🕊امیدوارم ✨در این شب شهادت 🥀امام کاظم(ع) 🕊صدای همه ی دردمندان ✨آرزوی همه آرزومندان 🥀نیاز همه نیازمندان 🕊روی بال فرشته ها ✨به عرش خدا برسہ و 🥀همه به آرزوهاشون برسن شبتون آروم و در پناه خدا 🌸 .🥀🍃

#سلام_امام_زمانم 🥀 📖 السَّلاَمُ عَلَى شَمْسِ الظَّلاَمِ وَ بَدْرِ التَّمَامِ... ✋ 🌱سلام بر مولایی که با طلوع شمس وجودش، مجالی برای ظلم و ظلمت باقی نخواهد ماند. 🌱سلام بر او و بر لحظه‌ای که با دیدن روی ماهش، زمین و زمان غرق سرور خواهد شد. 📚 مفاتیح الجنان، زیارت امام زمان سلام الله علیه به نقل از سید بن طاووس #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج 🤲✨ #امام_زمان ارواحنا فداه

🖤اى بر همه خلق ▪️مقتدا ادركنى 🖤اى روح و روان ▪️مرتضى(ع) ادركنى 🖤اى موسى كاظم ▪️اى امام محبوس 🖤اى یوســـــــف ▪️آل مصطفى(ص) ادركنى 🖤شهادت امام موسی کاظم ▪️علیه السلام تسلیت باد 🥀🍃

خوشبختی را کجا می‌توان یافت؟" از خدا پرسید: «خوشبختی را کجا می‌توان یافت؟» خدا گفت: «آن را در خواسته‌هایت جستجو کن و از من بخواه تا به تو بدهم.» با خود فکر کرد و فکر کرد: «اگر خانه‌ای بزرگ داشتم بی‌گمان خوشبخت بودم.» خداوند به او داد. «اگر پول فراوان داشتم یقیناً خوشبخت‌ترین مردم بودم.» خداوند به او داد. اگر… اگر… و اگر… اینک همه چیز داشت اما هنوز خوشبخت نبود. از خدا پرسید: «حالا همه چیز دارم اما باز هم خوشبختی را نیافتم.» خداوند گفت: «باز هم بخواه.» گفت: «چه بخواهم؟ هر آنچه را که هست دارم.» خدا گفت: «بخواه که دوست بداری، بخواه که دیگران را کمک کنی، بخواه که هر چه را داری با مردم قسمت کنی.» او دوست داشت و کمک کرد و در کمال تعجب دید لبخندی را که بر لب‌ها می‌نشیند و نگاه‌های سرشار از سپاس به او لذت می‌بخشد. رو به آسمان کرد و گفت: «خدایا خوشبختی اینجاست؛ در نگاه و لبخند دیگران.» ─┅─═इई 🌸🌺🌸ईइ═─┅─

☑️تشویق امام_کاظم علیه السلام به فرزندآوری ▪️بکر بن صالح می‌گوید به امام کاظم علیه السلام نوشتم: من پنج سال است که از بچه دار شدن، خودداری کرده‌ام و این، بدان دلیل است که همسرم آن را نمی‌پسندد و می‌گوید: به خاطر کمیِ مال تربیت آنان برای من سخت است. نظر شما چیست؟ امام علیه السلام در پاسخ من نوشت: " فرزند طلب کن؛ زیرا خداوند روزی آنان را می‌دهد. #لبیک_یا_خامنه_ای #فرزنداوری (الکافی/ ج۶/ص ۳/ ح ۷) #شهادت_امام_کاظم علیه السلام تسلیت باد

🖤⚫🖤 بنده است يا آزاد؟! ⚫ روزي حضرت باب الحوائج، موسي بن جعفر عليه السلام در بغداد از درب خانه « بشر حافي » مي‌گذشت. صداي سازها و آوازها و رقصيدن‌ها و شادماني‌ها از داخل خانه به وضوح به گوش مي‌رسيد و هر عابري را متوجه خود مي‌ساخت. ناگهان كنيزكي از خانه بيرون آمد تا خاكروبه را خالي نمايد. امام عليه السلام از آن كنيز پرسيد: صاحب اين خانه عبد و بنده است يا آزاد؟ » كنيزك گفت: « اين چه سؤالي است؟ صاحب اين خانه، آزاد و حر است. » امام عليه السلام فرمود: « صدقت لو كان عبدا خاف من مولاه » « آري! درست گفتي! اگر بنده بود از مولاي خود مي‌ترسيد و اين چنين به فسق و فجور نمي پرداخت. » كنيز به خانه برگشت. « بشر » كه بر روي سفره شراب و صدها گناه ديگر نشسته بود پرسيد: « اي كنيز! چرا دير كردي؟ » كنيز جريان را تعريف نمود و از سخناني كه بين او و امام عليه السلام رد و بدل گشت، بشر را آگاه نمود. ناگهان بشر، پاي برهنه بيرون دويد و خود را به امام عليه السلام رسانيد و گريه بسيار كرد و ضمن اظهار شرمندگي، عذرخواهي فراوان نمود. [۱]. آري « بشر » مقصود امام عليه السلام را به نيكي دريافت و از اعمال زشت خويش توبه نمود و به دست ولايت تامه امام عليه السلام به سعادت جاوداني دنيا و آخرت نائل گشت. از آن جا كه او هنگام توبه، پابرهنه بود، به او « بشر حافي » گفتند. (حافي يعني پابرهنه). 🖤⚫🖤 [۱] منهاج الكرامه في معرف الامامة، علامه حلي - الكني و الألقاب، محدث قمي، ج ۲، ص ۱۶۸. منبع: كرامات و مقامات عرفاني امام موسي بن جعفر؛ سيد علي حسيني قمي، نبوغ چاپ دوم ۱۳۸۲.