سلام برای انجام یک سری کارها، به مناطق غربی استان اصفهان و قسمتی از چهار محال بختیاری سفر داشتم. به تفرجگاه‌های اطراف زاینده‌رود، مثل باغبهادران، پل زمان‌خان و ... سری زدم، آنجا بود که به فقر مردم پی‌بردم. بعضی از زن‌ها، آنقدر فقیر بودند که پول نداشتند چادر که هیچ، حتی روسری بخرند(البته برای اینکه خیلی سیاه‌نمایی نشود باید اقرار کنم تعدادی افراد متمول هم بودند که چادر و روسری داشتند) آنقدر زن‌ها فقیر بودند که برای صرفه‌جویی در پارچه‌، لباس‌های آستین‌کوتاه پوشیده بودند. جنس شلوارها خوب نبود و پاچه‌هایشان آب رفته و کوتاه شده بود. بعضی‌ها وسعشان فقط به دامن رسیده بود و نتوانسته بودند شلوار بخرند. مردها هم از این امر مستثنی نبودند، مجبور بودند مثل فقرای هند، شلوارک پایشان کنند. برای کارخانه‌های نساجی هم باید فکری کرد، بعضی پارچه‌ها آنقدر کیفیت پایینی دارد، که زیر آن پیداست! زنی را دیدم که در خانه حمام و لباسشویی نداشت، به کنار آب آمد و مقداری شامپو به سرش زد و رفت داخل آب تا هم‌زمان خودش و لباسهایش شسته شود. آنقدر هزینه تالار زیاد است که زن‌ها بجای تالار مجبور بودند در پارک برقصند. و چقدر آلودگی هوا زیاد شده، زنان زیادی دیدم که موقع بازدم، دود از دهانشان خارج می‌شد! همه‌ی اینها به کنار، ترسم از این است که تا چند وقت دیگر، بعضی‌ها اتاق خواب نداشته باشند و از پارک‌ها به عنوان اتاق خواب، استفاده کنند! القصه مسئولین کمی به فکر فقرا باشند تا شاهد این صحنه‌هایی که البته بیشتر نتیجه فقر فرهنگی، دینی و غیرتی است، نباشیم. نشر بدهید تا شاید به دست مسئولین برسد و برای این وضعیت چاره ای بیندیشند. إن‌شاءالله البته در این وضعیت به وجود آمده، خودمان را بی‌تقصیر، ندانیم!!!!! #طنز_تلخ #بصائرحسینیه_ایران