حکایت 1️⃣7️⃣1️⃣
✅ دستگیری از مردم
به دور از دوربین ها ⚠️
#يسع_بن_حمزه می گويد :
من در مجلسى با #امام_رضا علیه‌السلام مشغول صحبت بودم و عده ی زيادى هم براى پرسش از مسائل حلال و حرام جمع شده بودند .
در آن میان مردى بلند قامت و گندمگون داخل شد و سلام كرد و گفت : من #دوستى از دوستداران شما و اجداد شما هستم و از #حج برگشته ام ؛ اما پول و خرجی راه من گم شده است ، اگر ممكن است كمكی کنید تا من به شهر خودم برسم و اين لطف شما #نعمتى است بر من از جانب خداى متعال ؛ وقتی به شهرم رسيدم آن را از جانب شما #صدقه مى دهم چون من احتياجى به صدقه ندارم.
حضرت فرمود : بنشين . خدا تو را رحمت كند .
حضرت رو كردند به مردم و با آنها سخن گفتند تا وقتى كه متفرق شدند و فقط آن مرد ، من ، سليمان جعفرى و خيثمه باقى مانديم .
حضرت فرمود : اجازه مى دهيد من به داخل منزل بروم؟
بلند شدند و داخل رفتند و بعد از لحظاتى آمدند پشت در و دست مبارك خود را از بالاى در خارج كردند و فرمودند : كجاست آن مرد خراسانى؟
آن مرد گفت : بله اينجا هستم .
حضرت فرمود : اين دويست دينار را بگير و كار خود را انجام بده و آن را مایه ی #تبرک برای خود قرار بده و از طرف من هم لازم نيست صدقه دهى . بيرون برو كه من تو را نبينم و تو مرا نبينى !
آن مرد خارج شد .
وقتى حضرت آمدند ، سليمان گفت : فدايت شوم شما كه لطف زيادى به اين مرد فرموديد ، چرا روى نازنين خود را از او پوشانديد؟
حضرت فرمود : تا مبادا ذلت درخواست کردن را در چهره اش ببينم .
« ... فقال: مخافة أن أرى ذلّ السؤال في وجهه لقضائي حاجته... »
آيا نشينده اى كه #رسول_خدا صلی‌الله علیه و آله فرمود : هر كس #حسنه و كار نيك خود را بپوشاند ، برابر است با هفتاد حج و هر كس كار زشت خود را آشكار كند خوار مى شود و هر كس زشتى خود را بپوشاند امید است بخشيده شود .
🗂منبع :
حلية الأبرار في أحوال محمد و آله الأطهار (ع) ، ج ۴ ، ص ۳۷۵
#آبروی_مؤمن
#حاجت
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا