#1027
#مصائب
التغابن
مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَمَن يُؤْمِن بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
ﻫﻴﭻ ﻣﺼﻴﺒﺘﻲ ﺭﺥ ﻧﻤﻲ ﺩﻫﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﺍﺫﻥ ﺧﺪﺍ! ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻗﻠﺒﺶ ﺭﺍ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ; ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ! (١١)
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺳﺆﺍﻝ ﻣﻬﻤﻰ ﻣﻄﺮﺡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺍﻳﻨﻜﻪ:
ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻇﻠﻢ ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﺟﺒﺎﺭﺍﻥ ﺭﺥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ، ﻭ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﻛﻮﺗﺎﻫﻰ ﻭ ﻧﺪﺍﻧﻢ ﻛﺎﺭﻯ، ﻭ ﻳﺎ ﺍﺭﺗﻜﺎﺏ ﺧﻠﺎﻑ، ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺁﻥ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺍﺫﻥ ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺖ؟!
ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﺍﺯ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺁﻳﺎﺗﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﺠﻴﺪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺑﺮ ﺩﻭﮔﻮﻧﻪ ﺍﺳﺖ:
ﻣﺼﺎﺋﺒﻰ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺳﺮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ، ﻭ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﺑﺸﺮ ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺗﺎﺛﻴﺮﻯ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﮒ ﻭ ﻣﻴﺮ ﻭ ﻗﺴﻤﺘﻰ ﺍﺯ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺩﺭﺩﻧﺎﻙ ﻃﺒﻴﻌﻰ.
ﺩﻭم ﻣﺼﺎﺋﺒﻰ ﻛﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻯ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻘﺸﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﻗﺮﺁﻥ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﺩﺳﺘﻪ ﺍﻭﻝ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺍﺫﻥ ﺧﺪﺍ ﺭﻭﻯ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﻗﺴﻢ ﺩﻭم ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺩﺍﻣﺎﻧﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ !
ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻛﺴﻰ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ﺳﻜﻮﺕ ﻛﺮﺩﻩ، ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺮﻧﺨﻴﺰﺩ، ﻭ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺑﻴﻤﺎﺭﻳﻬﺎ ﻭ ﺁﻓﺎﺕ ﻭ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﻓﻘﺮ ﻭ ﺟﻬﻞ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ.
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻧﻜﺘﻪ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﻴﺰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﻣﺼﺎﺋﺒﻰ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻘﺸﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺍﺯ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺫﻥ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻛﻨﺪ ﻫﺮ ﺳﺒﺒﻰ ﺑﻰ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺑﻰ ﺍﺛﺮ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ.