✳️ دو شرط مهم در اجابت دعا
💠 «وَ إِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنیِّ فَإِنیِّ قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ» (بقره، ۱۸۶) هنگامی که بندگانم از تو سراغ مرا میگیرند، همانا من نزدیکم؛ دعای دعاکنندهای که مرا بخواند اجابت میکنم.
🔻 در این آیه، خداوند متعال با مقید کردن وعدهی #اجابت به «إِذا دَعانِ»، دو شرط مهم در #دعا را به ما گوشزد میکند:
🔸 یکی اینکه دعا باید حقیقتاً دعا باشد. «أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ» مانند آن است که بگوییم: عالم را احترام کن در صورتی که عالم باشد. این جمله یعنی آن عالمی را احترام کن که حقیقتاً عالم باشد و به علم خود عمل کند. جملهی «إِذا دَعانِ» نیز میفهماند که وعدهی اجابت در مورد دعایی است که حقیقتاً دعا باشد یعنی #قلب دعاکنندهی آن با #زبانش موافق باشد؛ چون #دعای_حقیقی آن دعایی است که قبل از زبان سر، زبان قلب و #فطرت که دروغ در کارش نیست آن را بخواهد.
🔹 دوم اینکه فرمود «دَعَانِ؛ مرا بخواند». دعایی وعدهی اجابت دارد که دعاکننده واقعاً آن را از خدا بخواهد؛ پس اگر کسی به زبان، خدا را خواند و در دل، امیدش به #اسباب_عادی و #امور_وهمی بود چنین کسی خدا را به دل نخوانده و شرط اجابت دعا را رعایت نکرده است.
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
🔸اعتراف به اشتباه، موجب ترقّیات فوق العاده می شود🔸
#اعتراف_به_اشتباه سخت است، اما اگر #فطرت در انسان #مدیر شده باشد، اعتراف به اشتباه آسان است، توبه کردن آسان است، عذرخواهی کردن آسان است، تواضع کردن آسان است.
اگر انسان متوجه شد اشتباه کرده و برگشت و اشتباه خودش را تدارک کرد، #ترقی خیلی فوق العاده ای خدا به او میدهد که اگر اشتباه نکرده بود هم اینقدر ترقی نمیکرد. چون اعتراف به اشتباه، از همه چیز انسان را بالاتر میبرد.
🇮🇷 @sabzpoushan