✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍂🌺🍂 🌺 چه پرسی، کز چه رو نالان در این غمخانه می گریم پریشانم پریشان، ازغم جانانه می گریم سرا پا سوخت شمع و شام هجران نیست پایانش در این غمخانه بر حال خود و پروانه می گریم چنان آزردم از دستش، که همچون ابر آذاری به طرف باغ، چون در گوشه ی ویرانه می گریم نمی گریم ز بد عهدی، نمی نالم ز ناکامی که بر سرگشتگی های دل دیوانه می گریم ز بس دیدم فضیلت ها لگد کوب رذیلت ها، به حال هر فضیلت پرور فرزانه می گریم گلو پرناله دارم، چون صراحی از غمی مبهم من از خونین دلی، بر گردش پیمانه می گریم به حال و روزگار خود، گهی گریم، گهی خندم بر این رندانه می خندم، بر آن مستانه می گریم غریب شهر خویشم، کس نمی داند زبانم را من از بی همزبانی ها در این کاشانه می گریم چو باشد زندگی افسانه ای کوتاه و غم پرور عجب نبوَد که بر پایان این افسانه می گریم ادیبا، پاس همدردی و هم سامانی ِ دل را به پیچ وتاب زلفش، بر شکست شانه می گریم #ادیب_برومند 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺