eitaa logo
صبرا قشم ( نشر خوبی‌ها)
173 دنبال‌کننده
9.3هزار عکس
6.8هزار ویدیو
104 فایل
این کانال با هدف تعامل و هم افزایی بانوان فعال و توانمند قشم، در عرصه فرهنگی و مذهبی و محوریت جهاد تبیین با نگاهی نو و متفاوت جهت صحنه گردانی ایجاد شده است. (صبرا=صحنه گردانان بردبار روایت امید) و وابسته به مدرسه علمیه ریحانه الرسول(س) قشم است.
مشاهده در ایتا
دانلود
9.25M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
تربیت برای مادران ساکن در غزه، یعنی آماده کردن بچه‌هاشون برای دنیایی که توش زخم‌ها و ترس‌ها، باعث قوی‌تر شدن روح و قلب اونا میشه... راستی ما افق تربیتمون کجاست؟ بچه‌هامون رو برای چه دنیایی و چه آینده‌ای تربیت می‌کنیم؟ 👇👇 @takhtesiah_podcast
4.98M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
چه قدر بچه‌ها رو توی مدیریت کارهای خونه و مدرسه مشارکت می‌دیم؟ این تحقیق هاروارد نکات جالب توجهی دراین‌باره داره که شنیدنش خالی از لطف نیست 👇👇 @takhtesiah_podcast
🔴مدیریت از بیرون پهلوانی، بزغاله‎ای را بغل می‎کند و صد متر راه می‎برد. پس از طی راه، هم خودش و هم بزغاله خسته می‌شوند و کار نیز تعطیل می‎گردد. اما گاهی به جای پهلوان، یک بچۀ 8 ساله، دو هزار گوسفند را از شهری به شهر دیگر راه می‎برد بدون اینکه خودش و آنها خسته شوند! بغل کردن یعنی مدیریت از بیرون که دستاورد غرب است و بهترین مثال آن «حضور و غیاب» است که امروزه در حوزه، دانشگاه و آموزش و پرورش صورت می‎گیرد. اگر به آنها بگویند فردا درس تعطیل است، ‌همه خوشحال می‎شوند. چون حس زندانی بودن می‎کنند، چون از بیرون مدیریت می‎شوند. اسلام به مدیریت از درون معتقد است، به همپا راه رفتن نه بغل کردن. ✍آیت الله حائری شیرازی 👇👇 @takhtesiah_podcast
6.34M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
یه تصویر جذاب از تربیت در ژاپن🇯🇵 توی خوانش‌های به ظاهر قدیمی‌تر از تربیت توی جامعه خودمون، این دست و پنجه نرم کردن بچه‌ها با چالش‌های مختلف، جزء جدانشدنی تعاملات تربیتی بود و همین چیزای به ظاهر کوچیک بود که اونا رو قوی بار می‌آورد. 👇👇 @takhtesiah_podcast
اگر روش معلم این باشد که دانش آموز باید از او حساب ببرد، شاگرد به دروغ گفتن تشویق میشود و برای توجیه کاری که نکرده است دروغ میگوید؛ مثلاً دانش آموزی شب خوابیده یا به میهمانی رفته و تکلیفش را انجام نداده است اگر راست بگوید معلم این را به حساب پررویی او میگذارد؛ ولی اگر به دروغ بگوید دیشب سرم درد میکرد او را شاگردی میشناسد که از معلمش حساب برده است. وقتی این طور شود و معنی حساب بردن این باشد، کار دگرگون میشود چون وقتی راست بگوید چوب میخورد و حرف بد میشنود؛ ولی وقتی دروغ بگوید معاف میشود و شخصیت او از آسیب در امان میماند این در رابطه پدر و مادری هم صادق است که فرزند را به دلیل راست‌گویی عقوبت میکنند. از اینجا فرزند یا شاگرد، بین دروغ و در امان ماندن از عقوبت رابطه می‌بیند و دروغ را به عنوان سپر بلای شخصیت خود قبول میکند. 📚تربیت دینی کودک | آیت‌الله حائری شیرازی 👇👇 @takhtesiah_podcast
4.89M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔴بچه‌ها اینجوری توی اضطراب‌هاشون غرق میشن... وقتی توی مدرسه تحقیر میشه وقتی نمره‌ی کم میگیره وقتی بین هم سن‌و‌سالاش پذیرفته نمیشه و مسخرش میکنن توی خودش فرو میره و دنیا براش تیره میشه توی همچین لحظه‌هایی، من و شمای والد یا معلم، کسی هستیم که می‌تونیم دستشو بگیریم و دوباره به دنیای امن، برش گردونیم خیلی مهمه که نقش و تاثیر جادویی خودمون توی زندگی بچه‌ها رو فراموش نکنیم... 👇👇 @takhtesiah_podcast
وظیفه ما به عنوان والدین ساختن یک بچه خاص نیست. ✨وظیفه‌ی ما این نیست که افکار فرزندانمان را شکل دهیم، بلکه وظیفه ما این است که به افکارشان اجازه دهیم تا همه احتمالاتی را که جهان پیش رویشان می‌گذارد، بیازمایند. ✨وظیفه‌ی ما این نیست که به بچه‌هایمان بگوییم چگونه بازی کنند، بلکه وظیفه ما این است که اسباب‌بازی‌ها را به دستشان بدهیم و هرگاه که بازیشان تمام شد، از آنها بگیریم. ✨ما نمی‌توانیم بچه‌ها را مجبور به یاد گرفتن کنیم، ولی می‌توانیم به آنها اجازه دهیم که یاد بگیرند. 📚برشی از کتاب باغبان‌ونجار؛ آلیسون گوپنیک 👇👇 @takhtesiah_podcast
🔴همه‌ بارِ تربیت روی دوش شما نیست! گاهی شما با برادرتان سر تخت را می‌گیرید و در تابستان آن را به حیاط می‌برید. اگر برادرتان قوی و چابک باشد، نگران قسمتی که او گرفته نیستید؛ چون می‌دانید که از پسش برمی‌آید. اما نگران بخشی هستید که خودتان گرفته‌اید، مبادا بلغزید و زمین بخورید. در مسیر تربیت، آن سر ماجرا را خدا گرفته است؛ یعنی همان بخش‌هایی که از توان ما خارج است. پس نگرانی‌مان نباید روی چیزی باشد که خدا به عهده گرفته، بلکه باید روی همان بخشی باشد که در اختیار خودمان است. خطر واقعی آنجاست که بتوانیم و انجام ندهیم، نه آنجایی که اصلاً از عهده‌مان خارج است. ✍️ برگرفته از کتاب "راه رشد" (جلد اول)، آیت‌الله حائری شیرازی 👇👇 @takhtesiah_podcast
3.75M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
معلوم نیست این بچه‌های دهه شصتی رو چطور تربیت می‌کردن که این قدر ساده از زندگی لذت می‌بردن و کم‌توقع بودن... 👇👇 @takhtesiah_podcast
4.33M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
یه دانش‌آموز، یه سطل زباله، و یه برچسب که نباید به این راحتی پذیرفته بشه... این برشی از فیلم داستان ران کلارک هست که این هفته توی تخته‌سیاه معرفی کردیم. 👇👇 @takhtesiah_podcast
🔴 پر و بال بچه را نچینید! کسانی که تا از بچه‌هایشان خطایی می‌بینند، با توپ و تشر با آن‌ها برخورد می‌کنند و پر و بال آن‌ها را می‌چینند، بچه‌هایشان بچه‌های بزرگ و شخصیت‌داری نخواهند شد. کسانی که بچه‌هایشان را تحمل می‌کنند، ولو از آن‌ها اشتباهی ببینند، بچه‌هایشان مثل امام حسن مجتبی (ع) می‌شوند. یک وقت امام حسن (ع) به مسجد آمد و پیامبر (ص) داشت خطبه می‌خواند. امام حسن (ع) از بین مردم گذشت و از منبر بالا رفت و روی گردن پیامبر (ص) سوار شد. علی (ع) می‌فرماید: «دو تا پای حسن روی سینۀ پیغمبر آویزان بود و مردم، برق خلخال پای حسن را از انتهای مسجد می‌دیدند!» این‌طور فرزندانشان را تربیت می‌کردند که آن‌ها شخصیت پیدا می‌کردند و بلور شخصیتشان جا می‌افتاد. این بلور در جا می‌افتد. تبلور و استحکام و صلابت فرزند، نتیجۀ تحمل و درایت و حوصله و صبر پدر و مادر است. ✍🏻 آیت‌الله حائری شیرازی 👇👇 @takhtesiah_podcast
🔴شاگرد اول، بی شاگرد اول! دی ان ای هر انسانی با انسان دیگر فرق دارد. یعنی هر انسانی موجودی واحد است. شباهت‌هایی ممکن است وجود داشته باشد، ولی یکی نیست؛ حتی دوقلوها. یعنی شما خودتی، تمام بچه‌ها خودشانند و این اصلا فوق العاده‌اس که شما شش میلیارد و خرده‌ای آدم دارید روی زمین و هیچ یک با دیگری یکی نیستند و هر کدام برای خودشان موجودی مستقل‌اند. بعد وقتی می‌گذاری، داری چی را با چی رقابت می‌دهی؟ این یکی دیگر است، آن یکی دیگر. درست است؟ قرار نیست این‌ها از هم جلو بزنند. این‌ها قرار است با هم کار کنند، همکاری کنند، همفکری کنند، سطح توانایی‌های همدیگر را بالا ببرند. تازه وقتی جلو زد چه می‌شود؟ یک مدال بهشان می‌دهند. خوب؟ خوب که چی؟ ببینید وقتی ما با معلم‌های مدرسه فرهاد با هم صحبت می‌کردیم، گفتیم: "شاگرد اول، بی شاگرد اول!" شروع کردیم و با همدیگر گفتیم: "چرا که نه؟" برای این کار از یک کلاس سی نفره یک نفر اول می‌شود و بیست و نه نفر دیگر شکست می‌خورند. و همین احساس شکست، زندگی آن‌ها را خراب می‌کند! بی‌خوابشان می‌کند! احساس می‌کنند یک چیزی کم دارند. حالا آیا واقعا کم دارند؟ نه! آیا آن کسی که شاگرد اول شده چیزی اضافه دارد؟ نه! خوب این چه کاریست؟ پس "شاگرد اول، بی شاگرد اول!" یعنی اصلا رقابت را برداشتیم. 📚کتاب «در جستجوی انسان وارسته امروز»؛ مصاحبه‌ای با توران میرهادی 👇👇 @takhtesiah_podcast