ هر چند در میدان دادن به چنین افرادی خیلی ها مقصر هستند، از محمد خاتمی که او را نماینده ایران در آژانس کرد، تا محمود احمدی نژاد که او را با اصرار فراوان رییس سازمان انرژی اتمی و وزیر خارجه کرد، تا حسن روحانی که او را مجددا به سازمان انرژی اتمی بازگرداند. آفت سیاست در کشور ما همینجاست، کسانی که همیشه و در همه دولت ها مسئولیت های کلیدی دارند، در حالی که صلاحیت کافی را نیز ندارند... @Sabeti ✅

🔻نامه جنبش عدالتخواه درباره ویلای اشغالی در لواسان و بازپس گیری ویلای مذکور در صبح امروز چهارشنبه، یک تجربه خوب و موفق بود. امیدوارم سایر نهادها و دستگاه ها مثل نیروی انتظامی، قوه قضاییه، ستاد اجرایی و ... که به هر علت در اجرای وظایف خود دچار تعارف و رودربایستی با برخی مقامات هستند یا واقعا توان اجرای وظیفه در برابر آنها را ندارند، از جریان های دانشجویی به عنوان یک «بازوی کمکی» استفاده و وظیفه خود را به سرانجام برسانند. ادامه این روند و بازپس گیری بیت المال از مسئولین سابق و فعلی نباید متوقف شود. چه از فلان سردار و چه از فلان چهره اصلاح طلب یا اعتدالی! @Sabeti ✅

بر لبم دائم شب جمعه همین یک مصرع است بر مشامم می‌رسد هر لحظه بوی کربلا... #شب_جمعه

نه کبوتری روی گنبد... #حمید_علیمی #صوت_شب_جمعه @Sabeti ✅

وقتی همزمان با 8000تومانی شدن دلار، 3 میلیونی شدن سکه و انفجار قیمت مسکن و خودرو، روحانی بجای بازار به منطقه تفریحی توچال می رود، یعنی علاوه بر بلد نبودن مدیریت اقتصاد، همدردی با مردم راهم بلد نیست... @Sabeti ✅

🔻معجزه فوتبال از دیشب تا حالا این چندمین باری است که می نویسم و پاک می کنم؛ نمی توانم آنطور که باید حرف دلم را بنویسم و دائم دقیقه 94 بازی جلوی چشمم رژه می رود، موقعیتی که طارمی از دست داد اگر گل می شد، خاطرات ایران- استرالیا و ایران- امریکا بعد از 20 سال زنده شده بود... روی کاغذ حذف شدیم و بازهم نتوانستیم از گروه مان صعود کنیم اما مگر می شود این 3 بازی نفس گیر را فراموش کرد؟ اصلا این دوره جام جهانی یک طرف؛ تمام کارهای فرهنگی، تبلیغاتی و رسانه ای که در 40 سال گذشته انجام دادیم تا به مردم خودمان بگوییم «ما می توانیم» طرف دیگر! مگر قشنگ تر از این می شد در برابر ستارگان جهان ایستاد و رجزخوانی کرد؟ اما هم تحریم بودیم و هم اشک پرتغال را در آوردیم؛ قهرمان اروپا نیمه دوم مقابل ایران وقت تلف می کرد تا گل نخورد! بماند که اگر کمی شانس بیشتری داشتیم بازی با اسپانیا را هم مساوی کرده بودیم و امروز به جای حرف از پایان کار تیم ملی در جام جهانی، آماده بازی با اروگوئه می شدیم... اما معجزه فوتبال دقیقا همینجاست که فقط یک ورزش جذاب نیست. هم سیاسی است، هم فرهنگی است، هم اجتماعی است و در آخر هم کمی ورزشی! این دوره جام جهانی فقط از این جهت برای ما تاریخی نبود که به پرتغالی ها پنالتی زدن و پنالتی گرفتن را یاد دادیم، از این جهت تاریخی تر بود که غرور یک ملت را سرجای خود بازگرداند. «غرور» و «اعتماد به نفس ملی» همان کالایی است که 40 سال قبل برای به دست آوردنش انقلاب کردیم و در این 40 سال نیز همه کار کرده اند تا آن را از ما بدزدند. اصلا تا حالا فکر کردید چرا صادق زیباکلام به عنوان سخنگوی بخش زیادی از روشنفکران ایرانی گفت: «هر وقت تیم ملی در بازی های بین المللی شکست می خورد کیف می کنم»؟ پاسخش همینجاست: این جماعت با هرآنچه اعتماد به نفس ملی و «ما می توانیم» یک جامعه را زنده کند مخالف اند. می خواهد هسته ای باشد، می خواهد موشکی باشد یا فوتبال! فرقی ندارد. این جامعه را «توسری خور» می خواهند تا دو دستی تقدیم آمریکا کنند. اما این دوره فوتبال ما معجزه اش همین بود، معجزه بیرانوند در برابر رونالدو، معجزه امیری در برابر پیکه و معجزه یک تیم در تحریم در برابر قهرمانان جهان، اروپا و افریقا همین بود که فریاد زد «ما می توانیم» یک شعار نیست. امتداد آن در فوتبال ما هم دیده می شود. تاریخ نشان داده کشوری که اعتماد به نفس ملی اش را پیدا کند زیر بار تحمیل و زور نمی رود، چه ترکمنچای چه برجام. اما اینها وقتی بر یک ملت تحمیل می شود که اول از همه اعتماد به نفسش را بزنند، اول از همه تحقیرش کنند، توی سرش بزنند. بگویند ایرانی لولهنگ هم نمی تواند بسازد، حد توان ایرانی ساخت آبگوشت بزباش است و قس علی هذا. فوتبال ما این بار این هدیه بزرگ را برای ما به ارمغان آورد و اعتماد به نفس ملی ما را زنده کرد. هر چند فردوسی پور چندماه قبل، وقتی مشخص شد با اسپانیا و پرتغال همگروه شدیم با لحن تحقیر آمیز بگوید خب بهتر است همین الان برنامه را تمام کنیم، یا در بازی با مراکش دائم بگوید ای کاش زودتر بازی تمام شود، اما این ملت به تدریج دارد خود را پیدا می کند، از فوتبال تا هر عرصه دیگری آینده روشن تر از امروز است به شرطی که خود را باور کنیم. ای کاش طارمی آن توپ را گل کرده بود... @Sabeti ✅

خسته‌ام از همه شهر و گرفتارانش کرمی کن که دلم کرب‌وبلا می‌خواهد #شب_جمعه

بهترین سرزمین، کربلا کربلا کربلا... #محمدحسین_پویانفر #صوت_شب_جمعه @Sabeti ✅

🔻تا 1400 با روحانی ! به عنوان کسی که در انتخابات 92 و 96 به روحانی رای ندادم اما برخلاف فضایی که این روزها درباره لزوم استعفا یا استیضاح روحانی ایجاد شده، معتقدم دولت روحانی باید تا 1400 به کار خود ادامه دهد زیرا ناتمام ماندن این دولت ضررهای بیشتری از ادامه کارش دارد. از همان ابتدا در سال 92 هم مشخص بود که روحانی کشور را در چه چاهی فرو خواهد برد. پیش بینی این روزها نه تنها سخت نبود بلکه ندیدن چنین روزهایی دشوار بود! وقتی کسی در همان ابتدای دولتش تمام تخم مرغ هایش را در سبد دشمن 30 ساله یک ملت می گذارد و به جای دراز کردن دست خود به سمت مردم کشورش، دست گدایی به سمت امریکا و اروپا دراز می کند، بعد 5 سال اگر چنین بلایی سر کشور نمی آمد باید تعجب می کردیم اما با همه این اوصاف، دولت روحانی باید تا 1400 ادامه پیدا کند حتی اگر وضع از آنچه امروز هست بدتر شود. علت این سخن روشن است؛ روحانی نه از کره ی ماه و مریخ آمده و نه از کشورهای همسایه. او یکبار با پشتوانه 18 میلیونی و بار دیگر با پشتوانه 23 میلیونی همین مردم سرکار آمده است. بخصوص که بار دوم مردم عملکرد او را دیدند و بازهم به او اعتماد کردند، پس چاره ای نیست جز اینکه نتیجه عملکرد او برای تک تک رای دهندگانش روشن شود. فرض کنید فردا روحانی استعفا دهد یا استیضاح شود، فکر می کنید بخش اعظم آن 23 میلیون می گویند چقدر خوب شد که این اتفاق افتاد؟ کاملا برعکس، می گویند نگذاشتند کار کند! چنان شخصیتی مظلومی از همین جناب روحانی درست می کنند که انگار نه انگار همین روحانی بود که بعد 5 سال کشور را در چنین چاهی فرو برد که برای اولین بار قیمت دلار به 9000 تومان و سکه به 3 میلیون رسید. در حالی که ادامه عملکرد روحانی هرچقدر هم عرصه را بر مردم سخت تر کند، اما اعتبار گفتمان لیبرال و سازشکار با امریکا در بین مردم را به حداقل می رساند. اساسا علت پذیرش برجام توسط رهبر انقلاب نیز جز همین منطق نبود؛ 12 آبان 92 ایشان صراحتا گفتند من به این مذاکرات خوشبین نیستم اما امیدوارم این روند به کسب یک تجربه و افزایش سطح فکری مردم منجر شود: «من اعتماد ندارم، خوشبین نیستم به مذاکره، لکن میخواهند مذاکره کنند، بکنند؛این تجربه ظرفیّت فکری ملّت ما را بالا خواهد برد» خلاصه کلام همین است؛ بزرگترین دستاورد دولت روحانی در این دو دوره باید افزایش فهم مردم و رسیدن به این نقطه باشد که این جماعت از طریق مذاکره با امریکا و اروپا و ... نه تنها نمی توانند مشکلی را حل کنند که هزاران مشکل نیز بر کشور اضافه خواهند کرد، پس باید در انتخاب های خود دقت کنیم. لذا اگر می بینید اخیرا حسین موسویان از نزدیکان روحانی در گفتگویی اعلام می کند روحانی باید فداکاری کند و استعفا دهد تا کشور از بحران فعلی خارج شود و بعد از آن هم اخباری منتشر میشود که اصلاح طلبان مجلس به دنبال استیضاح روحانی هستند، همه اینها یک پروژه برای مظلوم جلوه دادن روحانی و مقصر تراشی برای تبرئه اوست. استعفا یا استیضاح روحانی بعد از مدتی به مظلومیت او منجر خواهد شد در حالی که اگر او تا 1400 به کارش ادامه دهد بعد از آن نه بهانه ای از او پذیرفته است که چرا بعد 8 سال کشور را به چنین روزی انداخته و هم عیار مدیریت و کفایت او و گفتمانی که آن را نمایندگی می کرد به اندازه کافی برای مردم روشن خواهد شد. اتفاقی که باعث می شود کشور از بدل های او (جهانگیری، نوبخت، ظریف، عارف و...) نیز تا سالها در امان بماند چون آن وقت دیگر نه فقط روحانی بلکه کل این گفتمان عیارش برای مردم مشخص شده است. استیضاح واقعی روحانی باید پای صندوق های رای در خرداد 1400 توسط خود مردمی که به او رای داده اند اتفاق بیفتد، والسلام! @Sabeti ✅

💥همایش دانشجویی-مردمی "خستگی ممنوع!" 🎙سخنران: دکتر سعید جلیلی 💡با حضور اساتید دانشگاه و فعالان سابق جنبش دانشجویی ⏱سه شنبه ۱۲ تیر، ساعت ۱۷ 📌سالن سوره حوزه هنری، خیابان سمیه ✅ @Rajanews

وقتی در اوج مشکلات اقتصادی و بهم ریختن بازار ارز، سکه، مسکن، خودرو و همزمان با بیشتر شدن مشکلات مردم خوزستان و نداشتن آب شرب، روحانی ترجیح می دهد به جای سر زدن به بازار تهران یا جنوب کشور، به سوییس برود تا هر طور شده برجام با اروپا را ادامه دهد، یعنی رویکرد غلط او در 5 سال گذشته هیچ تغییری نکرده و او راهی جز التماس به خارجی ها برای اداره کشور بلد نیست. این مساله از این جهت مهم است که اخیرا بعد از برخی مواضع دوپهلوی روحانی، برخی از نیروهای انقلابی سخنان او را خوشبینانه تفسیر و گمان می کردند او ممکن است از تجربه برجام درس گرفته و تغییر بدهد، در حالی که کاملا برعکس روحانی همچنان بر بردن کشور به انتهای چاه با ادامه مسیر غلط 5 سال قبل اصرار دارد. @Sabeti ✅

ما را کِشد به جبر چون لایمکن الفرار فَروا الی الحسین به ما داده اختیار ... #شب_جمعه

باز هواییم کن، دارو ندارم رو بگیر کربلاییم کن... #حسین_سیب_سرخی #صوت_شب_جمعه @Sabeti ✅