#سلسله_مباحث_مطالعات_امنیت_ملی ✅ویژگی‌های دو تهدید سخت و نرم: (مقایسه، تفاوت‌و‌افتراق) 1-‌ روش تهدید: الف) تهدید سخت به روش‌های فیزیکی، عینی، سخت‌افزارانه، همراه با اعمال و رفتارهای خشونت‌آمیز، براندازی آشکار و استفاده شیوه زور و اجبار و حذف دفعی و اشغال سرزمین انجام می‌گیرد. این شیوه محسوس، واقعی و عینی است. (مثل اکثر جنگ‌های قدیم) این نوع تهدید محسوس و همراه با عکس‌العمل و بر انگیختن است. ب) در حالی که تهدید نرم بدون منازعه و لشکرکشی فیزیکی، ذهنی، نرم‌افزارانه، بدون اعمال و رفتارهای خشونت‌آمیز، براندازی نرم و غیرآشکار، با دگرگونی در هویت فرهنگی و الگوهای رفتاری مورد قبول یک نظام سیاسی می‌شود و از روش القا و اقناع‌سازی بهره‌گیری می‌شود. این نوع تهدید به دلیل ماهیت غیرعینی و نامحسوس آن عمدتاً فاقد عکس‌العمل هستند. در تهدید نرم کشور مهاجم، اراده خود را بر یک ملت تحمیل می‌کند و در ابعاد گوناگون با روش‌های نرم‌افزارانه اشغال می‌کند. تغییرات حاصل از تهدید یا جنگ نرم ماهوی، آرام، ذهنی، تدریجی و نرم‌افزارانه، همراه با آرامش خالی از روش‌های فیزیکی، با استفاده از تبلیغات، رسانه،‌ احزاب، تشکل‌های صنفی و قشری و شیوه القا و اقناع. (رضایتمندی) مانند جهانی‌سازی فرهنگ. 2-‌ حوزه تهدید: الف) حوزه تهدید سخت، نظامی- امنیتی است. ب) ولی حوزه تهدید نرم، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است. 3-‌ نوع تهدید: الف) تهدید سخت عینی، واقعی و محسوس است و می‌توان آن را با برخی معیار‌ها اندازه‌گیری کرد. ب) ولی تهدید نرم پیچیده، محصول‌پردازش ذهنی نخبگان و اندازه‌گیری آن مشکل است. #ایران_قوی 🔘این کانال یک اتاق تحلیلی و تبیینی است : 👇👇👇👇👇👇👇👇👇 https://eitaa.com/majmaehadianbasir #ثامن_نکا

#سلسله_مباحث_مطالعات_امنیت_ملی ✅لیبرالیسم : لیبرالیسم قایل به نیک نهادی انسان بوده و باور دارد که انسانها ذاتاً گرگ نیستند ولی این شرایط محیطی است که باعث کشمکش آنها می گردد . از نظر لیبرالها می توان با ایجاد نهادها و سازمانهای بین المللی متناسب جلوی کشمکشها و درگیریهای را گرفت . براساس این تفکر ، مردم می توانند از طریق استدلال و به طور اخلاقی به همدیگر کمک کنند و رفتارهای مثل خشونت ، محصول نهادهای نامناسب و سوء تفاهم میان رهبران هستند که ایجاد می شوند . لذا ، جنگ و آنارشی به وسیله تقویت ترتیبات نهادی قابل پیشگیری است . با اصلاح نظام سیاسی داخلی دولت ها ، در محیط بین الملل نیز صلح برقرار می شود . لیبرالیسم بر این باور است که به علت سه جریان عمده در عرصه بین المللی ، کشورها به سمت همکاری بیشتر گام برمی دارند : اول – روند وابستگی متقابل میان کشورها ، به ویژه در عرصه های اقتصادی و تجاری است که موجب شده کشورها ، به سبب همکاری با یکدیگر فایده بیشتر ببرند و هم زمان دریابند که هزینه منازعه افزایش یافته است . دوم - وابستگی متقابل اقتصادی فزاینده موجب ظهور و ایجاد یک سلسله هنجارها ، قواعد و نهادهای بین المللی می شود که برای ایجاد ، تسهیل و همکاری میان کشورها به وجود می آیند . سوم – جریان دموکراسی شدن بین المللی که طی آن حکومت های بیشتر دموکراتیک می شوند ، موجب کاهش منازعه و افزایش همکاری می شود . لیبرال ها بر این باورند که رژیم های غیر دموکراتیک بیشتر از رژیم های دموکراتیک مبادرت به جنگ می نمایند و از این رو ، گسترش دموکراسی در دنیا موجب صلح گسترده تر خواهد شد . لیبرالیسم در طول چند سده اخیر ، به صورت قرائت های مختلفی بیان شده است که آخرین آنها « نهادگرایی نئولیبرال » است . این اندیشه به عنوان خلف لیبرالهای آرمانگرا به نقش سازنده نهادهای بین المللی در سیاست بین الملل مستقل از توزیع قدرت بین کشورها اعتقاد دارد . قرائتهای مختلف لیبرالیسم با نگاه مثبت به سازمانهای بین الملل منطقه ای و جهانی ، برای آنها قائل به این نقش ها می باشند : الف – سازمانهای بین المللی مسائل و مشکلات ناشی از اقدام جمعی در سطح بین المللی را کاهش می دهد . ب – سازمانهای بین المللی موجب رونق اقتصادی و رفاه جهانی می گردند . ج – سازمانهای بین المللی منجر به ترویج ارزش ها و ارزش های مشترک مانند مصالحه ، دموکراسی ، حاکمیت قانون و حقوق بشر می گردند . د – سازمانهای بین المللی منجر به وابستگی فزاینده ی بین المللی به یکدیگر می گردند که این کار در کنار رسانه و شرکت های چند ملیتی صورت می گیرد . #ایران_قوی 🔘این کانال یک اتاق تحلیلی و تبیینی است : 👇👇👇👇👇👇👇👇👇 https://eitaa.com/majmaehadianbasir #ثامن_نکا