#ایمان عالمِ اسلامی #رهبانیت ندارد،گوشه گیری ندارد،فرار ندارد.عالِم اسلامی همانی است که سعی میکند که بگیرد غریق را.یک فرد آگاه مسلمان،هر انسان مسلمان _ که مسلمان بودن و مسئول بودن با یکدیگر لازم و ملزوم هستند_ همین جور است؛ سعی میکند غریق را،بیمار را، نجات بدهد؛اینکه با فرار جور در نمی‌آید. خودش را متقی میکند،دارای تقوا؛ یعنی آن تجهیز لازم را،آن زره لازم را در مقابل آسیب گناه،بر تن میپوشد و وارد منطقه گناه می‌شود،برای دستگیری گناهکاران؛ خلاصه تقوا این است. وقتی که این معنای #تقوا شد،آیا تقوا مقدمه و وسیله ای برای پیروزی هست یا نیست؟ #طرح_کلی_اندیشه_اسلامی 🌱 @sadriion_ir

#ایمان ای انسانِ بزرگ! به سوی چیزی که با عظمت تو سازگار باشد_که انسان عالی ترینِ موجودات این جهان است،بزرگترینِ عظمت های وجود،بعد از پروردگار، در همین کالبد کوچک و محدود است_ ای انسانِ بزرگ،سرعت بگیر،مسابقه بده،اما به سوی چه؟ «اِلی مَغفِرَة مِن رَبِّکُم وَ جَنَّه» سرعتت به سوی مغفرت پروردگار باشد، به سوی آن بهشت برین الهی باشد که همه آسمان ها در مقابل آن کوچکند،همه زمین در برابر آن اندک است.قرآن می‌گوید،تو اگر می‌خواهی همت به چیزی بگماری،برای تو آسمان و زمین،اندک و ناچیز است،همت به چیزی بالاتر از اینها بگمار.ای انسانِ بزرگ!مغفرت برای تو مهم است؛از همه چیز بالاتر مغفرت است و پس از مغفرت آن چیزی که ارزش و عظمتش از آسمان ها و زمین بالاتر است. #طرح_کلی_اندیشه_اسلامی @sadriion_ir @ya_mahi118

روح شما اگر در مقام تمثیل،مانند جسمی باشد،هر گناهی که انجام می‌دهید،ضربتی بر روح وارد می‌کند و زخمی به وجود می‌آورد. چرا آقا؟ چرا می‌گوییم گناه ضربت بر روح است؟ برای خاطر اینکه روح باید تعالی پیدا کند و گناه،هر آن چیزی است که روح انسانی را یک گام از تعالی و تکامل مورد نظرش باز می‌دارد.در مقام مثل و تشبیه، می‌شود همین زخم زدن،همین شکاف را بر پیکره روح تو به وجود آوردن.این گناه که انجام شد، این نقیصه شکل گرفت.شما مالِ مردم خوردید خدایِ نخواسته، آنی که شُرب خَمر کرد،آنی که ربا خورد،آنی که زنا کرد،آنی که دروغ گفت،آنی که افترا گفت،با هر یک از این کارها،یک شکافی به روحش،به پیکره روانش وارد آمد.این روحِ او زخمی شد،ناقص شد،از کمال که غایه الآمال است دور افتاد؛این گناه حالا باید مغفرت پیدا کند. #طرح_کلی_اندیشه_اسلامی @sadriion_ir @ya_mahi118

#ایمان غفران یعنی چه؟ غفران یعنی این خلأ، این کمبود روح، این زخم روان، این نقیصه ای که در نفس او به وجود آمده است، این برطرف شود، این را میگویند غفران. چه جوری برطرف می شود؟ چه جوری برطرف می شود آن نقیصه ای که در روح تو از سوی گناه به وجود آمده؟ با جبران کردن. آن کسی که با یک گناهی جان خود را از اوج انسانیت و تکامل و نقطه پرواز انسانی یک قدری منحط کرده و دور انداخته، آن وقتی این عقب ماندگی اش جبران شده است که یک مقداری برود بالا. یک مثال دیگر بزنم. سوار ماشین شدید، دارید می روید سرپنجاه فرسخی. اگر این ماشین در راه توقف کرد، شما چه شدید؟ عقب افتادی. جبران این عقب ماندگی به چیست؟ به اینکه یک خُرده تندتر بروید، یک رده بی وقفه تر بروید، یک مقدار از استراحت، بیشتر صرف نظر کنید تا در وقت معین به نقطه مورد نظر برسید. وإلا با نشستن آنجا و گفتن که خدایا من غلط کردم، یک ساعت پیش اینجا در قهوه خانه لمیدم و دیر حرکت کردم، خدایا اشتباه کردم، خدایا غلط کردم؛ این کاری از پیش نمی برد. حالا بالاخره غلط انجام گرفت، زودتر حرکت کن، تندتر برو تا این توقف و تأخیر یک ساعته را جبران کرده باشی. مغفرت الهی این جوری است. #طرح_کلی_اندیشه_اسلامی @sadriion_ir @ya_mahi118

#ایمان انفاق با خرج کردن فرق دارد. خرج کردن یعنی اینکه انسان یک پولی را خرج کند. انفاق خرج کردن است، اما نه هر خرج کردنی. انفاق آن خرج کردنی را می گویند که با آن یک خلئی پر بشود، یک نیاز راستینی برآورده بشود. کجایند آن کسانی که میلیونها خرج میکنند، به ظاهر هم برای کارهای نیک خرج میکنند، تا از زبان قرآن به آنها بگوییم که بدبخت ترین مردمند، زیرا کارشان انفاق نیست. «قل هل نُنَبِّئُکم بالاَخسرين أعمالا.الذين ضل سعيهم في الحياة الدنيا وهم يحسبون أنهم يحسنون صنعا » این پول هایی که خرج می شود، این زر و زیورهایی که بر پیکر گرسنه یک عده مردم آویخته می شود، این پیرایه های زیادی و دروغین؛ اینها انفاق نیست، چرا؟ چون خلئی را پر نمیکند. آقا! اگر این پنج زار را شما دادید به کسی که صدتا پنج زاری و یک تومانی در جیبش هست، صدتای دیگر هم می تواند فراهم کند، این انفاق نیست؛ اگر دادی به آن آدمی که منتظر یک پنج زاری است تا یک نان سنگک بخرد و شکم خودش را پر کند، این انفاق است. البته نخواستم با این جمله بگویم آقایان بروند حالا هی پنج زاری بدهند به گرسنه ها و گداها که شکم هایشان را پر کنند، نه. گاهی پرکردن شکم گرسنه هم انفاق نیست، در یک شرایطی این جوری است. در آن شرایطی که فقر و گرسنگی مانند گیاه هرزه ای، بی حساب دارد بر روی زمین ها می روید، آنجا پرکردن شکم یک گرسنه مثل قیچی کردن پیکره بالای یک دانه علف هرزه است. در صحرا علف هرزه چقدر قیمت دارد؟ بالاخره از جلوی چشم، یک گیاه هرزه کم می شود، اما چقدر این کار اساسی است؟ چقدر جالب است این کار؟ خیلی کم و ناچیز. بنابراین انفاق آن چیزی است که یک خلئی را پر می کند. یک نیازی را برآورده میکند. آن ملتی که امروز به یک چیزی احتیاج دارد، مانند آب و هوا، اگر در غیر آن چیزی به آن ملت کمک کردی، اینجا انفاق نکردی، پول حرام کردن انجام دادی. پس انفاق کار همه کس نیست ، انفاق کار مردمان باهوش است. آنهایی که خلاها و نیازها را می فهمند و حاضر می شوند به جا آن خلأها و نیازها را پر کنند. انفاق خیلی مهم است.. الذين ینفقون في السَّرّاءِ والضَّرّاءِ»، یکی از نشانه های باتقواها این است، انفاق میکنند در خوشی و ناخوشی. #طرح_کلی_اندیشه_اسلامی @sadriion_ir @ya_mahi118

جامعه نمازخوان یعنی آن جامعه ای که هر روز از سردمداران فساد، یعنی «مغضوب عليهم» و از دنباله روان فساد، یعنی از «ضالين» تبرّی میجوید. نماز اینهاست. اگر کسی سعی کند انسان های دیگر را نمازخوان کند به این معنا، این درحقیقت تلاشی و کوششی در راه عبودیت مطلق حق، در راه ریشه کن کردن فساد، در راه از بین بردن من و ما، در راه ایجاد وحدت اجتماعی و انسانی میان آحاد امت مسلمان و آحاد بشریت، تلاشی در این راه ها انجام داده، اقامة صلاة یعنی این. یعنی شما کاری بکنید که همه مردم، در هر روزی ، پنج نوبت و هر نوبتی چند بار بگویند « اياك نعبد و إياك نستعين». خدا! فقط درمقابل تو گردن عبودیت و پشت عبودیت خم میکنیم، نه درمقابل غیر تو. هر روزی پنج نوبت و هر نوبتی چند مرتبه از «مغضوب عليهم» و از «ضالين» یعنی از سردمداران فساد و از دنباله روان آنان تبرّی بجوید، بیزاری بجوید، یک چنین جامعه ای درست کند. #طرح_کلی_اندیشه_اسلامی @sadriion_ir @ya_mahi118