eitaa logo
سبک‌ زندگی کریمانه
1.3هزار دنبال‌کننده
22.4هزار عکس
10.8هزار ویدیو
291 فایل
با لبیک به ندای امام خامنه ای بایاری حق سعی در ترویج #سبک_زندگی_اسلامی داریم و مباحثی شامل خانواده و همسرداری،تربیت فرزند ،نکات اخلاقی ،...ارائه می دهیم حسینی/ مشاور ارشد خانواده ارتباط با مشاور > @fotros2 ارسال مطالب نویسنده با حفظ لینک کانال ✅
مشاهده در ایتا
دانلود
۲۴ *قوت و توانمندى، در ارتباط با خطاكاران* دعای بیستم صحيفۀ سجادیه 🔅 «وَ سَدِّدْني لاِنْ اُعارِضَ مَنْ غَشَّنى بِالنُّصْحِ، وَ أجْزِىَ مَنْ هَجَرَنى بِالْبِرِّ، وَ اُثيبَ مَنْ حَرَمَنى بِالْبَذْلِ، وَ اُكافِىَ مَنْ قَطَعَنى بِالصِّلَةِ، وَ اُخالِفَ مَنِ اغْتابَنى إِلى حُسْنِ الذِّكْرِ، وَ أَنْ أَشْكُرَ الْحَسَنَةَ، وَ اُغْضِىَ عَنِ السَّيِّئَةِ.» ✨ خدایا! می‌خواهم در ارتباط با بدی‌های خلق، مقابله به مثل نداشته باشم. مرا محکم و استوار کن که اگر کسی به من نیرنگ می‌زند و خیانت می‌کند، من نسبت به او خیرخواه و خالص باشم. اگر کسی از من کناره‌گیری می‌کند، من خیرات وسیع را برای او در نظر بگیرم. اگر کسی مرا از لطف و عطای خود محروم می‌کند، من به او بذل و بخشش داشته باشم. اگر کسی از من بریده، من به او وصل بشوم. اگر کسی غیبت مرا کرده است، من در پشت سر او ثناگویش باشم و از او تعریف کنم. ✳️ مرا در تعامل با مردم به گونه‌ای قرار بده که خوبی‌های آن‌ها به چشمم بیاید و آن‌ها را زیاد ببینم و از بدی‌ها چشم‌پوشی کنم. ✳️ در روابط سالمی که شریعت به ما آموزش می‌دهد همرنگ جماعت نمی‌شويم! اگر جماعت رویۀ ناسالمی در پیش گرفته است، ما از طریق سیره‌ی صحیح، جماعت را تغییر خواهيم داد. نه تنها همرنگ نمی‌شویم؛ بلکه آن قدر با قوّت و استحکام امور صحیح را انجام می‌دهیم که در نهایت دیگران از انجام امور نامناسب خودداری کنند. ✨ «سَدِّدنی» خدایا! مرا محکم کن. در بسیاری از اوقات اگر در مقابل کسی که به ما بدی کرده، عکس‌العمل مثبت پیش می‌گیریم، اطرافیان بر بی‌عرضگی ما حمل می‌کنند و می‌گویند: تو توانايی مقابله نداری! اما مهم این است که انسان در انجام امرِ صحیح مقاومت داشته باشد. تا چه زمانی؟ تا پایان عمر. ✅ حقیقت این است که انسان با خوب بودن، چیزی از دست نمی‌دهد؛ بلکه کسب خیر هم می‌کند. این نیکی به نفع خودِ انسان است و هیچ منّتی بر سر احدی ندارد و تنها میزان عمل خود را سنگین می‌نمايد و به آسیاب خود آب می‌ریزد. ✅ *جالب است! اگر شخصی غیبت ما را کرده، به‌جای مقابله به‌مثل، باید تا حدّی تسلط داشته باشیم که خوبی‌ها و فضائل او را بر زبان آوریم. باید نسبت به کسانی که از ما بدگویی دارند، زبان ثناگو داشته باشیم.* ✨ می‌گوییم: خدایا! مرا محکم کن که همیشه در ارتباط با افراد، حسناتِ آن‌ها را بسیار ببینم. خوبی‌های افراد در نظرم زیاد جلوه کند و نسبت به خوبی‌ها بی‌تفاوت نباشم و با زبان یا با عمل از آن‌ها سپاسگزار باشم. 🔅 «وَ اُغْضِىَ عَنِ السَّيِّئَةِ» و مرا محکم کن تا چشمم را به روی بدی‌ها ببندم. ✳️ گاهی اوقات افراد می‌گویند: چند بار بدی‌های دیگران را ندیده گرفتیم و دیگر بیش از این نمی‌توان چشم‌پوشی کرد! 🍀اما حضرت می‌فرمایند: «سددنی»؛ مرا بر این امر محکم بدار. قانوناً سیاست صحیحی را که در ارتباطات مردمی دنبال می‌کنيم، خیلی شاذ و نادر است. انسان باید سرجای خود بایستد و آن‌قدر بدی‌ها را ندیده بگیرد که روزی طرف مقابل از انجام بدی‌ها شرمنده شود. ✅ باید رفتاری بسیار نرم داشته باشيم و با مردم تندی نكنيم گرچه آنان رفتار بدی داشته باشند. بالاخره روزی شرمنده خواهند شد. البته شايد سی چهل سالی طول بکشد. *تربیت یک پروسه طولانی است.* به تدریج این اتفاق می‌افتد که اگر شما بر خوبی خود ادامه بدهید، افرادی که به شما بدی کردند، اصلاح می‌شوند. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردی» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
۲۴ *قوت و توانمندى، در ارتباط با خطاكاران* دعای بیستم صحيفۀ سجادیه 🔅 «وَ سَدِّدْني لاِنْ اُعارِضَ مَنْ غَشَّنى بِالنُّصْحِ، وَ أجْزِىَ مَنْ هَجَرَنى بِالْبِرِّ، وَ اُثيبَ مَنْ حَرَمَنى بِالْبَذْلِ، وَ اُكافِىَ مَنْ قَطَعَنى بِالصِّلَةِ، وَ اُخالِفَ مَنِ اغْتابَنى إِلى حُسْنِ الذِّكْرِ، وَ أَنْ أَشْكُرَ الْحَسَنَةَ، وَ اُغْضِىَ عَنِ السَّيِّئَةِ.» ✨ خدایا! می‌خواهم در ارتباط با بدی‌های خلق، مقابله به مثل نداشته باشم. مرا محکم و استوار کن که اگر کسی به من نیرنگ می‌زند و خیانت می‌کند، من نسبت به او خیرخواه و خالص باشم. اگر کسی از من کناره‌گیری می‌کند، من خیرات وسیع را برای او در نظر بگیرم. اگر کسی مرا از لطف و عطای خود محروم می‌کند، من به او بذل و بخشش داشته باشم. اگر کسی از من بریده، من به او وصل بشوم. اگر کسی غیبت مرا کرده است، من در پشت سر او ثناگویش باشم و از او تعریف کنم. ✳️ مرا در تعامل با مردم به گونه‌ای قرار بده که خوبی‌های آن‌ها به چشمم بیاید و آن‌ها را زیاد ببینم و از بدی‌ها چشم‌پوشی کنم. ✳️ در روابط سالمی که شریعت به ما آموزش می‌دهد همرنگ جماعت نمی‌شويم! اگر جماعت رویۀ ناسالمی در پیش گرفته است، ما از طریق سیره‌ی صحیح، جماعت را تغییر خواهيم داد. نه تنها همرنگ نمی‌شویم؛ بلکه آن قدر با قوّت و استحکام امور صحیح را انجام می‌دهیم که در نهایت دیگران از انجام امور نامناسب خودداری کنند. ✨ «سَدِّدنی» خدایا! مرا محکم کن. در بسیاری از اوقات اگر در مقابل کسی که به ما بدی کرده، عکس‌العمل مثبت پیش می‌گیریم، اطرافیان بر بی‌عرضگی ما حمل می‌کنند و می‌گویند: تو توانايی مقابله نداری! اما مهم این است که انسان در انجام امرِ صحیح مقاومت داشته باشد. تا چه زمانی؟ تا پایان عمر. ✅ حقیقت این است که انسان با خوب بودن، چیزی از دست نمی‌دهد؛ بلکه کسب خیر هم می‌کند. این نیکی به نفع خودِ انسان است و هیچ منّتی بر سر احدی ندارد و تنها میزان عمل خود را سنگین می‌نمايد و به آسیاب خود آب می‌ریزد. ✅ *جالب است! اگر شخصی غیبت ما را کرده، به‌جای مقابله به‌مثل، باید تا حدّی تسلط داشته باشیم که خوبی‌ها و فضائل او را بر زبان آوریم. باید نسبت به کسانی که از ما بدگویی دارند، زبان ثناگو داشته باشیم.* ✨ می‌گوییم: خدایا! مرا محکم کن که همیشه در ارتباط با افراد، حسناتِ آن‌ها را بسیار ببینم. خوبی‌های افراد در نظرم زیاد جلوه کند و نسبت به خوبی‌ها بی‌تفاوت نباشم و با زبان یا با عمل از آن‌ها سپاسگزار باشم. 🔅 «وَ اُغْضِىَ عَنِ السَّيِّئَةِ» و مرا محکم کن تا چشمم را به روی بدی‌ها ببندم. ✳️ گاهی اوقات افراد می‌گویند: چند بار بدی‌های دیگران را ندیده گرفتیم و دیگر بیش از این نمی‌توان چشم‌پوشی کرد! 🍀اما حضرت می‌فرمایند: «سددنی»؛ مرا بر این امر محکم بدار. قانوناً سیاست صحیحی را که در ارتباطات مردمی دنبال می‌کنيم، خیلی شاذ و نادر است. انسان باید سرجای خود بایستد و آن‌قدر بدی‌ها را ندیده بگیرد که روزی طرف مقابل از انجام بدی‌ها شرمنده شود. ✅ باید رفتاری بسیار نرم داشته باشيم و با مردم تندی نكنيم گرچه آنان رفتار بدی داشته باشند. بالاخره روزی شرمنده خواهند شد. البته شايد سی چهل سالی طول بکشد. *تربیت یک پروسه طولانی است.* به تدریج این اتفاق می‌افتد که اگر شما بر خوبی خود ادامه بدهید، افرادی که به شما بدی کردند، اصلاح می‌شوند. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردی» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
۲۴ *قوت و توانمندى، در ارتباط با خطاكاران* دعای بیستم صحيفۀ سجادیه 🔅 «وَ سَدِّدْني لاِنْ اُعارِضَ مَنْ غَشَّنى بِالنُّصْحِ، وَ أجْزِىَ مَنْ هَجَرَنى بِالْبِرِّ، وَ اُثيبَ مَنْ حَرَمَنى بِالْبَذْلِ، وَ اُكافِىَ مَنْ قَطَعَنى بِالصِّلَةِ، وَ اُخالِفَ مَنِ اغْتابَنى إِلى حُسْنِ الذِّكْرِ، وَ أَنْ أَشْكُرَ الْحَسَنَةَ، وَ اُغْضِىَ عَنِ السَّيِّئَةِ.» ✨ خدایا! می‌خواهم در ارتباط با بدی‌های خلق، مقابله به مثل نداشته باشم. مرا محکم و استوار کن که اگر کسی به من نیرنگ می‌زند و خیانت می‌کند، من نسبت به او خیرخواه و خالص باشم. اگر کسی از من کناره‌گیری می‌کند، من خیرات وسیع را برای او در نظر بگیرم. اگر کسی مرا از لطف و عطای خود محروم می‌کند، من به او بذل و بخشش داشته باشم. اگر کسی از من بریده، من به او وصل بشوم. اگر کسی غیبت مرا کرده است، من در پشت سر او ثناگویش باشم و از او تعریف کنم. ✳️ مرا در تعامل با مردم به گونه‌ای قرار بده که خوبی‌های آن‌ها به چشمم بیاید و آن‌ها را زیاد ببینم و از بدی‌ها چشم‌پوشی کنم. ✳️ در روابط سالمی که شریعت به ما آموزش می‌دهد همرنگ جماعت نمی‌شويم! اگر جماعت رویۀ ناسالمی در پیش گرفته است، ما از طریق سیره‌ی صحیح، جماعت را تغییر خواهيم داد. نه تنها همرنگ نمی‌شویم؛ بلکه آن قدر با قوّت و استحکام امور صحیح را انجام می‌دهیم که در نهایت دیگران از انجام امور نامناسب خودداری کنند. ✨ «سَدِّدنی» خدایا! مرا محکم کن. در بسیاری از اوقات اگر در مقابل کسی که به ما بدی کرده، عکس‌العمل مثبت پیش می‌گیریم، اطرافیان بر بی‌عرضگی ما حمل می‌کنند و می‌گویند: تو توانايی مقابله نداری! اما مهم این است که انسان در انجام امرِ صحیح مقاومت داشته باشد. تا چه زمانی؟ تا پایان عمر. ✅ حقیقت این است که انسان با خوب بودن، چیزی از دست نمی‌دهد؛ بلکه کسب خیر هم می‌کند. این نیکی به نفع خودِ انسان است و هیچ منّتی بر سر احدی ندارد و تنها میزان عمل خود را سنگین می‌نمايد و به آسیاب خود آب می‌ریزد. ✅ *جالب است! اگر شخصی غیبت ما را کرده، به‌جای مقابله به‌مثل، باید تا حدّی تسلط داشته باشیم که خوبی‌ها و فضائل او را بر زبان آوریم. باید نسبت به کسانی که از ما بدگویی دارند، زبان ثناگو داشته باشیم.* ✨ می‌گوییم: خدایا! مرا محکم کن که همیشه در ارتباط با افراد، حسناتِ آن‌ها را بسیار ببینم. خوبی‌های افراد در نظرم زیاد جلوه کند و نسبت به خوبی‌ها بی‌تفاوت نباشم و با زبان یا با عمل از آن‌ها سپاسگزار باشم. 🔅 «وَ اُغْضِىَ عَنِ السَّيِّئَةِ» و مرا محکم کن تا چشمم را به روی بدی‌ها ببندم. ✳️ گاهی اوقات افراد می‌گویند: چند بار بدی‌های دیگران را ندیده گرفتیم و دیگر بیش از این نمی‌توان چشم‌پوشی کرد! 🍀اما حضرت می‌فرمایند: «سددنی»؛ مرا بر این امر محکم بدار. قانوناً سیاست صحیحی را که در ارتباطات مردمی دنبال می‌کنيم، خیلی شاذ و نادر است. انسان باید سرجای خود بایستد و آن‌قدر بدی‌ها را ندیده بگیرد که روزی طرف مقابل از انجام بدی‌ها شرمنده شود. ✅ باید رفتاری بسیار نرم داشته باشيم و با مردم تندی نكنيم گرچه آنان رفتار بدی داشته باشند. بالاخره روزی شرمنده خواهند شد. البته شايد سی چهل سالی طول بکشد. *تربیت یک پروسه طولانی است.* به تدریج این اتفاق می‌افتد که اگر شما بر خوبی خود ادامه بدهید، افرادی که به شما بدی کردند، اصلاح می‌شوند. 📌 ادامه دارد... 📚 «استاد بروجردی» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
۲۵ نزديكي دلها دعای بیستم صحیفۀ سجادیه: 🔅 «وَ أَلْبِسْنِي زِينَةَ الْمُتَّقِينَ...» (و زینت اهل تقوا را بر من بپوشان) ✨ خدایا! لباس من زینت متقین باشد. 🔅 «وَ ضَمِّ أَهْلِ الْفُرْقَةِ» (و جمع کردن پراکندگان) 🔸 اگر افراد در جمعی پراکنده هستند و دل‌هایشان از هم دور شده، تدبيری بينديشيم تا دل‌ها به هم نزدیک شود. به‌جای اینکه آدم‌ها اهل افتراق بشوند، به آن‌ها راه حلّ وحدت و همبستگی و نزديك شدن به يكديگر ارائه دهيم. 🔸 بايد نقاط اشتراک افراد را بیابیم و بواسطه آن نقاط اشتراک، پیوستی ایجاد کنیم. 💢 *در روابط سالم باید آتش‌ها را خاموش کنیم.* در شريعت ما «عیسی به دین خود، موسی به دین خود» معنا ندارد هر دو موحداند و آیین آن‌ها توحیدی است! گرچه ما هم قبول داريم: 🔆 «قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُون، لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ». 📔 سورۀ مبارکۀ کافرون آیات ۱و۲ (بگو ای کافران من چیزی را که شما می‌پرستید، نمی‌پرستم) ♦️ اگر کسی کافر بود نباید با او مشترک شد. معبود و اعتقادات امر بسیار مهمی است. اما مشاهده می‌شود که افراد به‌راحتی به گسست‌های ظاهری بها می‌دهند و اگر در جایی زلزله بیاید همه کمک می‌کنند تا ساختمان دوباره بنا شود. یک دیوار خراب می‌شود همه کمک می‌کنند درست شود؛ اما اگر دل‌ها از هم جدا شود، به این امر بها داده نمی‌شود! باید به وسیلۀ اشتراکات، زمینه را فراهم کنیم تا به یکدیگر نزدیک شوند. 🌀 نكته: زینتِ متقین این است که بر روی اشتراکات حساب باز کنند و آن را مايۀ وحدت و نزديكی به يكديگر قرار دهند. 🔅 «وَ إِفْشَاءِ الْعَارِفَةِ» (و افشای کارهای نیک) 💠 *از خوبی‌های یکدیگر تعریف کنیم.* اگر شخصی خیری به انسان رسانده است، یا پشت سر او و یا در حضورش از او تعریف کند. اشکال وارد نکنید که این سببِ ناخالصی و ريا و چاپلوسی می‌شود؛ زیرا او خالصانه انجام داده و شکرش را این‌گونه به‌جا آورده است. 🌀 کار خیر خودمان را در خفا انجام دهیم اما كار خير دیگران را افشا کنیم. شايد ‌ندانیم که «افشاءالعارفة» (افشاى كارهاى خيرِ مردم)چه برکاتی دارد! چه بسا گروه دیگری را هم تحریک می‌کنند که این کار خیر را انجام دهند. پس خوبی‌ها را اظهار کنیم و بدی‌ها را بپوشانیم و به کسی نشان ‌ندهیم! 🔅 «وَ طِيبِ الْمخَالَقَةِ» (و حسن معاشرت) در ادامۀ دعا درخواست می‌کنیم: خُلق ما به گونه‌ای باشد که افراد از حضور در کنارِ ما لذت ببرند. «مخالقة» یعنی، وقتی در کنار کسی هستیم، هم او از ما لذت ببرد و هم ما از او؛ یعنی، هم بتوانيم انرژی مثبت بدهيم و هم بگیريم. 🔸 در ارتباطات اجتماعی بايد تعاملات لذت‌بخشی در میان باشد. (بحث ارتباط با نامحرم از این مقوله خارج است.) به گونه‌ای با انسان‌ها برخورد کنیم که از طریق ما، هم به خودمان و هم به دیگران خوش بگذرد. گاهی اوقات خیلی به ما خوش می‌گذرد؛ اما اقدامی نمی‌كنيم که به دیگران هم خوش بگذرد. 🔅 «وَ لُزُومِ الْجَمَاعَةِ» (و همراه بودن با جماعت) باید به ذهن‌مان برنامۀ ممنوعيت انزوا را بدهیم. خدا می‌داند از جمع سالم چه انرژی مثبتی به انسان می‌رسد! ✨ خدایا! همۀ خوبی‌های مرا با چند امر کامل کن؛ یکی از این امور. «لزوم الجماعة» است. اگر جماعت خوبان باشند، درخواست کنیم که وارد بر آن‌ها شویم؛ زيرا اگر آلوده باشیم، آن‌ها اجازه نمی‌دهند در جمع‌شان شركت كنیم. باید ما هم اهل دروغ و غیبت و تنگ‌نظری و... نباشیم. 💢 *جمع سالم به راحتی اهل معصيت را بين خودشان راه نمی‌دهند.* ✨ خدایا! می خواهيم همۀ خوبی‌های ما با جمع باشد. زیرا زمانی که در جمع باشیم، همه خوبی‌هایمان تصاعدی افزایش پیدا می‌کند و پاداش عملی که در جماعت انجام می‌شود با فُرادیٰ بسیار تفاوت دارد. 🔅 «وَ رَفْضِ أَهْلِ الْبِدَعِ» (و رها کردن اهل بدعت) 🔸 مقصود از جماعت، جماعتی نيست که نوآورینیِ دینی داشته باشند و دین را طبق میل خودشان تحریف می‌کنند. درخواست‌کننده که خیلی برای جماعت حرمت قائل است، می‌خواهد هم اهل بدعت را بشناسد و هم آن‌ها را ترک کند. چون خطر آن‌ها بسیار زیاد است و با مذهب، مذهب را از بین می‌برند. پس درخواست می‌کنيم برای جماعت خیلی حرمت قائل باشيم اما نه هر جماعتی. نه آن جماعتی که هر نظری را بدون تحقیق و به‌راحتی قبول می‌کنند. بايد در جماعتی وارد شويم كه نظراتشان بر محور شريعت است. https://eitaa.com/sabkezendegikareemane ادامه👇
۲۹ *برطرف كردن موانع جذب انرژی* دعای بیست‌ویکم صحیفۀ سجادیه: 🔅 «مَنْ يُسَاعِدُنِي وَ أَنْتَ أَفْرَدْتَنِي، وَ مَنْ يُقَوِّينِي وَ أَنْتَ أَضْعَفْتَنِي» (خدایا! وقتی تو مرا تنها بگذاری چه کسی مرا كمك می‌کند؟! اگر تو مرا به دلیل گناهی که کردم ضعیف کنی، چه کسی مرا تقویت می‌کند؟!) 🔸 ما معتقديم در فضای مثبت می‌توانیم جذب انرژی داشته باشیم؛ اما این امر منوط به این است که خود شخص مانع نداشته باشد. اگر کسی به دلیل معصیت مانع دارد، خوبان را هم که مشاهده می‌كند، از آن‌ها ایراد می‌گیرد. 🔹 اگر شخصی به دلیل غرور و غفلت گرفتار ضعف بشود، جماعت مثبت هم هیچ گره‌ای از او باز نمی‌کند. انتقالِ انرژیِ مثبت از مجامع به افراد، زمانی است که ما مانع نداشته باشیم و حال خودمان خوب باشد. اما اگر انسان با خدا درگیر بشود، مطمئن باشید خلق خدا نه موجب قوّت او می‌شوند و نه کمکی به او می‌کنند. چون خلق جنود و سپاه خدا هستند. 🔸 من می‌گویم اقبال و ادبارِ مردم به بزرگانِ معرفتى به فرمان اوست. اگر امروز مردم به من روی می‌آورند و محبت دارند، او اجازه داده است مرا دوست داشته باشند. 🌀 نكته: در روابط اجتماعی باور کنیم که خلق بنفسه کارایی خاصى برای ما ندارند و اگر مایل هستیم از دوستان و نزدیکان‌مان دریافتی داشته باشیم؛ باید مانع خود را برطرف کنیم. 🔹 اگر ما بندگی او را به جای آوریم، او به همه بخش‌نامه می‌دهد به ما ياري نمایند. این نگرش باعث می‌شود انسان با خلق درگیر نباشد. می‌فهمد که مشکل از خود اوست و می‌داند تا زمانی که مانع دارد، اگر همۀ خلق هم جمع بشوند نمی‌توانند به او خیررسانی داشته باشند. می‌داند که خلق، سپاه خدای سبحان هستند. اگر مساعدتی می‌کنند، به اذن اوست و اگر رابطۀ انسان با خالق بد باشد، خلق هم مساعدت و خیراتی به آن‌ها نمی‌رساند. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردی» 🏴 https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
۳۴ ♦️ *از شرور مختلف به خدا پناه ببريم* صحیفۀ سجادیه، دعای ۲۳: 🔅 «وَأَعِذْنِي وَذُرِّيَّتِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ، وَ مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ و الْعَامَّةِ وَ اللَّامَّةِ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ سُلْطَانٍ عَنِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مُتْرَفٍ حَفِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ ضَعِيفٍ وَ شَدِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَرِيفٍ وَ وَضِيعٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ صَغِيرٍ وَ كَبِيرٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ قَرِيبٍ وَ بَعِيدٍ.» (و مرا و فرزندانم را پناه ده از شیطان رانده‌شده و از شرّ جانوران زهردار و حیوانات بدون زهر و سایر جانداران و مردم چشم شور و از شرّ هر شیطان سرکش و از شرّ هر پادشاه ستمگر و از شرّ هر خوش‌گذران نازپرورده و از شرّ هر ناتوان و قوی و از شرّ هر عالی مقام و فرومایه و از شرّ هر کوچک و بزرگ و از شرّ هر دور و نزدیک.) 🍀 امام‌سجاد عليه‌السلام از خدای سبحان درخواست می‌کنند: خدايا! ما و ذریۀ ‌ما را از شرور مختلف در پناه خود قرار ده. ❇️ واقعیت این است که در تعاملاتی که با یکدیگر داریم، قطعاً آسیب‌هایی وجود دارد. حتی فردِ بسیار خوب هم ممکن است به ما آسیب برساند. اما اگر می‌خواهیم در ارتباطات‌ خود به دیگران آسیب نرسانیم و از آسیبی هم که دیگران آگاهانه یا ناآگاهانه به ما وارد می‌کنند، در امان بمانیم، کلید و رمز آن در پناه خدا قرار گرفتن است. ❇️ وقتی در پناه او قرار بگیریم در قلعۀ امنی هستیم که به‌واسطه آن قلعه، انسان از انواع شرور محفوظ می‌ماند. ❇️ نکته‌ای که به خودم و شما یادآوری می‌کنم، آن است که باور کنیم بدون پناهندگی به‌حق، امکان سلامت برای ما وجود ندارد. تنها امری که موجب مصونیت ما و اطرافیان ‌ما می‌شود آن است که این پناهندگی را ضروری بدانیم. به‌طور مثال ممکن است فردی بگوید من با علومی که یاد گرفتم می‌دانم چه کاری انجام دهم که نه از دیگری صدمه ببینم و نه آسیب به دیگری وارد کنم! در این‌جا فرد روی علم خود حساب کرده است و با وجود اینکه انواع مراقبت‌ها را انجام داده اما آسیب می‌بیند یا می‌رساند. ✨ اگر بگوییم خدایا! تو مرا از آسیب در امان قرار بده؛ ✨ خدایا! من نمی‌دانم از چه ترفندی استفاده کنم که خلق تو به من آسیب نرسانند. ✨ خدایا! دست من خالی است که بتوانم با خلق تو به خوبي معامله کنم و هم به آنها خیر برسانم و هم شرّی دریافت نکنم. پس مرا در پناه خودت قرار بده. ✨ خدايا! طیفی که می‌خواهم از آن‌ها در پناه تو قرار بگیرم خیلی وسیع است: 🔸 «وَ مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ» از شر کسانی که با سمّ خود مرا می‌کشند. سم «هامّه» ضعیف‌تر است، اما بالاخره آسیب می‌رساند. 🔸 «وَاللَّامَّةِ» از مادۀ «لمم» یک نوع جنون است. با بعضی از آدم‌ها که مواجه می‌شوید دائم نگرانی‌های خود را به شما منتقل می‌کنند؛ اینظـها «لامّه» اند. شما را بیمار می‌کنند؛ زيرا کاری نمی‌توانید برای آن‌ها انجام بدهید. 🔸 «و الْعَامَّةِ» خدایا! از شرّ عموم افراد به تو پناه می‌برم. شرّ، یعنی جنبۀ عدمیِ افراد. همۀ انسان‌ها یک جنبۀ عدمی دارند. ✨ خدایا! من به تو پناه می‌برم از اینکه نداشتن‌های افراد به من آسیب برساند؛ یک نفر عقل ندارد، یکی علم، یکی دین، یکی آبرو و... 🔸 «وَمِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ» عرب به مردی که ریش ندارد «أمرد» می‌گوید. (محاسن، نشانه حسن است.) «شیطان مرید» يعنی، هیچ حُسنی در او نیست. ❇️ انسان مجبور است همیشه در ارتباط با مردم باشد. پس ممکن است یک نفر هیچ خیری نداشته باشد؛ اما مجبور باشیم با او در ارتباط باشیم. ✨ خدایا! از تو می‌خواهم نبودِ خیر در او، به من و خانواده‌ام آسیب نرساند. 🍃 «وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ سُلْطَانٍ عَنِيدٍ» از قدرتمندی که سرکشی دارد و می‌خواهد مرا نابود کند، هم در امان باشم. 🍃 «وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مُتْرَفٍ حَفِيدٍ» «مترف» شخص متنعمی که نعمت او، او را به طغیان وادار کرده است. «حفید» به معنای خادم است. ثروتمندی که خدم و حشم بسیار دارد. ❓چگونه ممکن است چنين فردی به ما شرّی برساند؟ اگر انسان حسرتِ زندگی او را بخورد، شرّ است. باید دعا کند که ان‌شاءالله این ثروت همیشه برای او با عافيت برقرار باشد و ثروت، موجبِ بندگی او شود، نه اینکه ما حسرت او را بخوريم. و هنگامِ مشاهدۀ ثروتِ طغیان‌گر، باید خدا را شکر کنیم که ثروتش، طغیان‌گرش نکرده است. 🍃 «وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ ضَعِيفٍ وَ شَدِيدٍ» همه ممکن است به ما آسیب برسانند. ممکن است با دیدن انسانِ ضعیف، آسیب ببینيم. ممکن است او را ببینیم و احساسِ توانمندی زیاد کنیم و به عُجب دچار شويم و يا با دیدن انسان توانمند، ممکن است احساس ضعفِ شخصیت بر ما عارض شود، گرفتار عقدۀ حقارت گرديم، اعتماد به حق را از دست بدهيم و از انجام وظایف باز بمانيم. 🍃 «وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَرِيفٍ وَ وَضِيعٍ» خدایا! من
🍀 در دعای ۲۳ صحيفۀ سجاديه می‌خوانیم: 🔅 «وَ مَنْ أَرَادَنِي بِسُوءٍ فَاصْرِفْهُ عَنِّي، وَ ادْحَرْ عَنِّي مَكْرَهُ، وَ ادْرَأْ عَنِّي شَرَّهُ، وَ رُدَّ كَيْدَهُ فِي نَحْرِهِ» (و هر کس نسبت به من آهنگ بدی کند، او را از من بازدار و نیرنگش را از من دور ساز و شرّش را از من برطرف کن و مکرش را به گلوگاهش برگردان.) ✨ خدایا! من با بنده‌های تو هیچ معامله‌ای نمی‌کنم. همۀ بنده‌های تو برای من عزیز هستند. خودم را هم تحت‌الحمایه تو قرار می‌دهم؛ اما می‌دانم تو وکیل من هستی. هرکس که اراده کرده به من آسیبی وارد کند، تو او را منصرف کن؛ یعنی نمی‌خواهم افراد به خاطر من بد شوند. ❇️ «اَرادَنِی» یعنی، اگر کسی ارادۀ آسیب‌رسانی به من کرده، نه اینکه اجرا کرده است! ❇️ وظیفۀ ما بندگی است. اگر دائم فکر کنیم با این افراد چه برخوردي کنیم، پس چه زمانی بندگی کنیم؟! ✨ خدایا! اگر قرار است کسی به من آسیب برساند تو او را منصرف کن. به‌جای اینکه بخواهد فاعل سوء باشد، سوء را دفع کند، نه اینکه او فعل سوء را انجام دهد. ♦️ شر او را هم از من دفع کن. و اگر کارش را ادامه می‌دهد، شرّش را مثل یک طوق به گردن خودش بینداز. اگر به من آسیب می‌رساند و منصرف هم نمی‌شود، شرّ آسیب‌ها را به خودش بازگردان. ❇️ در تعامل با دیگران، افرادی هستند که می‌خواهند به ما آسیب‌ برسانند، 🔸راهکار اولیۀ این است که به خدا پناه ببریم و راهکار؛ 🔸 دوم این است که از خدا می‌خواهیم در حدّ اراده آسيب رسان، تمامش کند؛ یعنی نخواهیم ارادۀ افراد به فعلیت درآید و آسيب او عملی شود. ❇️ وقتی افراد به ما بدی می‌کنند، تازه دعا می‌کنیم از بدی‌شان جدا شوند! در حالی‌که باید قبل از درمان پیشگیری کنیم! قبل از اینکه آن‌ها وارد مرحلۀ فعل بشوند، از خدا بخواهیم فکر آن‌ها اصلاح بشود. ❇️ وقتی به خدا می‌گویيم خدایا! تو منصرف کن، دیگر نگران نباشیم. اگر کسی مي‌خواهد مرا به زمین بزند، اگر مؤمن باشم، خدا از من دفاع می‌کند: 🔆 «انَّ الله یُدافِعُ عَن الّذینَ آمَنوا۰۰۰» 📔 سورۀ مبارکۀ حج آیۀ ۳۸ (خداوند از کسانی که ایمان آورده‌اند دفاع می‌کند۰۰۰) 📌 ادامه دارد... 📚 «برگرفته از بیانات استاد بروجردی» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
♦️ *موجباتِ حقارت افراد* دعای بیستم صحیفۀ سجادیه: 🔅 «وَ لَا تَفْتِنِّي بِالِاسْتِعَانَةِ بِغَيْرِكَ إِذَا اضْطُرِرْتُ، وَ لَا بِالْخُضُوعِ لِسُؤَالِ غَيْرِكَ إِذَا افْتَقَرْتُ، وَ لَا بِالتَّضَرُّعِ إِلَى مَنْ دُونَكَ إِذَا رَهِبْتُ، فَأَسْتَحِقَّ بِذَلِكَ خِذْلَانَكَ وَ مَنْعَكَ وَ اِعْرَاضِکَ، یَا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ» (و مرا به هنگام اضطرار، به استعانت و کمک خواستن از غیر خودت گرفتار مکن، و به فروتنی برای درخواست از غیر، هنگامی که فقیر گردم و به زاری کردن به نزد غیر خود، هنگامی که بترسم، گرفتار مساز، که به آن جهت شایسته خذلان و منع و اعراض تو خواهم شد ای‌مهربان‌ترین مهربانان.) 💢 همه‌ی افراد باید در زندگی اجتماعی عزیز و در مقابل یکدیگر دارای حرمت باشند و هیچ‌گونه حقارتی نباید در انسان مشاهده شود. 🔹 افراد باید عزتمند باشند. و این عزت موجب عزیز شدن آن‌ها در میان خلق باشد. 🔹 حال بعضی از اموری که از ما صادر می‌شود خدای نکرده موجب خذلان ما می‌گردد و در چشم افراد حقیر جلوه می‌کنیم. 💢 حقیقت این است که گاهی با اتخاذ شیوۀ ناصحیح، خود را ذلیل می‌كنيم. ⭕ مثلاً در هنگام اضطرار، به جای اینکه به خالق رجوع نماییم، به خلق او توجه داریم! ⭕ و يا در هنگام تنگ‌دستی، به خلق اعلام نیاز می‌کنیم! ⭕ و يا در هنگام نگرانی، به خلق پناهنده می‌شویم! ♦️ تمام این امور موجب بی‌اعتبار شدنِ انسان نزد مردم می‌شود و سایر افراد تحمل قرار گرفتن در کنار چنین انسانی را ندارند و حرمتی برای او قائل نیستند. 🔹 در حقیقت چنین شخصی از زندگی موحّدانه خویش جدا شده است و مردم، به‌جای خدای سبحان اولیت نخست او هستند. 🔹 گاهی درددل‌هایی که افراد با یکدیگر می‌کنند، نیز نشانۀ ضعف ارتباطی است. گفته‌اند: «کل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی!» اگر از مردم کاری برمی‌آمد، مشکلات زندگی خود را حل می‌کردند. 💢 البته اگر یک زمانی رجوع به سایر افراد، برای کسب مشاوره باشد، فرق می‌کند و شریعت نیز به چنین امری دستور داده است. اما اگر در غیر از مشاوره و مشورت (با افراد مقبول و مورد تأیید شرع) به سایر افراد مراجعه کرده و جزع و فزع داشته باشیم، آن‌ها هم در دراز مدت از ما کناره‌گیری می‌کنند و می‌گویند فلانی علی الدوام سفرۀ دل خود را باز و غصه‌هايش را مطرح می‌کند! 🔹 در ارتباط سالم عند الاضطرار و در هنگام فقر تنها رو به جانب خدای سبحان داریم. 💢 نكته: ثمرۀ رو نهادن به سایر خلایق این است که تنها رابطۀ ما را با دیگران تخريب می‌کند. ✨ به‌همین جهت درخواست می‌کنیم: خدایا! ما را این‌گونه قرار نده که نیاز خویش را به غیر از تو مطرح کنيم که در این صورت مستحق هستيم هم تو به ما بی‌حرمتی کنی هم به خلق خود حواله بدهی که آن‌ها هم هيچ عزتی برای ما قائل نباشند. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردی» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
✳️ *ارتباط با والدين* صحیفۀ سجادیه، دعای ۲۴ : 🔅 «اللَّهُمَّ وَ مَا تَعَدَّيَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ قَوْلٍ، أَوْ أَسْرَفَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ فِعْلٍ، أَوْ ضَيَّعَاهُ لِي مِنْ حَقٍّ، أَوْ قَصَّرَا بِي عَنْهُ مِنْ وَاجِبٍ فَقَدْ وَهَبْتُهُ لَهُمَا، وَ جُدْتُ بِهِ عَلَيْهِمَا وَ رَغِبْتُ إِلَيْكَ فِي وَضْعِ تَبِعَتِهِ عَنْهُمَا، فَإِنِّي لَا أَتَّهِمُهُمَا عَلَى نَفْسِي، وَ لَا أَسْتَبْطِئُهُمَا فِي بِرّي، وَ لَا أَكْرَهُ مَا تَوَلَّيَاهُ مِنْ أَمْرِي.» (خدایا! اگر پدر و مادرم، در سخن گفتن با من، از اندازه بیرون رفتند، یا در کاری نسبت به من زیاده‌روی کردند، یا حقّی را از من به تباهی کشیدند، یا واجبی را نسبت به من کوتاهی کردند، همه را به آنان بخشیدم و همۀ آن‌ها را به هر دو نثار کردم و از تو می‌خواهم که وزر و وبال آن را از دوش آنان برداری؛ زیرا من آنان را نسبت به خود، در کوتاه آمدنشان از حقّم متهم نمی‌کنم و آنان را در نیکوکاری‌شان دربارۀ خود سهل‌انگار نمی‌دانم و از آنچه درباره‌ام انجام داده‌اند، ناراضی نیستم.) ✨ خدایا! پدر و مادر من هر کوتاهی که در حق من داشتند، چه در زمینۀ گفتار و رفتار و چه در زمینۀ پرداخت حقوق، حتماً حقّم را بخشیدم. یعنی سرسوزني از آن‌ها طلبکار نیستم. اگر آن‌ها کم گذاشتند. نه تنها حقّم را بخشیدم بلكه هرچه موجودی خودم هست، به آن‌ها می‌دهم. و خواهش من این است که آن گناهانی را که نسبت به من انجام دادند، از دوش‌ آن‌ها بردار. ❇️ انسان‌ها دو سر دارند؛ يك سر خدا و يك سر مخاطب، یعنی اگر من برای شما کم بگذارم و شما حقّ‌تان را به من ببخشید، یک سر شمایید؛ اما ممکن است خدا نبخشد. می‌گوییم خدایا! هم من بخشیدم هم تو از آن‌ها بگذر. ❇️ سنّت بخشش را برای همۀ کسانی که به گردن ما حق دارند به‌کار گیریم. قرارمان باید بر این باشد که گرچه افراد کوتاهی و تعدی داشتند، نه تنها ببخشیم، بلکه از خدا بخواهیم از پروندۀ ما هم چیزی در پرونده آن‌ها بگذارد. در اين صورت خود را عزیز كرده‌ايم. فکر نکنیم چیزی از ما کم می‌شود. 🔅 «فَإِنِّي لَا أَتَّهِمُهُمَا عَلَى نَفْسِي، وَ لَا أَسْتَبْطِئُهُمَا فِي بِرّي، وَ لَا أَكْرَهُ مَا تَوَلَّيَاهُ مِنْ أَمْرِي.» ✨ خدایا! من آن‌ها را به اینکه در حقّ من کوتاهی کردند متهم نمی‌کنم. اگر آن‌ها هم اعتراف کنند که کوتاهی کردند، می‌گویم خدماتی که به من دادید، از سرم هم زیاد بود و بر من منت داريد. من آن‌ها را در نیکی کردن به خودم کُند ندیدم. آن‌ها نسبت به من سهل‌انگاری نداشتند. اتفاقاً به نظر من سنگ تمام گذاشتند! و از طریق آن‌ها نعمتِ وجود به من داده شده است. 🌀 نكته: از حضرت اجازه می‌گیرم و این‌گونه می‌گویم: ممکن است در خانواده، همسر خدمات کافی ندهد اما فضای خانه آرامش دارد، همین خوب است. یا ممکن است دوستی به شما یک راهنمایی کرده باشد که خیرات و برکات بسیار در زندگی شما بیاورد. باید قرارمان بر این باشد که الطاف دیگران به‌نظر ما آن‌قدر بزرگ بیاید که هیچ امر ناخوشایندی از آن‌ها، در نگاه ما ملاحظه نشود. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردی» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
❇️ *تمايل به تداوم ابدى ارتباطات* صحیفۀ سجادیه، دعای ۲۴: 🔅 «اللَّهُمَّ وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لَهُمَا فَشَفِّعْهُمَا فِيَّ، وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لِي فَشَفِّعْنِي فِيهِمَا حَتَّى نَجْتَمِعَ بِرَأْفَتِكَ فِي دَارِ كَرَامَتِكَ» (خدایا! اگر آمرزشت نسبت به آن‌ها بر من پیشی گرفته، پس ایشان را شفیع من قرار ده؛ و اگر مرا پیش از آن‌ها مورد مغفرت قرار داده‌ای، پس مرا شفیع آنان کن؛ تا در پرتو مهربانی‌ات، در سرای کرامتت و جایگاه آمرزش و رحمتت گرد آییم.) ✨ خدایا! اگر قبل از اینکه مرا بیامرزی، آن‌ها را آمرزیدی، آن‌ها را شفیع من قرار بده. اگر پیش از اینکه آن‌ها را مورد شفاعت قرار دادی، مرا آمرزیدی، مرا شفیع آن‌ها قرار بده تا در منزل کرامت، به لطف و رأفت تو مجدداً در کنار یکدیگر حضور پیدا کنیم. ❇️ روابط ما با همدیگر باید به‌گونه‌ای باشد که تمايل داشته باشيم بعد از مرگ هم تداوم داشته باشد نه اینکه رابطه‌ها تمام شود و از دست همدیگر خلاص بشویم! ❇️ بايد میان ما تبادل انرژی ابدی و مثبت وجود داشته باشد. منتظر نباشیم که دورۀ زندگی ما تمام شود و این پیوست‌ها تبدیل به گسست شود! باید منتظر اجتماع نهايی در کنار یکدیگر باشیم. 🌀 نکتۀ قابل توجه: معمولاً نگاه ما این است که والدین از هر جهت از ما برتر هستند و به همین جهت از خدا می‌خواهیم آن‌ها را به‌گونه‌ای قرار بده تا بخواهند در برزخ و قيامت با ما باشند و نگویند اين فرزند ما نيست. ✨ خدایا! ما را هم به گونه‌ای قرار بده که بتوانیم نمره‌های کمِ پدر و مادر خود را جبران کنیم. قرار ما بر این باشد که هم خدمات رسان باشیم و هم دریافت کنندۀ خدمات! ❇️ هم «فَشَفِّعْهُمَا فِيَّ» هم «فَشَفِّعْنِي فِيهِمَا». در روابط با اطرافیان هم پرداخت و هم دریافت داشته باشیم. 🌀 نکتۀ دیگر: در عین اینکه قانوناً مغفرت خدای سبحان ابتدا بر والدین و سپس بر فرزندان می‌آید، اما گزینۀ دیگری هم مطرح شده است که مغفرت خدا بر من بار شود و از طریق من به والدینم برسد. ❇️ به‌نظر من می‌خواهد یادآوری كند نبايد از آن‌ها عقب بمانیم! قرارمان این باشد که در خیرات و کمالات از والدین‌ سبقت بگیریم که به لطف حق از ناحیۀ ما هم به آن‌ها خیرات و کمالات برسد. 🌀 نتيجه: قرار نیست همیشه خیرات را از بزرگ‌ترها دریافت کنیم. 🍀 حضرت امام‌صادق علیه‌السلام در آن جایگاه رفیع می‌فرماید: «کُونُوا لَنَا زَیْناًوَ لَا تَكُونُوا عَلَیْنا شَیْناً» 📘بحارالانوار ج۶۵، ص۱۵۱ (زینت ما باشید نه باعث ملامت و سرزنش ما) ❇️ شما به‌گونه‌ای باشید که ما به چشم بیاییم. هرکس شما را مشاهده كرد، بگوید فلانی مذهبش جعفری است. کمال شما باعث شود ذکر خیر ما به میان بیاید! ❇️ در مورد اطرافیان‌ هم سعی‌ كنيم پرداخت و دریافت ‌داشته باشيم نه اینکه صرفاً به کمالاتی که آن‌ها به ما داده‌اند اکتفا کنیم! باید ما هم نقشی داشته باشیم که بسیاری از خیرات از طریق ما به آن‌ها برسد. 📌 ادامه دارد... 📚 «استاد بروجردی» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
✳️ *رعايت عزت در برقراری ارتباطات* صحیفۀ سجادیه، دعای ۲۵ (ادامۀ دعای والدین برای فرزندان): 🔅 «وَ اجْعَلْهُمْ لِي مُحِبِّينَ» (اطرافیان را نسبت به من عاشق و مهربان قرار بده.) درخواست می‌کنیم: ✨ خدایا! رابطۀ ما با اطرافیان از روی محبت باشد. و دیگران از روی ترس به ما احترام نگذارند. ❇️ اینکه کوچک‌تر باید به بزرگ‌تر احترام بگذارد، جای بحث نیست. اما این احترام از روی محبت باشد. ما در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که معمولاً این اتفاق نمی‌افتد! ❇️ گاهی فکر می‌کنم اگر قرار بود مادربزرگِ من به من تذکری بدهد، با احتیاطِ بسیار متذكر می‌شد، بسیار سنجیده می‌گفت. بایدها و نبایدها را خرواری خرج نمی‌کرد. اگر ما الآن اعتبار نداریم، برای این است که در حریمی وارد می‌شویم که عزت خود را نادیده می‌گیریم! در حلقۀ ارتباطی باید بسیار حواس جمع باشیم. ❓شگردهایی که محبت ما را باقی می‌گذارد چیست؟ باید بررسی کنیم چرا کودکی از بزرگ‌تر خودش گریزان است؟ برخی والدین باور ندارند که فرزند آن‌ها بزرگ شده! فکر می‌کنند چون خردسال است بايد به او امر و نهی بسیار کنند! معلوم است با امر و نهیِ زياد و تعدی از حريم خود، این دوری اتفاق می‌افتد! حتی به بچۀ کوچک هم نمی‌شود زور گفت! به‌طور مثال باید با هزار ترفند و عشق ورزی لباسش را عوض کرد چه برسد به كارها و امور جدی‌تر؛ اما در بعضی خانواده‌ها زورگويی و برخوردهای غير عقلانی حاكم است! 💢 نكته: بزرگ‌تر باید در ارتباطاتش سیاستی را اعمال کند که رشتۀ محبت، روز به روز محکم‌تر شود. اگر هر بار که فرزند رجوع می‌کند، او را سرزنش و امر و نهی کرديم، حتماً از ما کناره‌گیری می‌کند! ✨ ان‌شاءالله با دعای حضرت امام‌سجاد علیه‌السلام بهترین و کامل‌ترین بهره‌ها نصیب همۀ ما بشود. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردی» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane
✳️ *گستردگی سفرۀ دعا* 🍀 صحیفۀ سجادیه، دعای ۲۵: 🔅 «وَأَعْطِ جَمِيعَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِثْلَ الَّذِي سَأَلْتُكَ لِنَفْسِي وَ لِوَلَدِي فِي عَاجِلِ الدُّنْيَا وَ آجِلِ الآْخِرَةِ» (خدایا! تمام کمالاتی که من برای خود و فرزندانم طلب کردم به همه مؤمنین و مؤمنات و مسلمین و مسلمات در این عالم و عالم دیگر عطا کن.) 🌀 برداشت اين‌جانب از اين فراز اين است که: 🔸 ١. یک مسلمان، گاهی درخواست‌های جزئی و شخصی برای خود دارد و سفرۀ دعايش را انحصاری پهن می‌کند، اما باید در نهایت، همۀ کمالات را برای افراد معتقد و هم‌کیش خود نيز خواستار شود. در حقیقت به دریافتِ کمالات برای خود و نزدیکان‌ قناعت نكند. 🔸 ٢. کمالاتی را که برای خود و نزدیکان‌ درخواست می‌کنیم و به همۀ مسلمین و مؤمنین تعمیم می‌دهیم، صرفاً مربوط به امور دنیوی یا اخرویِ محض نباشد، بلکه هم کمالات دنیوی طلب کنیم و هم اخروی. ✅ وقتی برای تأمین معاشِ افراد دعا می‌کنیم، هم‌زمان برای آبادانیِ آخرت او هم دعا کنیم. 🔸 ٣. در ارتباطاتِ وسیع، باید مهارتِ درخواست امور وسیع و همه جانبه را برای افراد ياد بگيريم. 🔸 ٤. دعاهای ما بايد برای افرادِ معتقد و غير معتقد، متفاوت باشد. 🔸 ٥. در پایانِ این دعا از خدا نخواستیم، خدایا! هرآنچه برای خود و فرزندان‌مان طلب کرديم، به همۀ مردم بده؛ بلکه درخواست کردیم به همۀ مسلمین و مسلمات و مؤمنین و مؤمنات مثل چیزی را که برای خود و فرزندمان درخواست کرديم، عطا کند. گرچه گاهی برای کفار هم مأمور به دعا هستیم، اما اگر بعضی از عطایا در اختیار کفار قرار بگیرد، به‌ضرر آن‌ها می‌شود؛ به همین جهت برای طیف افرادِ معتقد، این نوع عطايا درخواست می‌شود. 🔸 ٦. امام به ما آموزش دادند: «وَ أَعْطِ جَمِيعَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ»؛ یعنی، در ارتباطات سالم، انسان نباید راضی شود امور معنوی و مادی فقط در اختیار خود و نزدیکان و بعضی از مؤمنین قرار بگیرد؛ بلکه دایرۀ دیدِ او باید گسترده باشد و برای « جمیع المسلمین و جمیع المؤمنین» این تقاضا را بکند. 🔸 ٧. نکتۀ دیگر که *بسیار مهم* است: در عین اینکه فردی از حضرت حق، درخواست انواع کمالات را برای خود و خانواده دارد، اما می‌داند خود به تنهایی نمی‌تواند نیازهای اطرافیان یا نیازهای مؤمنین و مسلمین را برآورده کند و تنها راهکار این است که از خدای سبحان برای آن‌ها هم طلب عطیه داشته باشد. 🔸 ٨. در نگاه دیگر، در ارتباط سالم، انسان برای دعای خود، تأثیر قائل است و نمی‌گوید که از دعای من برای دیگران کاری ساخته نیست! بلکه خود را موظف می‌داند حتماً سفرۀ دعای وسیعی بیفکند. گرچه بسیاری از افراد، خودشان طالب کمال نیستند؛ اما این فرد برای آن‌ها کمالات خاص را درخواست می‌کند و منتظر اعلام نیاز اطرافیان برای رسیدن به کمالات نمی‌شود. حتی اگر اطرافیانِ او از نیازمندی‌‌های مادی و معنویِ خود غافل باشند، او خود را موظف می‌بیند که برای آن‌ها دعا کند. 📌 ادامه دارد... 📚 «استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane